«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/538»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Հաստատված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
ձեր կյանքը, ձեր գույքը ոչ մի պատիժ չի կարող, սակայն... |
ձեր կյանքը, ձեր գույքը ոչ մի պատիժ չի կարող, սակայն... |
||
Դե հիմա ի՞նչ անենք, դու հիմի ասա, հիմի խո չենք կարող էդ գողին ուսումնարան |
Դե հիմա ի՞նչ անենք, դու հիմի ասա, հիմի խո չենք կարող էդ գողին ուսումնարան ղարկենք, որ սովորեցնեն, թե Ս<իմոն> բիձու ճանճը չկրակի, կրակել ա, պրծել, էս մարդն էլ խեղճ մնացել ա նստած, հիմի ո՞նց անենք։ |
||
– Հիմի եթե գողը հայտնի է, պետք է հանձնեք արդարադատության ձեռքը, պետք է պատժեք։ |
|||
– Ըհը՛, ողորմի հորդ։ |
|||
– Մենք էլ քեզ նրա համար ենք կանչել, որ մեր միջի հասկացողը դու ես, մեզ օգնես։ |
|||
– <ref>[ես]</ref>Ի՞նչ կարող եմ անել։ |
|||
– Դու ես կարող<ref>[դու պետք է]</ref>, բա մե՞նք ենք կարող, մի թուղթ շինենք, որ էսպես էսպես գող ու ավազակ կա մեր միջին, ամեն բան կարգին գրենք, մի խոսքով․․․ |
|||
– Շատ լավ, ինչու չէ, կարող եմ։ |
|||
– Դե նստի։ Ա՛յ տղա, թուղթ, թանաք, մութաքեն բերեք դրեք տակին, ճրագը մոտ բերեք։ |
|||
(Նստեցնում են, ամեն բան տալի)։ |
(Նստեցնում են, ամեն բան տալի)։ |
||
– Միայն, վարժ<ապետ> ջան, հենց գրել պտես, որ էն ա ինչ գան կապեն ու տանեն, էն ա ինչ հուր հավիտենական գնա․․․ |
|||
– Վա՜հ, սրա գրիչը քարին դնես, քարը կճաքի։ |
|||
– Սրա ձեռքը թագավորին ա հասել։ |
|||
– Էլ օխտը կլասն <ավարտել ա>։ |
|||
– Բայց ո՞վ է գողը։ (Գրում է վերևի թիվը՝ Մայիսի 25-ին և այլն)։ |
|||
– Կասենք, դու հլա գրի։ |
|||
– Դե պետք է ասեք, որ անունը պետք է գրեմ չէ՞։ |
|||
– Ա՛յ տղա, թաքուն հո չի, ասիլ պտես, ասա էլի, մարդը գրում ա։ |
|||
– Գողը, գրի, որ Բաղդասար Վարդանովն ա։ |
|||
ՎԱՐԺ<ԱՊԵՏ>. |
ՎԱՐԺ<ԱՊԵՏ>.– Բաղղասար Վարդանո՜վ․․․ (Մնում ապշած նայելիս)։ Բաղո՜ն․․․ |
||