«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/363»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Հաստատված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-որ նա դրանից քաշվելով հանկարծ մարմար ձեռքը դրավ աչյերիս և քնքուշ ձայնով ասաց.
+որ նա դրանից քաշվելով հանկարծ մարմար ձեռքը դրավ աչքերիս և քնքուշ ձայնով ասաց.
-— Այդպես շեն նա չիլ գթության քրոջը...։
+— Այդպես չեն նայիլ գթության քրոջը...։
-Ես այլևս հուզմունքիս գիմադրել չկարենալով հափշտակեցի նրա նուրբ, թավշյա ձեռքը և շրթունքներիս սեղմելով, համբուրեցի ջերմագին։
+Ես այլևս հուզմունքիս դիմադրել չկարենալով հափշտակեցի նրա նուրբ, թավշյա ձեռքը և շրթունքներիս սեղմելով, համբուրեցի ջերմագին։
-— Panie! со pan robb pan siq zapomina... (պարոն, ի՞նչ եք անում, գաք ձեզ մոռանում եք),— բացականչեց նա լեհերեն և ձեռքը խլելով հեռացավ ինձանից։
+— Panie! со pan robb pan siq zapomina... (պարոն, ի՞նչ եք անում, դուք ձեզ մոռանում եք), — բացականչեց նա լեհերեն և ձեռքը խլելով հեռացավ ինձանից։
-Բայց դեռ դռանը չհասած` կանգ առավ, հանեց գրպանից առձեռն հայելին և մեջր նայելով ասաց.
+Բայց դեռ դռանը չհասած` կանգ առավ, հանեց գրպանից առձեռն հայելին և մեջը նայելով ասաց.
-— Տեսեք, շաոագունել եմ, ի՞նչ կասեն այժմ, եթե այսպես դուրս գամ, achl jaklS niqdrzeCczny! (ախ դուք անքաղաքավար),— վերջացրեց նա խոսքը լեհերեն։
+— Տեսեք, շառագունել եմ, ի՞նչ կասեն այժմ, եթե այսպես դուրս գամ, asht jakis niqdreczny! (ախ դուք անքաղաքավար), — վերջացրեց նա խոսքը լեհերեն։
-Այդ րոպեին նա այնպես գեղեցիկ, այնպես հրաշալի էր, օր նրա խոսքերը, եթե մինչև իսկ լինեին հայհոյանք, ես դարձյալ կընդունեի սիրախոսության տեղ, ուր մնաց վերջին բացականչությունը, որի մեջ ավելի մտերմական քնքշություն
+Այդ րոպեին նա այնպես գեղեցիկ, այնպես հրաշալի էր, որ նրա խոսքերը, եթե մինչև իսկ լինեին հայհոյանք, ես դարձյալ կընդունեի սիրախոսության տեղ, ուր մնաց վերջին բացականչությունը, որի մեջ ավելի մտերմական քնքշություն քան վիրավորանք կար։
-քան վիրավորանք կար։
-— Պաննա Զոֆիա, ներեցեք, որ ձեր սիրուն հայացքին չկարողացա դիմանալ. ներեցեք, որ համարձակվեցա...— ասացի ես:
+— Պաննա Զոֆիա, ներեցեք, որ ձեր սիրուն հայացքին չկարողացա դիմանալ. ներեցեք, որ համարձակվեցա... — ասացի ես:
-— Դուք իմ հիվանդն եք, ես ձեզ ներում եմ... միայն թե սա լինի առաջինն ու վերջինը, ապա թև ոչ ես այլևս չեմ մտնիլ այստեղ,— ասաց նա ու դուրս գնաց/ իայց հենց դռնով երևելիս նա այնպես ժպտաց, որ, կարծես, ասում էր.—  որիշ անգամ համբուրիր ավելի ջերմ ագին»։
+— Դուք իմ հիվանդն եք, ես ձեզ ներում եմ... միայն թե սա լինի առաջինն ու վերջինը, ապա թև ոչ ես այլևս չեմ մտնիլ այստեղ, — ասաց նա ու դուրս գնաց: Բայց հենց դռնով երևելիս նա այնպես ժպտաց, որ, կարծես, ասում էր. —  «ուրիշ անգամ համբուրիր ավելի ջերմագին»։
-Եվ հենց այդպես էլ արի, որովհետև հետևյալ այցելությոլնները քանի գնում, այնքան ավելի մտերմական էին դառնում:
+Եվ հենց այդպես էլ արի, որովհետև հետևյալ այցելությունները քանի գնում, այնքան ավելի մտերմական էին դառնում:
-Մի օր, երեկոյան դեմ, երբ արևի շողերը փախուստ էին տալիս իմ սենյակի պատուհանից և նրանց փոխարեն` շփվում ապակիներին հովից շարժվող ծառի ոստերը, պաննա. Զոֆիան դիմացս նստած՝ լսում էր իմ մի հետաքրքրական պատ
+Մի օր, երեկոյան դեմ, երբ արևի շողերը փախուստ էին տալիս իմ սենյակի պատուհանից և նրանց փոխարեն` շփվում ապակիներին հովից շարժվող ծառի ոստերը, պաննա Զոֆիան դիմացս նստած՝ լսում էր իմ մի հետաքրքրական