«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/532»–ի խմբագրումների տարբերություն

– Պարտական ըլի, ով տեղեկություն ունի։

Տանուտերն էլ մյուս կողմից սպառնալի գարմաքով նայելով Արութնին, Ղուկսին ու՝

– Ո՞վ ա ձեզանից բան առել, ա՛ տղերք։ Նրանք լոում են<ref>[ձեզ]</ref>։

– Բա ի՞նչ [ես] բերանդ ցրում։

– Ա՛յ խալխ, խի՞ չեք խոսում։ Նրանք լռում են։

– Ա՛ խալխ, ձեզ ի՞նչ ա Էլել, չէ նոր իմացաք։ Այստեղից, այնտեղից։

– Տո դե բանի եդնա չեն ընկնիլ, մարդն էն ա, ողորմի իրան հորը, բան չի ուզում, էլ ի՞նչ եք դավի դառաբա սարքում ։

ժողովուրղը, որը կանգնած, որոնք նստոտած, հավաքված են գեղամիջում։ Հեռուն բացվում է<ref>[բնության]</ref> լեռնային շքեղ տեսարան։ Անտառներ, վտակ, ջրվեժ։ Խուլ աղմուկ։ Մյուս կողմից շարունակ գալիս են։

{{Կենտրոն|1 Տես<Արան>}}

ՎԱՐԴԱՆ (Ձեռքը բարձրացնելով).– Տղե՛ րք, հլա սուս արեք։

(Այս ու այդ կողմից) Սու՜ս–սու՜ս Ադա՛, սուս կացեք։ Ադա՛, Առաքել, քա՞նի խոսաս։ < ․․․>

<ref>[Բոլորը]</ref>Լռում են։

(ԽԱՌՆԻԽՈՒՌՆ)

Հա՛, հա՛.Շատ լավ ես ասում. Խոսանք.Սո՜ւս, (իրար) սո՛ւս։