«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/257»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
պապերը նրանց անխնա կոտորել են, դուք էլ ահա, եկել մի շիվ չեք տնկում, ճարներդ կտրած, իհարկե, քակոր պիտի այրեք, ուրիշ ի°նչ անեք։
պապերը նրանց անխնա կոտորել են, դուք էլ ահա, եկել մի շիվ չեք տնկում, ճարներդ կտրած, իհարկե, քակոր պիտի այրեք, ուրիշ ի՞նչ անեք։
— Էդ քու ասիլով քակորը, որ փիս բան ա,— մեջ մտավ քահանան,— բա խի° աստվածաշնչում մարգարեն ասում ա‘
— Էդ քու ասիլով քակորը, որ փիս բան ա,— մեջ մտավ քահանան,— բա խի՞ աստվածաշնչում մարգարեն ասում ա՝
«ահա, ետու քեզ քակոր արջառո... և նովավ արասցես zհաց
«ահա, ետու քեզ քակոր արջառո... և նովավ արասցես զհաց քո...»։ Ուրեմն, աստոծ էլ ա հրամայում, որ հացը քակորով
քո...»։ Ուրեմն, աստոծ էլ ա հրամայում, որ հացը քակորով
թխենք։
թխենք։


— Էհ, տեր-հայր, դու էլ մի քանի բան ես բերան արել, տեղի անտեղի խարշում ես... խոսք եմ ասում, խոսքս լսիր,— նկատեց Կամսարյանը տաքանալով։
— Էհ, տեր-հայր, դու էլ մի քանի բան ես բերան արել, տեղի անտեղի խարջում ես... խոսք եմ ասում, խոսքս լսիր,— նկատեց Կամսարյանը տաքանալով։


Ո՜նց թե մի քանի բան... ուզում ես սաղ Դավթի սաղ¬
Ո՞նց թե մի քանի բան... ուզում ես սաղ Դավթի սաղմոսը, յա Աոակյաց գիրքը, յա Ժողովողին գլխից ինչ կըլի տակը անգիր ասեմ, մգյար դու տեր-Վանուն ընչի՞ տեղ ես դրել։
մոսը, յա Աոակյաց գիրքը։ Ja Ժողովողին գլխից ինչ կըլի տակը անգիր ասեմ, մգlար դու տեր-Վանուն ընչի՜ տեղ ես դրել։
Կամսարյանն այս անգամ նույնիսկ ուշadրություն չդարձրեց քահանայի խոսքերին և դառնալով Պետուն ասաց.


Կամսարյանն այս անգամ նույնիսկ ուշադրություն չդարձրեց քահանայի խոսքերին և դառնալով Պետուն ասաց.
— Այո, բարեկա’մ, այս ժողովուրդը ծույլ ժողովուրդ Է· նա որ ծույլ չlնի, կաշխատի, մարդավարի կապրի, սա կյանք չէ, որ նա aպրում է. նայիր
է՜, մի կոտրված ձեռք չի գտնվել այս ամբողջ շենի մեջ, որ մի տեղ գոնե մի հատ ծառ անկե... սա խայտառակութչուն չէ°։
Այս ասելով նա դարձավ տանուտերին և ցանկություն հայտնեց տուն վերադառնալու, որովհետև ման գալուց արդեն հոգնել էր։ Քահանան ու Պետին բաժանվեցին նրանցից, իսկ տանուտերն յուր հյուրին առաջնորդեց դեպի տուն։
'''lk'''
Արևը մայր մտնելու մոտ, ծովակի կողմից սկսել էր փչել զով քամին, որին գյուղացիք սպասում էին ժամեժամ։ նրա անելիք ծառայությունը մեծ էր;


— Այո, բարեկա’մ, այս ժողովուրդը ծույլ ժողովուրդ Է, նա որ ծույլ չլինի, կաշխատի, մարդավարի կապրի․ սա կյանք չէ, որ նա վարում է. սա գյուղ չէ,ուր նա ապրում է․ նայիր է՜․ մի կոտրված ձեռք չի գտնվել այս ամբողջ շենի մեջ, որ մի տեղ գոնե մի հատ ծառ տնկե... սա խայտառակութչուն չէ՞։<br>
— Ցորենի խուրձերը կալսել, հասկերը տրորել էին, այդ քամին պիտի gար, որ դարմանը զատեր։ Եվ ահա կալերի վրա, որոնց մեծ մասը գտնվում էր

Այս ասելով նա դարձավ տանուտերին և ցանկություն հայտնեց տուն վերադառնալու, որովհետև ման գալուց արդեն հոգնել էր։ Քահանան ու Պետին բաժանվեցին նրանցից, իսկ տանուտերն յուր հյուրին առաջնորդեց դեպի տուն։<br>

{{Կենտրոն|'''ԺԲ'''<br>}}
<br>

Արևը մայր մտնելու մոտ, ծովակի կողմից սկսել էր փչել զով քամին, որին գյուղացիք սպասում էին ժամեժամ։ նրա անելիք ծառայությունը մեծ էր։ — Ցորենի խուրձերը կալսել, հասկերը տրորել էին, այդ քամին պիտի գար, որ դարմանը զատեր։ Եվ ահա կալերի վրա, որոնց մեծ մասը գտնվում էր