«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/298»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+րի կամ հին կապերտի կտորների, ոմանք պատերի տակ ընկած սալաքարերի, իսկ ուրիշներ՝ ուղղակի հողի վրա։ Նրանք ձեռքերնին մի֊մի գիրք առած կարդում էին, երբեմն կամացուկ, երբեմն մռմռալով, իսկ հաճախ բարձրաձայն, առանց մեկը մյուսին նայելու, որից և բակի ու սրահի մեջ բարձրացել էր աղմուկ ու ժխոր։<br>
-րի. կամ հին կապերտի կտորների, ոմանք պատերի тшЦ
+Տիրացուն, որ Կամսարյանին հանդիպած ժամանակ երևում էր կորաքամակ, այստեղ, աշակերտների առաջ ճեմում էր ձգված ու բարձրագլուխ։
-ընկած սալաքարերի, իսկ ուրիշներ ուղղակի հողի վրաւ Նր-
+Մինչև անգամ մորթե գդակը, որ նա ճանապարհին քաշել էր գլխին մինչև ականջները, այժմ ոչ միայն բարձր էր՝ ճակատը երևալու չափ, այչ և քեշ(ծուռ) դրված, որով նրա դեմքը ստանում էր համարձակ ու ինքնավստահ արտահայտություն։
-րանք ձեորերնին մի֊մի գիրք առած կարդում էին, երրեմն
+նա ձեռքին ուներ հասարակ փայտից շինած մի երկար քանոն, որ նմանում էր որմնադրի գազի և որը շարունակ աջ ու ձախ ճոճելով, մոտենում էր մերթ այս, մերթ այն աշակերտին և փոխանակ խոսքով դիտողություն անելու, նրա ծայրով բոթում էր կամ մեկի կրծքին՝ կամենալով ուղիղ նստեցնել նրան, կամ մյուսի գլխին՝ որպեսզի սա շատ չկորացնե այն, իսկ հաճախ զարկում սրա ու նրա գրքին, որպեսզի ծնկների վրա դնելու փոխարեն ձեռքերնին առնեն նրանց։<br>
-կամացուկ, երբեմն մռմռալով, իսկ հաճախ բարձրաձայն,
-առանց մեկը մյուսին նայելու, որից և թակի ու սրահի մեք
+Հեռվում՝ ձայնը մի աշակերտի, որ կարդում էր կանգնած, հաղթում էր ընդհանուր ժխորին։ Այդ նշանակում էր թե նա դաս է ասում։
-բարձրացել էր աղմուկ ու ժխոր։
-Տիրացուն, որ Կամսարյանին հանդիպած ժամանակ
+— Ի՞նչ է պաճարը, որ դու...— կարդում էր աշակերտը մայրենի լեզվից։
-երևում էր կորաքամակ, այստեղ, աշակերտների առաջ ճե-
-մ ում էր ձգված ու բարձրագլուխ։ Մինչև անգամ մորթե գը-
+т— Պաճարը չի, ա լակոտ. պատճառն ասա,— ուղղում էր տիրացուն։
-դակը, որ նա ճանապարհին քաշել էր գլխին մինչև ականջ¬
-ները, այժմ ոչ միայն բարձր էր ճակատը երևալու չափ, այչ
+— Պատճառը, որ դու ադպես.․․
-Ա քեշ (ծուռ) դրված, որով նրա դեմքը ստանում էր համար¬
-ձակ ու ինքնավստահ արտահայտություն։ նա ձեռքին ուներ
+— Ա հայվան, ադպեսը ո՞րն ա. մի շանց տու տենեմ,— ասում էր տիրացուն և քանոնը ճոճելով խոյանում դեպի աշակերտը։
-հասարակ փայտից շինած մի երկար քանոն, որ նմանում էր
+<br>
-որմն ա դրի գազի և որը շարունակ աջ ու ձախ ճոճելով, մո¬
+Վերջինս, մեկ ճոճվող քանոնին, մեկ գրքին նայելով, շփոթված պտրտում էր ադպեսը:
-տենում էր մերթ այս, մերթ այն աշակերտին և փոխանակ
-խոսքով դիտողություն անելու, նրա ծայրով բոթում էր կամ
-մեկի կրձքին' կամենալով ուղիղ նստեցնել նրան, կամ մյու-
-սի գլխին' որպեսզի սա շատ չկորացնե այն, իսկ հաճախ զար¬
-կում սրա ու նրա գրքին, որպեսզի ծնկների վրա դնելու փո¬
-խարեն ձեռքերնին առնեն նրանց։
-Հեռվում' ձայնը մի աշա.կերտի, որ կարդում էր կանգ¬
-նած, հաղթում էր ընդհանուր ժխորին։ Այգ նշանակում էր թե
-նա գաս է ասում։
-— ք**նչ է U|Ulfiuirp։ որ դու...— կարդում էր աշակերտը
-մայրենի լեզվից։
-т— Պանարը շիք ա լակոտ. պատճառն ասա,— ուղղում
-էր տիրացուն։
-— Պատճառը, որ դու ադպես.«*
-— Ա հայվան, ագսլեսը ո՛րն ա. մի շանց տու տենեմ
-ասում էր տիրացուն և քանոնը ճոճելով խոյանում դեպի
-աշակերտը։
-Վերջինս, մեկ ճոճվող քանոնին, մեկ գրքին նայելով,
-շփոթված պտրտում էր ադպեսը: