Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 7.djvu/455

ՊԵՏՐՈՍ. Бежал?

ՎԱՐԻՉ. Бежал.
ՊԵՏՐՈՍ. Откуда?
ՎԱՐԻՉ. Из Ростова на Дону.
ՊԵՏՐՈՍ. Служил?
ՎԱՐԻՉ. Нет, я был фабрикантом.
ՊԵՏՐՈՍ. Какой фабрику имел?
ՎԱՐԻՉ. Я имел фабрику сургуча и гильз для папирос.
ՊԵՏՐՈՍ. Հայ գիդի հш՜, все пропало.
ՎԱՐԻՉ. И все вернется вновь. (Շամպայն է ածում Պետրոսի համար):
ՊԵՏՐՈՍ. Держи карман шире.
ՎԱՐԻՉ. Вы не верите?
ՊԵՏՐՈՍ. Знаешь, земляк, армянски пословица говорит: пока канаву вода пойдет, лягушки глаза вискачит.
ՎԱՐԻՉ. (Ծիծաղում է): Я эту пословицу знаю. Я армянин.
ՊԵՏՐՈՍ. Ըմբո՜ армянин? А почему ты рыжий? ՎԱՐԻՉ.
ՊԵՏՐՈՍ. Может быть мамаша знает.
ՎԱՐԻՉ. Виноват, гости. (Ծիծաղելով հեռանում է նոր հյուրերին ընդունելու):
ՀԱՃԱԽՈՐԴՆԵՐ. (Մի խումբ ամերիկացիներ ու ամերիկուհիներ, որ գալիս են աջ կողմի առաջին դռնով և տեղավորվում են խորքում:
ԿԱՄԱՐԻ ԵՏԵՎՈԻՄ. (Երաժշտություն, երգեցողություն, պարեր փոփոխաբար):

ՏԵՍԻԼ 6

ՊԵՏՐՈՍ, ԺՈՐԺ և ՆԱՏԱՇԱ

ԺՈՐԺ ԵՎ ՆԱՏԱՇԱ. (Թևանցուկ գալիս են կամարի ետևից):
ԺՈՐԺ. Խնդրեմ ծանոթանաք։ Իմ հայրը։ Պապա, իմ հարսնացվի մորաքույրը, միստրիսս Ալիս Ջերալդ, ծնյալն միսս Մորգան։