|
|
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). |
| Տող 1. |
Տող 1. |
|
|
{{Պիես| |
|
ԱՍՊՐԱՄ.— Արդեն։ |
|
ԱՍՊՐԱՄ.— +Արդեն։ |
|
|
|
|
ՍՈԻՐԻԿ.— Ի՞նչ ապացույց ունիս։ |
|
ՍՈԻՐԻԿ.— +Ի՞նչ ապացույց ունիս։ |
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +Ահա՛, թե ինչ։ Ներսեհ իշխանի բացակայության պատճառը մինչև այսօր ծածկել են Ռուզանից՝ վախենալով թե՝ միգուցե նա անհանգստանա իմանալով, որ յուր փեսացուն գնացել է թաթարների դեմ կռվելու։ Պապաք իշխանի խորհրդով ես օրիորդին հայտնեցի թե՝ Ներսեհ իշխանը Խոխանաբերդ չէ գալիս այն պատճառով, որ մեծ իշխանը մերժել է նրան յուր ձեռը։ Օրիորդն այս նորությունը լսեց անտարբերությամբ։ |
|
|
|
|
⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— +Եվ առանց հուզվելո՞ւ։ |
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— Ահա՛, թե ինչ։ Ներսեհ իշխանի բացակայության պատճառը մինչև այսօր ծածկել են Ռուզանից՝ վախենալով թե՝ միգուցե նա անհանգստանա իմանալով, որ յուր փեսացուն գնացել է թաթարների դեմ կռվելու։ Պապաք իշխանի խորհրդով ես օրիորդին հայտնեցի թե՝ Ներսեհ իշխանը Խոխանաբերդ չէ գալիս այն պատճառով, որ մեծ իշխանը մերժել է նրան յուր ձեռը։ Օրիորդն այս |
|
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +Առանց հուզվելու։ |
|
նորությունը լսեց անտարբերությամբ։ |
|
|
⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— +Օ՜, այդ չափազանց է։ |
|
|
|
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +Հապա, ի՞նչ էիր կարծում։ Այժմ իմացիր թե՝ ի՞նչ փայտից են լինում տաշած այդ իշխանուհիները։ |
| ⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— Եվ առանց հուզվելո՞ւ։ |
|
|
⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— +Եթե այդպես է, ուրեմն ոսկիները կստանաս: |
|
|
|
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +Իհարկե։ Բայց եթե ստանամ, իսկույն պիտի պսակվինք, այնպես չէ՞: |
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— Առանց հուզվելու։ |
|
|
⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— +Անշուշտ։ Հարյուր ոսկու հետ ո՞վ չի պսակվիլ: |
|
|
|
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +Հարյուր ոսկո՞ւ և ո՞չ Ասպրամի հետ։ |
| ⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— Օ՜, այդ չափազանց է։ |
|
|
⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— +Այսինքն ուզում էի ասել՝ հարուստ Ասպրամի հետ։ |
|
|
|
|
⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— +(ցուցամատով սպառնալով) Հա, զգույշ կաց, խելոք խոսիր։ Այժմ մնաս բարով, ես շտապում եմ, վաղը կրկին կտեսնվենք։ |
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— Հապա, ի՞նչ էիր կարծում։ Այժմ իմացիր թե՝ ի՞նչ փայտից են լինում տաշած այդ իշխանուհիները։ |
|
|
⚫ |
{{Կենտրոն|(Դուրս է գնում) }} |
|
|
|
|
⚫ |
|
| ⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— Եթե այդպես է, ուրեմն ոսկիները կստանաս: |
|
|
|
}} |
|
|
|
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— Իհարկե։ Բայց եթե ստանամ, իսկույն պիտի պսակվինք, այնպես չէ՞: |
|
|
|
|
| ⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— Անշուշտ։ Հարյուր ոսկու հետ ո՞վ չի պսակվիլ: |
|
|
|
|
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— Հարյուր ոսկո՞ւ և ո՞չ Ասպրամի հետ։ |
|
|
|
|
| ⚫ |
ՍՈԻՐԻԿ.— Այսինքն ուզում էի ասել՝ հարուստ Ասպրամի հետ։ |
|
|
|
|
| ⚫ |
ԱՍՊՐԱՄ.— (ցուցամատով սպառնալով) Հա, զգույշ կաց, խելոք խոսիր։ Այժմ մնաս բարով, ես շտապում եմ, վաղը կրկին կտեսնվենք։ |
|
|
|
|
| ⚫ |
|
|
|
|
|
| ⚫ |
|
|
|
|
|
|
|
|
{{Պիես| |
|
{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Բ'''}} |
|
{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Բ'''}} |
|
{{Կենտրոն|'''Սուրիկ (միայնակ)'''}} |
|
{{Կենտրոն|'''Սուրիկ (միայնակ)'''}} |
|
⚫ |
+Վերջապես գաղտնիքը պարզվեցավ։ Անպիտանը չէր ուզում հայտնել։ Երևի խիստ են սաստել: Բայց ի՞նչ հիմարներն են. կարծես չգիտեն, որ կնոջ բերանում տաք |
|
|
|
|
|
}} |
| ⚫ |
Վերջապես գաղտնիքը պարզվեցավ։ Անպիտանը չէր ուզում հայտնել։ Երևի խիստ են սաստել: Բայց ի՞նչ հիմարներն են. կարծես չգիտեն, որ կնոջ բերանում տաք |
|
