«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/23»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Պիես|

ՌՈԻԶԱՆ․— +Այո', իմ դայակը բախտավոր է այդ կողմից։ Բայց․․․ ներողություն, ես իշխանի այցելության պատճառը չհարցրի։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +Իմ այցելաթյան պատճառը, ազնիվ օրիորդ, է իրավունքի մի բռնաբարումն, որի համար եկել եմ պաշտպանություն խնդրել քեզանից։

ՌՈԻԶԱՆ.— +Իրավունքի բռնաբարո՛՞ւմ... տարօրինակ դարձված է այդ, տյա՛ր Համտուն։ Եթե իրավունքը Սյունյաց իշխանինն է և բռնաբարողը նրանից հզոր մեկը, ապա դժվար թե մի կին կարողանա պաշտպանել քեզ։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Ազնիվ օրիորդ, գործ դրված բռնությունը զորություն է ստացել քո համաձայնությամբ։ Եթե այդ համաձայնությունը դու վերապահես քեզ, այն ժամանակ բռնությունը կթուլանա ինքնիրեն։

ՌՈԻԶԱՆ.— +(հուզվելով) Իշխան, ես իմ կյանքում չեմ քաջալերել ոչ մի անիրավ գործ։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Դու իսկապես չես մտածել քաջալերել մի անիրավություն։ Բայց համաձայնվելով երջանկացնել մինին՝

զրկել ես բախտից մի ուրիշին։

ՌՈՒԶԱՆ— +Քո խորհրդավոր խոսքերը չեմ հասկանում, իշխան, հաճիր պարզ խոսել։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Թույլ կտա՞ս ինձ անկեղծ լինել։

ՌՈԻԶԱՆ.— +Կխնդրեմ․․․ թաքչող ճշմարտության արժեքը ստությունից ավելի չէ, ազնիվ մարդը չպետք է կեղծի։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Ուրեմն ես կխոսեմ քեզ հետ ինչպես իմ․․․

ՌՈԻԶԱՆ.— +(րնդհատելով) Ինչպես քո քրոջ հետ։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Իշխանուհի, դու ինձ հրամայում ես անկեղծ լինել, բայց կաշկանդում ես իմ լեզուն։

ՌՈԻԶԱՆ.— +Ինձ զարմացնում է քո վարանումը, իշխան, եթե չես կարող ազատորեն խոսել, ապա լավ է որ չխոսես, ես սովոր չեմ լսել այն, ինչ մարդիկ վախենալով են արտասանում։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Վախենալու և ակնածելու մեջ տարբերություն կա, օրիորդ, կատաղած առյուծի ժանիքները ինձ չեն վախեցնիլ. բայց քո հայացքը պատկառանք է ազդում։

}}