«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/24»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Պիես|
ՌՈԻԶԱՆ._ Չկա աշխարհում մի ճշմարտություն, որն ազնիվ
մարդն ամաչեր հայտնել։ Խոսի ր այնպես ազատ, ինչպես
ՌՈՒԶԱՆ.— +Չկա աշխարհում մի ճշմարտություն, որն ազնիվ մարդն ամաչեր հայտնել։ Խոսիր այնպես ազատ, ինչպես վայել է մի ազատ իշխանի։
ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Բարի, ուրեմն, կխ՛ոսեմ։ (Մի փոքր մտածելուց հետո): Դու գիտես, օրիորդ, որ մեր և ձեր իշխանական տների մեջ կա'ն ավանդական սովորություններ, որոնք հարգվել են մեր արժանավոր նախահայրերից և որոնք պտի հարգվեն նրանց հետնորդներից։
վայել է մի ազատ իշխանի։
ՌՈՒԶԱՆ. +Անշուշտ այդպիսի սովորություններ կան։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Դրանցից մինը այն է' որ Բագրատունյաց ցեղի աղջիկը Սյունյաց տոհմին էր հարսնանում, իսկ Սյունյաց օրիորդը' Բագրատունյաց տանը։
ՀԱՄՏՈՒՆ._ Բարի, ուրեմն, կխ՛ոսեմ։ (Մի փոքր մտածելուց
ՌՈՒԶԱՆ.— +Գիտեմ. նույնիսկ հայրս, որ Բագրատունյաց ցեղի իշխան էր, Սյունյաց Գրիգոր իշխանի դստեր հետ ամուսնացավ։ Բայց ինչի՞ համար են այդ հիշողությունները։
հետո): Դու գիտես, օրիորդ, որ մեր ֊և ձեր իշխանական
ՀԱՄՏՈՒՆ. +Ջալալ մեծ իշխանի աղջիկը, օրիորդ, Սյունյաց տան հարսը պիտի լիներ, բայց որի՞ն են նրա համար փեսացու ընտրել։
տների մեջ կա'ն ավանդական սովորություններ, որոնք
ՌՈՒԶԱՆ. +Ւմ մասի՞ն է քո խոսքը։
հարգվել են մեր արժանավոր նախահայրերից և որոնք
ՀԱՄՏՈՒՆ. +Այո, օրիորդ. Սյունյաց իշխանը տոհմական իրավունք ունի քեզ յուր հարսնացուն անվանելու։
պտի հարգվեն նրանց հետնորդներից։
ՌՈՒՋԱՆ. +Իրավո՞ւնք, տե՜ր աստված, իրավո՞ւնքն է ուրեմն ամուսնության շաղկապը:

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Ոչ, իշխանուհի. ամենից առաջ՝ սրբազան սերը: Բայց երբ այգ սիրով լցված ազնիվ սիրտը մերժվում և արհամարհվում է, այն ժամանակ, արդեն, երևան է գալիս իրավունքի խնդիրը։
ՌՈՒԶԱՆ._ Անշուշտ այդպիսի սովորություններ կան։
ՌՈՒԶԱՆ. +Եվ ո՞վ է իրավատերը։

ՀԱՄՏՈՒՆ.— +Ես, որ միևնույն ժամանակ քո երկրպագուն եմ և ստրուկը։
ՀԱՄՏՈՒՆ._ Դրանցից մինը այն է' որ Բագրատունյաց ցեղի
ՌՈՒԶԱՆ.— +Երկրպագիր միայն Կատարյալին, իսկ ստրկությունը անարգ արհեստ է։ (Վսեմությամբ): Քեզ վրա, Համտուն իշխան, ավելի մեծ համարում ունեի։
աղջիկը Սյունյաց տոհմին էր հարսնանում, իսկ Սյունյաց
}}
օրիորդը' Բագրատունյաց տանը։

ՌՈՒԶԱՆ._. Գիտեմ. նույնիսկ հայրս, որ Բագրատունյաց
ցեղի իշխան էր, Սյունյաց Գրիգոր իշխանի դստեր հետ
ամուսնացավ։ Բայց ինչի՞ համար են այդ հիշողություն-
ները։

ՀԱՄՏՈՒՆ._ Ջալալ մեծ իշխանի աղջիկը, օրիորդ, Սյունյաց
տան հարսը պիտի լիներ, բայց որի՞ն են նրա համար
փեսացու ընտրել։

ՌՈՒԶԱՆ._ Ւմ մասի՞ն է քո խոսքը։

ՀԱՄՏՈՒՆ._ Այո, օրիորդ. Սյունյաց իշխանը տոհմական
իրավունք ունի քեզ յուր հարսնացուն անվանելու։

ՌՈԻՋԱՆ._ Իրավո՞ւնք, տե՜ր աստված, իրավո՞ւնքն է ուրեմն
ամուսնության շաղկապը
:
ՀԱՄՏՈՒՆ._ Ոչ, իշխանուհի. ամենից առաջ՝ սրբազան սերը:
Բայց երբ այգ սիրով լցված ազնիվ սիրտը մերժվում և
արհամարհվում է, այն ժամանակ, արդեն, երևան է
գալիս իրավունքի խնդիրը։

ՌՈՒԶԱՆ._ Եվ ո՞վ է իրավատերը։

ՀԱՄՏՈՒՆ._Ես, որ միևնույն ժամանակ քո երկրպագուն եմ
և ստրուկը։

ՌՈՒԶԱՆ._ Երկրպագիր միայն Կատարյալին, իսկ ստրկու¬
թյունը անարգ արհեստ է։ (Վսեմությամբ): Քեզ վրա,
Համտուն իշխան, ավելի մեծ համարում ունեի։

26