«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/30»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Պիես|
նության նկատմամբ իմ վերջնական համաձայնությունն
ՋԱԼԱԼ.— +Այո՛, Ռուզան. և ահա' այս էր պատճառը, որ երբ Ներսեհը քիչ ժամանակ առաջ եկավ ինձ մոտ ձեր ամուսնության նկատմամբ իմ վերջնական համաձայնությունն ստանալու, ես նրան ասացի, «Որդյակ իմ, քեզ հայտնի է իմ իշխանության ու ժողովրդի արդի անապահով դրությունը. դու գիտես, թե ի՞նչ վտանգ կարող է հասնել նրանց, եթե գեթ մի օր ինքս ինձ տամ անհոգ զվարճության։ Իմ երկրի սահմանը բռնող թշնամին արծվի սրատեսություն և շան հոտառություն ունի. բավական է իմ կողմից փոքր զանցառություն և ահա նրա գնդերը կբռնեն մեր բլուրները, իսկ ա'յն երկիրն, ուր նրանց ոտքն է կոխում, կանաչ չի բուսուցանում։ Իմ դստեր ամուսնությունը, ասացի, մի հասարակ հանդեսով չի անցնիլ. իսկ իշխանական տան վայել խրախճանով պարապելու ես ժամանակ չունիմ, համբերիր, ասացի, մի առ ժամանակ, մինչև իմ այս թշնամին յուր որջը կդառնա և իմ երկրի մեջ կտիրե ապահովություն, այն ժամանակ ես կօրհնեմ ձեր միությունը և մեր բոլոր ժողովուրդը կմասնակցի այդ ուրախության»։
ստանալու, ես նրան ասացի, <<Որդյակ իմ, քեզ հայտնի
ՌՈԻԶԱՆ.— +Եվ Ներսեհն, իհարկե, խոստացավ համբերել։
է իմ իշխանության ու ժողովրդի արդի անապահով դրու¬
ՋԱԼԱԼ. +Այո։
թյունը. դու գիտես, թե ի՞նչ վտանգ կարող է հասնել
ՌՈԻԶԱՆ.— +Իսկ այդ խոստումը մի՞թե կարող էր արգելել նրան ըստ սովորականին մեզ այցելելու։
նրանց, եթե գեթ մի օր ինքս ինձ տամ անհոգ զվարճու¬
ՋԱԼԱԼ.— +Կարող էր արգիլել, եթե նա կերթար քո և յուր երջանկության խոչընդոտները բառնալու։
թյան։ Իմ երկրի սահմանը բռնող թշնամին արծվի սրա¬
ՌՈԻԶԱՆ.— +Ուրեմն նա գնացել է մեր թշնամու դե՞մ պատերազմ ։
տեսություն և շան հոտառություն ունի. բավական է իմ
ՋԱԼԱԼ.— +Այո', պատերազմ։ Եվ աստծո աջը զորավիգ կլինի նրան։
կողմից փոքր զանցառություն և ահա նրա գնդերը
ՌՈԻԶԱՆ.— +Անշուշտ։ Բայց ես զարմանում եմ, թե ինչո՞ւ Ներսեհը մի խոսք անգամ չասաց այդ արշավանքի մասին, երբ վերջին անգամ եկավ յուր հրաժեշտն ինձ տալու։
կբռնեն մեր բլուրները, իսկ ա'յն երկիրն, ուր նրանց
ՋԱԼԱԼ.— +Ազնիվ երիտասարդն ինձ ևս չհայտնեց ոչինչ։ Բայց յուր ձեռնարկության լուրը մեր հետամուտները բերին։
ոտքն է կոխում, կանաչ չի բուսուցանում։ Իմ դստեր
ՌՈԻԶԱՆ. +Իսկ այդ ձեռնարկության ե՞լքը։
ամուսնությունը, ասացի, մի հասարակ հանդեսով չի
ՋԱԼԱԼ.— +Առաջին հարձակումը հաջողակ է անցել։ Ներսեհը գրավել է թշնամու դիրքը, իսկ այնուհետև նոր լուր դեռ չունիմ. այսօր անշուշտ մեզ սուրհանդակ կզա։
անցնիլ. իսկ իշխանական տան վայել խրախճանով պա-
}}
րապելու ես ժամանակ չունիմ, համբերիր, ասացի, մի
առ ժամանակ, մինչև իմ այս թշնամին յուր որջը կդառնա
և իմ երկրի մեջ կտիրե ապահովություն, այն ժամանակ
ես կօրհնեմ ձեր միությունը և մեր բոլոր ժողովուրդը
կմասնակցի այդ ուրախության>>։
ՌՈԻԶԱՆ.— Եվ Ներսեհն, իհարկե, խոստացավ համբերել։
ԶԱԼԱԼ.- Այո։
ՌՈԻԶԱՆ.— Իսկ այդ խոստումը մի՞թե կարող էր արգելել
նրան ըստ սովորականին մեզ այցելելու։
ԶԱԼԱԼ.— Կարող էր արգիլել, եթե նա կերթար քո և յուր
երջանկության խոչընդոտները բառնալու։
ՌՈԻԶԱՆ.— Ուրեմն նա գնացել է մեր թշնամու դե՞մ պատե¬
րազմ ։
ԶԱԼԱԼ.— Այո', պատերազմ։ Եվ աստծո աջը զորավիգ կլինի
նրան։
ՌՈԻԶԱՆ.— Անշուշտ։ Բայց ես զարմանում եմ, թե ինչո՞ւ
Ներսեհը մի խոսք անգամ չասաց այդ արշավանքի մա¬
սին, երբ վերջին անգամ եկավ յուր հրաժեշտն ինձ տալու։
ԶԱԼԱԼ.— Ազնիվ երիտասարդն ինձ ևս չհայտնեց ոչինչ։ Բայց
յուր ձեռնարկության լուրը մեր հետամուտները բերին։
ՌՈԻԶԱՆ._ Իսկ այդ ձեռնարկության ե՞լքը։
ԶԱԼԱԼ•— Առաջին հարձակումը հաջողակ է անցել։ Ներսեհը
32