«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/39»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Պիես|
մտերիմն, ուստի հայտնում եմ քեզ (զգուշությամբ այս ու այն կողմ նայելով), որ հենց պսակի օրը այստեղ կհասնեն' Չարմաղանի զորքերը։
ՊԱՊԱՔ․— +(սարսափահար) Այդ ի՞նչ ես գուժում։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +Հանգիստ կաց և լսիրː Հենց որ աոաջին գուժկանը կհասնե, դու միջոց գտիր ամրոցից փախչելու, որպեսզի մյուս հանցավորների հետ զուր տեղը չզոհվիս թաթարաց սրինː
ՊԱՊԱՔ. – (սարսափահար) Այդ ի՞նչ ես գուժում։
ՊԱՊԱՔ․— +Եվ դու կատակ չե՞ս անում։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +(ծանրությամբ) Կար ժամանակ, երբ ես էլ սիրում էի կատակներ, բայց այդ ժամանակն անցավ. անարգված մարդը միայն վրեժ է առնումː
ՀԱՄՏՈՒՆ. – Հանգիստ կաց և լսիրː Հենց որ աոաջին գուժկանը կհասնե, դու միջոց գտիր ամրոցից փախչելու, որպեսզի մյուս հանցավորների հետ զուր տեղը չզոհվիս թաթարաց սրինː
{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Ժ'''

'''Առաջիններ և մի սպասավոր'''}}
ՊԱՊԱՔ. – Եվ դու կատակ չե՞ս անում։
ՍՊԱՍԱՎՈՐ․— +(ներս մտնելով) Տյարք, իշխան տաճարապետը սպասում է ձեզ։ (Գլուխ տալով դուրս է գնում)ː

{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ ԺԱ'''
ՀԱՄՏՈՒՆ (ծանրությամբ) Կար ժամանակ, երբ ես էլ սիրում էի կատակներ, բայց այդ ժամանակն անցավ. անարգված մարդը միայն վրեժ է առնումː
'''Համտուն և Պապաք'''}}

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +Գնանք, բարեկամ, միամիտ բախտավորները զվարճանում են, գնանք մասնակցենք նրանց ուրախությանը։
ՊԱՊԱՔ․— +Բայց քո հայտնությունը իմ արյունը սառեցրեց։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +Հոգ չէ, Խաչենի գինին նորից կտաքացնե, գնանք։
ՏԵՍԻԼ Ժ
ՊԱՊԱՔ․— +(դժվարանալով) Ավելի լավ է, որ միասին չմտնենք դահլիճ։
Առաջիններ և մի սպասավոր
ՀԱՄՏՈՒՆ․— +Բարի, ուրեմն դու գնա առաջ, իսկ ես կգամ հետո։

ՊԱՊԱՔ․— +(առաջանալով և ինքն իրեն) Արժանի վրեժ է, եթե լուծվի, բայց ես թող սրան համախոհ չճանաչվիմ։ (Դուրս է գնում):
ՍՊԱՍԱՎՈՐ.— (ներս մտնելով) Տյարք, իշխան տաճարապետը սպասում է ձեզ։ (Գլուխ տալով դուրս է գնում)ː
}}


ՏԵՍԻԼ ԺԱ

Համտուն և Պապաք


ՀԱՄՏՈՒՆ. – Գնանք, բարեկամ, միամիտ բախտավորները զվարճանում են, գնանք մասնակցենք նրանց ուրախությանը։

ՊԱՊԱՔ. – Բայց քո հայտնությունը իմ արյունը սառեցրեց։

ՀԱՄՏՈՒՆ. – Հոգ չէ, Խաչենի գինին նորից կտաքացնե, գնանք։

ՊԱՊԱՔ. – (դժվարանալով) Ավելի լավ է, որ միասին չմտնենք դահլիճ։

ՀԱՄՏՈՒՆ. – Բարի, ուրեմն դու գնա առաջ, իսկ ես կգամ հետո։


41