«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/44»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Հաստատված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Պիես|
-ՈՒՄԵԿ.— Երբ հերետիկոսը ստամոքսներ է կառավարում,
+ՈՒՄԵԿ.— +Երբ հերետիկոսը ստամոքսներ է կառավարում, պետք է նրան հնազանդել։ Այդ հանցանքը, մայր Թենի, ոչ ոքին չի տանիլ դժոխք։
+ԶԱՔԱՐԵ.— +Կեցցես, Ումեկ, այսօր դու ավելի խելոք ես, քան երեկ։
-պետք է նրան հնազանդել։ Այդ հանցանքը, մայր Թենի,
+ՍՄԲԱՏ․— +Ումեկ իշխանը խելոք է խոսում, երբ հարցը վերաբերում է ստամոքսին։
+ՈՒՄԵԿ.— +Եվ ավելի խելոք, երբ վերաբերում է քաջության։
-ոչ ոքին չի տանիլ դժոխք։
+ՀԱԼԱԼ.— +Հարկավ, ուրիշների...
+ՈՒՄԵԿ.— +Ես վերջինը չեմ մեր քաջերի մեջ։
-ԶԱՔԱՐԵ.— Կեցցես, Ումեկ, այսօր դու ավելի խելոք ես, քան
+ՀԱԼԱԼ.— +Դրա ապացո՞ւյցը:
+ԶԱՔԱՐԵ.— +(ծիծաղելով) Ա՛յն, որ խուչախների կռվում ինքն եղավ առաջին գերին։
-երեկ։
+ՍՄԲԱՏ.— +Եվ մեծ իշխանի արշավանքում' առաջին փախստականը։
+ՈՒՄԵԿ.— +Դուք ակնարկում եք իմ երկչոտությո՞ւնը․ բայց ձեր հիշածները դեռ չեն ապացուցանում ոչինչ։ Ես տեղի եմ տվել անհաջող բախտին։ Ւ՞նչ կանեիք դուք, եթե իմ
-ՍՄԲԱՏ․— Ումեկ իշխանը խելոք է խոսում, երբ հարցը վերա-
-բերում է ստամոքսին։
-ՈՒՄԵԿ.— Եվ ավելի խելոք, երբ վերաբերում է քաջության։
-ՀԱԼԱԼ.— Հարկավ, ուրիշների...
-ՈՒՄԵԿ.— Ես վերջինը չեմ մեր քաջերի մեջ։
-ՀԱԼԱԼ.— Դրա ապացո՞ւյցը։
-ԶԱՔԱՐԵ.— (ծիծաղելով) Ա՛յն, որ խուչախների կռվում ինքն
-եղավ առաջին գերին։
-ՍՄԲԱՏ.— Եվ մեծ իշխանի արշավանքում' առաջին փախըս-
-տականը։
-ՈՒՄԵԿ.— Դուք ակնարկում եք իմ երկչոտությո՞ւնը․ բայց
-ձեր հիշածները դեռ չեն ապացուցանում ոչինչ։ Ես տեղի
-եմ տվել անհաջող բախտին։ Ւ՞նչ կանեիք դուք, եթե իմ
 տեղը լինեիք։
+ՍՄԲԱՏ.— +(աշխույժով) Մենք ավելի լավ կհամարեինք քաջությամբ մեռնել։
+ՈՒՄԵԿ.— +(զվարթ անտարբերությամբ) Իսկ ես լավ համարեցի ապրել։ Սա թեպետ քաջություն չէ, բայց խոհեմություն է։ Ով որ չէ կամենում մեռնել, նա իրավունք ունի
-ՍՄԲԱՏ.— (աշխույժով) Մենք ավելի լավ կհամարեինք քա-
-ջությամբ մեռնել։
-ՈՒՄԵԿ.— (զվարթ անտարբերությամբ) Իսկ ես լավ համա-
-րեցի ապրել։ Սա թեպետ քաջություն չէ, բայց խոհեմու-
-թյուն է։ Ով որ չէ կամենում մեռնել, նա իրավունք ունի
 ապրելու։ (Դառնալով Ներսեհին) Ի՞նչ կասես սրան, իշխան։
+ՆԵՐՍԵՀ.— +(ծիծաղելով) Ես դժվարանում եմ պատասխանել։
+ՈՒՄԵԿ.— Եվ լավ ես անում։ Պսակվող մարդը ամենից քիչ իրավունք ունի տաճարապետի ներկայությամբ ճշմարտություն խոսելու։
-ՆԵՐՍԵՀ.— (ծիծաղելով) Ես դժվարանում եմ պատասխանել։
+ՌՈՒԶԱՆ․— +Իսկ ես համարձակ կասեմ` թե ով փախչում է ապրելու համար, նա արդեն մեռնում է կենդանվույն։
+ՄԱՄՔԱՆ.— +Իրավունք ունիս, զավակս։ Եվ իրավ, ի՞նչ կլիներ մեր վիճակը, եթե Ումեկ իշխանը յուր այս տարօրինակ խոհեմությամբ հրամանատար լիներ մեր զորքերին։
-ՈՒՄԵԿ.— Եվ լավ ես անում։ Պսակվող մարդը ամենից քիչ
+ՈՒՄԵԿ.— +Հավատա՛, իշխանուհի, ամեն ինչ խաղաղությամբ
+}}
-իրավունք ունի տաճարապետի ներկայությամբ ճշմար-
-տություն խոսելու։
-ՌՈՒԶԱՆ․— Իսկ ես համարձակ կասեմ՝ թե ով փախչում է
-ապրելու համար, նա արդեն մեռնում է կենդանվույն։
-ՄԱՄՔԱՆ.— Իրավունք ունիս, զավակս։ Եվ իրավ, ի՞նչ կլի-
-ներ մեր վիճակը, եթե Ումեկ իշխանը յուր այս տարօրի-
-նակ խոհեմությամբ հրամանատար լիներ մեր զորքերին։
-ՈՒՄԵԿ.— Հավատա՛, իշխանուհի, ամեն ինչ խաղաղությամբ