«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/66»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Պիես|
ՍՄԲԱՏ.– (գնալով դեպի ձախ դուռը և վարագույրը բանալով) Բարապա′ն, ներս բեր պատգամավորին։
ՍՄԲԱՏ․— +(գնալով դեպի ձախ դուռը և վարագույրը բանալով) Բարապա′ն, ներս բեր պատգամավորին։

ԶԱՔԱՐԵ.– Քանի դեռ ուշ չէ, նորեն մտածեցեք, ձեր պատասխանը տալուց առաջ թող խոհեմությունն առաջնորդե ձեզ։
ԶԱՔԱՐԵ․— +Քանի դեռ ուշ չէ, նորեն մտածեցեք, ձեր պատասխանը տալուց առաջ թող խոհեմությունն առաջնորդե ձեզ։
ՋԱԼԱԼ․— +Խոհեմությունը մինչև այժմ չօգնեց մեզ, եղբայր, գործենք այժմ անխոհեմությամբ. գուցե այդպիսով բախտը ծիծաղի մեզ։

{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Գ'''
ՋԱԼԱԼ․–Խոհեմությունը մինչև այժմ չօգնեց մեզ, եղբայր, գործենք այժմ անխոհեմությամբ. գուցե այդպիսով բախտը ծիծաղի մեզ։
'''Առաջիններն և Աբու'''}}

ՋԱԼԱԼ․— +(դաոնալով Աբուին) Ի՞նչ է պահանջում ինձանից քո տերը։
'''ՏԵՍԻԼ Գ
ԱԲՈՒ․— +Քո դուստր Ռուզանը իրեն կնության։

ՄԱՄՔԱՆ․— +Թող պապանձվի այդ լեզուն...
Առաջիններն և Աբու'''
ՆԵՐՍԵՀ․— +(ձեռքը դեպի սուրը տանելով) Դժոխքն է խոսում այս։

ՋԱԼԱԼ․— +Ասա’ այն բռնավոր գազանին, թե հենց այս րոպեին ես կիջնեմ դաշտը՝ իմ սրովս նրան պատասխանելու, դեռ այնքան թույլ չեն մեր բազուկները, որ չկարողանան տապալել իրենց թշնամուն։ Գնա և հայտնիր այս քո տիրոջը։
ՋԱԼԱԼ.– (դաոնալով Աբուին) Ի՞նչ է պահանջում ինձանից քո տերը։
{{Կենտրոն|(Աբուն դուրս է գնում):}}

ՆԵՐՍԵՀ․— +(սուրը հանելով) Կեցցե՛ մեծ իշխանը, ահա իմ սուրը պատրաստ է նրան ծառայելու։
ԱԲՈՒ.– Քո դուստր Ռուզանը իրեն կնության։
ԻՇԽԱՆՆԵՐ․— +(բոլորը միասին վեր կենալով և սրերը հանելով) Կեցցե' մեծ իշխանը, ահա′ և մենք՝ պատրաստ նրա հրամանին։

ՋԱԼԱԼ․— +Օն ուրեմն, հառա՜ջ, իշխաններ, հրամայեցեք բանալ բերդի դռները, թող մեր զորքերը հետևին մեզ իսկույն։ Եթե պիտի մեռնենք, ապա թող այդ լինի սուրը մեր ձեռին և կռվի դաշտի վրա։ Անարգ կյանքից ավելի՝ ազատ մահն է գովելի․ հաոա՜ջ, քաջերս։ (բոլորը պատրաստվում են ելնելու):
ՄԱՄՔԱՆ.– Թող պապանձվի այդ լեզուն...
}}

ՆԵՐՍԵՀ․– (ձեոքը դեպի սուրը տանելով) Դժոխքն է խոսում
այս ։

ՋԱԼԱԼ.– Ասա’ այն բռնավոր գազանին, թե հենց այս րոպեին ես կիջնեմ դաշտը՝ իմ սրովս նրան պատասխանելու, դեռ այնքան թույլ չեն մեր բազուկները, որ չկարողանան տապալել իրենց թշնամուն։ Գնա և հայտնիր այս քո տիրոջը։
(Աբուն դուրս է գնում):

ՆԵՐՍԵՀ․– (սուրը հանելով) Կեցցե՛ մեծ իշխանը, ահա իմ սուրը պատրաստ է նրան ծառայելու։

ԻՇԽԱՆՆԵՐ.– (բոլորը միասին վեր կենալով և սրերը հանելով) Կեցցե' մեծ իշխանը, ահա′ և մենք՝ պատրաստ նրա հրամանին։

ՋԱԼԱԼ.– Օն ուրեմն, հառա՜ջ, իշխաններ, հրամայեցեք բանալ բերդի դռները, թող մեր զորքերը հետևին մեզ իսկույն։ Եթե պիտի մեռնենք, ապա թող այդ լինի սուրը մեր ձեռին և կռվի դաշտի վրա։ Անարգ կյանքից ավելի՝
ազատ մահն է գովելի․ հաոա՜ջ, քաջերս։ խոլորը պատրաստվում են ելնելու):

68