«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/71»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Պիես| |
|||
կության այն աղբյո՛ւրն, որից հավասարապես պիտի օգ— |
|||
⚫ | |||
ՌՈՒԶԱՆ.— +Այդ պարտքը ես կվճարեմ․ զի իմ վճիռն անդարձ է, ինչպես զոհի վերջին շունչը, որ նա ավանդում է մահու թագավորությանը... Ուրեմն կացեք բարյավ և մ՛ի խանգարեք ինձ (պատրասավում է դուրս գնալու): |
|||
տըվենք թե՛ մենք, թե՛ մեր հարազատները և թե ժողո– |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
վուրդը...Բայց ահա՛ աստված տնօրինեց այլ կերպ։ Նա |
|||
ՍՄԲԱՏ.— +(առաջանալով) Իշխանուհի, դու կապտում ես մեր սրբազան իրավունքն, արգելելով մեզ կատարել մեր պարտքը․ մի՛ թույլ տար, աղաչում եմ, որ զինվորի սուրը կարմրի ամոթից։ |
|||
ՌՈՒԶԱՆ.— +Ժամանակն անցնում է, իշխաններ, մի խանգարեք ինձ։ Զինվորի պատվասիրությունը ստիպում է ձեզ կռվել․ գիտեմ, բայց դա կլինի մի չարիք, որ դուք կգործեք, և որին կհետևե ավելի մեծ թշվառություն։ Զեր ունեցած ուժին ես ծանոթ եմ քաջապես։ Զաքարե հորեղբայրս ամեն ինչ խոսեց, ես ամեն ինչ լսեցի։ Դուք չպիտի կարենաք դիմադրել թշնամուն, ուրեմն և հուսահատ փորձի մի՛ դիմեք։ Ես չեմ ՛կամենում, որ իմ պատճառով զոհերի թիվն ստվարանա. թողեք ինձ... (Հեռանում է դեպի դուռը): |
|||
փակեց մեր առաջ երանության դուռը և բացավ փորձու– |
|||
}} |
|||
թյան մի փշալից ճանապարհ, որով պիտի անցնենք։ Անց– |
|||
նենք, ուրեմն, առանց դժգոհության, զի ոչ ոք կարող է |
|||
աստծո խորհուրդները քննել կամ գուշակել թե՝ այս ամենը |
|||
չի իսկապես բարիք, որ նա ղրկել է մեղ վշտերի կերպա– |
|||
րանքով... Խոնարհե՛նք նրա սուրբ կամքի առաջ և մեզ |
|||
վիճակված դառն բաժակը քամենք կամակար։ Իրա՛վ, |
|||
սա մեր սրտին կբերե տանջանք, բայց և ժողովրդին |
|||
կտա փրկություն։ Ուրեմն և դու, սիրեցյալդ իմ, քաջացիր |
|||
և կրիր քո բաժին զրկանքն և հենց այդ զրկանքում քո |
|||
վարձը որոնիր, զի մեզնից ոչ ոք ունի իրավունք՝ Ժողո- |
|||
վըրդի ազատությունն յուր բախտին զոհելու։ |
|||
⚫ | |||
իբրև հայ զինվոր՝ պարտավոր եմ հայ կնոջ մեջ՝ հայ |
|||
անվան պատիվը պաշտպանել։ |
|||
ՌՈԻԶԱՆ.— Այդ պարտքը ես կվճարեմ․ ղի իմ վճիռն անդարձ |
|||
է, ինչպես զոհի վերջին շունչը, որ նա ավանդում է մա– |
|||
հու թագավորությանը... Ուրեմն կացեք բարյավ և մ՛ի |
|||
խանգարեք ինձ (պատրասավում է դուրս գնալու): |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
ՍՄԲԱՏ.–(առաջանալով) Իշխանուհի, դու կապտում ես մեր |
|||
սրբազան իրավունքն, արգելելով մեզ կատարել մեր |
|||
պարտքը․ մի՛ թույլ տար, աղաչում եմ, որ զինվորի սուրը |
|||
կարմրի ամոթից։ |
|||
ՌՈԻԶԱՆ.— Ժամանակն անցնում է, իշխաններ, մի խանգա– |
|||
րեք ինձ, Զինվորի պատվասիրությունը ստիպում է ձեզ |
|||
կռվել․ գիտեմ, բայց դա կլինի մի չարիք, որ դուք կգոր– |
|||
ծեք, և որին կհետևե ավելի մեծ թշվառություն։ Զեր ու– |
|||
նեցած ուժին ես ծանոթ եմ քաջապես։ Զաքարե հորեղ– |
|||
բայրս ամեն ինչ խոսեց, ես ամեն ինչ լսեցի։ Դուք |
|||
չպիտի կարենաք դիմադրել թշնամուն, ուրեմն և հուսա- |