«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/79»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Պիես|
զատ կազմեր, գուցե մեզանից մեկին հաջողի պատահել
{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Բ'''
Նրան։
'''Շանույշ և Ռուզան'''}}
ՍՈՒՐՒԿ.— Անցնենք:(Բաժանվում են աջ ու ձախ):
Ռուզանը երևում է զառիվայրի բարձրում, որտեղից նա ժայռերն ու թուփերը բռնելով իջնում է դեպի վայր, հերարձակ, շտապ քայլերով և երկյուղագին այս ու այն կողմը նայելով. բեմը դատարկ է:
ՏԵՍԻԼ
ՇԱՆՈՒՅՇ.— +(վերադառնալով) Ոչ մի տեղ չէ երևում։ Այս կողմը (ցույց է տալիս եկած կողմը) քարաժայռնրն են և նրանց ներքևը՝ սարսափելի անդունդ. ոչ ոք այդտեղից անցնել չի կարող։ Իսկ այստեղից (ցույց է տալիս հակառակ կողմը) սկսում է մեծ հովիտը, որի վրա բանակած է թշնամին։ Եթե մի քայլ այն կողմն անցնեմ, նրա դժոխային գունդերը կերևան։ Ինձ մնում է եկածս ճանապարհով կրկին վերադառնալ (պատահմամբ նայում է բարձր և տեսնում է (Ռուզանին): Ահա նա... ահա՜... Ո՞հ, աստված իմ, շնորհակալ եմ քեզանից... տե՛ս ինչպե՞ս աներկյուղ դիմում է նա դեպի յուր դահիճը։ Ծածկվիմ այստեղ, մինչև նա կիջնե։ (Քաշվում է մացառի ետևը): Ո՛հ, աստված իմ, խնայիր նրան, ուժ տուր իմ բազուկներին՝ զորով դարձնել նրան յուր ծնողների գիրկը։
ՏաՆՈՒՅՕ և ՌՈՒԶԱՆ
ՌՈՒԶԱՆ.— +(իջնելով դեպի բեմը և մի քանի քայլ մնացած՝ կանգ առնելով զառիվայրի վրա) Ինձ չէին կամենում թողնել, ինձ արգելում էին. իմ պատճառով ուզում էին Ժողովուրդը զոհել և սգո մեջ թողնել բյուրավոր ընտանիքներ։ Ո՛չ. այդ բոլորի փոխարեն նշանակված զոհը ես եմ և ես միայն կզոհվիմ։ Մի քանի վայրկյան ևս, և ես կհասնեմ թշնամուն, իմ ձեռքը կտամ բռնավորին և սրա փոխարեն կստանամ իմ հոր և յուր ժողովրդյան ազատությունը․․․
Ռուզանը երևում է ղառիվայրի բարձրում, որտեղից նա ժայռերն ու
}}
թուփերը բռնելով իյնում է դեպի վայր, ներարձակ, շտապ քայլերով և
երկյուղագին այս ու այն կողմը նայելով. բեմը դատարկ է:
ՇԱՆՈԻՅՇ.— (վերադառնալով) Ոչ մի տեղ չէ երևում։ Այս
կողմը (ցույց է տալիս եկած կողմը) քարաժայռնրն են և
նրանց ներքևը՛ սարսափելի անդունդ. ոչ ոք այդտեղից
անցնել չի կարող։ Ւսկ այստեղից (ցույց է տալիս հա¬
կառակ կողմը) սկսում է մեծ հովիտը, որի վրա բանա¬
կած է թշնամին։ Եթե մի քայլ այն կողմն անցնեմ, նրա
դժոխային գունդերը կերևան։ Ւնձ մնում է եկածս ճա-
նապարհով կրկին վերադառնալ (պատահմամբ նայում է
բարձր և տեսնում է (Ռուզանին): Ահա նա... ահա՜... Ո՞հ,
աստված իմ, շնորհակալ եմ քեզանից... տե՛ս ինչպե՞ս
աներկյուղ դիմում է նա դեպի յուր դահիճը։ Ծածկվիմ
այստեղ, մինչև նա կիջնե։ (Քաշվում է մացառի ետևը):
Ո~հ, աստված իմ, խնայիր նրան, ուժ տուր իմ բազուկնե¬
րին' զորով դարձնել նրան յուր ծնողների գիրկը։
ՌՈԻՋԱՆ.— (իջնելով դեպի բեմը և մի քանի քայլ մնացած՝
կանգ առնելով զառիվայրի վրա) Ինձ չէին կամենում
թողնել, ինձ արգելում էին. իմ պատճառով ուզում էին
Ժողովուրդը զոհել և սգո մեջ թողնել բյուրավոր ընտա¬
նիքներ։ Ո՛չ. այդ բոլորի փոխարեն նշանակված զոհը ես
եմ և ես միայն կզոհվիմ։ Մի քանի վայրկյան ևս, և ես
կհասնեմ թշնամուն, իմ ձեռքը կտամ բռնավորին և սրա
փոխարեն կստանամ իմ հոր և յուր ժողովրդյան ազատո-
Н
Մուրացան,, երկերի ծազավաեաւ, հ, VY