«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 3 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/73»–ի խմբագրումների տարբերություն
→Չսրբագրված: Նոր էջ «— ք*այց առակս զի՞նչ ցուցսէնե։ — Առակս ցուցանե զայն, որ այսօր թե ես և թե իմ ընկերներս այս առասպելակ...»: |
|||
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
— |
— Բայց առակս զի՞նչ ցուցանե։ |
||
— Առակս ցուցանե զայն, որ այսօր |
— Առակս ցուցանե զայն, որ այսօր թե՛ ես և թե՛ իմ ընկերներս այս առասպելական աղջկա վիճակումն ենք։ Մեզ |
||
վրա հարձակվող ձայները, թե՛ երևելի և թե՛ աներևույթ, շատ են՝ և մեկը մյուսից անախորժ ու ականջ ծակող։ Մեզ մնում է հետևել սուրբ ծերունու խրատին, և ականջներս բուրդ կոխել այդ ձայների դեմ և հանդարտ սրտով բարձրանալ դեպի լեռան գագաթը, դեպի Հազարան Բուլբուլն ու անմահական աղբյուրը, որոնցով կյանք է տրվում քարացածներին։ Չար ձայներն են միայն, որոնք չեն թողնում վսեմ հոգիներին բարձրանալ դեպի առաքինության գագաթները։ Դրանց առաջքն առնելու համար բավական է «մի փաթիլ բուրդ», որ ավելի ուժ ունի, քան բյուրավոր չար աղաղակների ժխորը։ |
|||
ընկերներս այս առասպելական աղջկա վիճակումն ենք։ Մեղ |
|||
վրա հարձակվող ձայները, թե՛ երևելի և թե աներևույթ, շասւ |
|||
են' և մեկը մյուսից անախորժ ու ականջ ծակող։ Մեզ մնում |
|||
է հետևել սուրր ծերունռւ խրատին, և ականջներս pni/ny |
|||
կոխել այդ ձայների դեմ և հանդարտ սրտով բարձրանալ |
|||
դեպի չեռան դագաթը, զեպի Հազարան 9ուչբուլն ու անմա¬ |
|||
հական աղբյուրը, որոնցով կյանք է տրվում քարացածնե¬ |
|||
րին։ Չար ձայներն են միայն, որոնք չեն թողնում վսեմ հո¬ |
|||
գիներին բարձրանալ դեպի առաքինության գա գաթները ։ |
|||
Դրանց առաջքն առնելու համար բավական է «մի փաթիլ |
|||
բուրդ», որ ավելի ուժ ունի, քան բյուրավոր չար աղաղակ¬ |
|||
ների ժխորը։ |
|||
1911 |
1911 |
||
ՄԻ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ԾԱՆՈԹՈՒԹՅՈՒՆ Մ. ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ |
{{Կենտրոն|<big>ՄԻ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ԾԱՆՈԹՈՒԹՅՈՒՆ Մ. ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ |
||
ՕՐՄԱՆՑԱՆԻ ՆՈՐ ԳՐՔԻ ԱՌԻԹՈՎ |
ՕՐՄԱՆՑԱՆԻ ՆՈՐ ԳՐՔԻ ԱՌԻԹՈՎ</big>}} |
||
Սրբազան Օրմանյանը «Հայոց Եկեղեցին» վերնադրով |
|||
նոր հրատարակած գրքի պատմական մասը հասցնում է |
Սրբազան Օրմանյանը «Հայոց Եկեղեցին» վերնագրով նոր հրատարակած գրքի պատմական մասը հասցնում է |
||
մինչև թյուրքահայոց այսպես կոչված Ազգային Սահմանա֊ |
|||
մինչև թյուրքահայոց այսպես կոչված Ազգային Սահմանադրություն ստանալը՝ 1860 թվականին, և այդ իր խորհրդածությունը վերջացնում է հետևյալ տողերով. «Իբրև այս գլխուն կնիք, և իբրև մեր գաղափարներուն և տեսությանց ամփոփում, պետք է ավելացնենք, թե քաղաքակրթության և թե ազատության այն մեծ շարժումը, որ բովանդակ հայության, այսինքն Ռուսիո ու Թուրքիո ու Պարսկաստանի հայերուն վրա կտեսնվի, արդյունքն է մեծավ մասամբ իր եկեղեցական դասակարգին ձեռքով սկզբնավորված գործունեության և ազդեցության»։ |
|||
դրություն ստանալը* I860 թվականին, և այդ իր խորհըր֊ |
|||
ցածությունը վերջացնում է հետևյալ տողերով. «Ւբրև այս |
|||
⚫ | |||
գչխուն կնիք, և իթրև մեր գաղափարներուն և տեսությանդ |
|||
ամփոփում, պետք է ավելացնենք, թե քաղաքակրթության և |
|||
թե ազատության այն մեծ շարժումը, որ բովանդակ հայու¬ |
|||
թյան, այսինքն Ռուսիո ու Թուրքիո ու Պարսկաստանի հա- |
|||
յերուն վրա կտեսնվի, արդյունքն է մեծավ մասամբ իր եկե¬ |
|||
ղեցական դասակարգին ձեռքով սկզբնավորված գործու¬ |
|||
նեության և ազդեց ութ յան»։ |
|||
Այս տողերից պարզ երևում է, որ Մ. եպս. 0րմանյանր |
|||
⚫ | |||
73 |