«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 4 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/499»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
տամ թե աշակերտներին և թե իրանց, և ես կատարում էի ամենայն ուրախությամբ։ Առանձին ուշադրություն էի դարձնում ծաղկոցների վրա, մանավանդ վրացախոս տեղերում, և գործս դնում էր շատ հաջող և գեղեցիկ։ Բայց հանկարծ մի տխուր վարագույր քաշվեց այդ բոլորի վրա և ես քաշվեցի իմ հայրենի գյուղը, որ այնտեղ ողբամ թե ընդհանուր և թե մասնավոր աղետներիս վրա։
տամ թե աշակերտներին և թե իրանց, և ես կա տա-֊

ր ում էի ամենայն ուրախությամբ։ Առանձին ուշադրություն

էի դարձնում ծաղկոցների վրա, մանավանդ վրացախոս տե¬
Մեռավ Վիգենս, մի հատիկ արու զավակս, ծաղիկ հասակում. նրան հետևեց մայրը, թողնելով երեք մատղաշ զավակներս որբ և զուրկ մայրական խնամքից։ Այս հանկարծական հարվածներն ինձ ձգեցին մի տարօրինակ հոգեմաշության մեջ։ Ես դառա մի ոչինչ և ամենայն ինչ աչքումս ոչնչացավ։ Մի ամբողջ տարի ձեռքս գրիչ չբռնեց, մի հասարակ նամակ անգամ չկարողացա գրել։ Թուլանալով հոգեպես, թուլացա և ֆիզիկապես։ Տեսնելով, որ էլ ոչ մի բանի պետք չեմ, մտածեցի մի վանք քաշվել և այնտեղ մթնացնել իմ վերջին տխուր օրերը։ Այս մասին մի խնդիր տվի, բայց խնդիրս մերժեցին ինձ համարելով հակառակ կուսակցության մարդ։ Գրեցի և Սուքիաս սրբազանին, որ ինձ իր մոտ տանե, որ ես կռվելու, որևէ կուսակցության պատկանելու սիրտ չունեմ
ղերում, և գործս դնում էր շատ հաջող և գեղեցիկ։ Սայց
այլևս, բայց սա պատասխանելու անգամ արժան չհամարեց։ Գրեցի ուրիշներին էլ, բայց բոլորն էլ զուր անցավ. աստված չկամեցավ։
հանկարծ մի տխուր վարագույր քաշվեց այդ բոլորի վրա և

ես քաշվեցի իմ հայրենի գյուղը, որ այնտեղ ողբամ թե ընդ¬

հանուր և թե մասնավոր աղետներիս վրա։
Շատ անգամ է պատահել, որ ես ուզեցել եմ մի անխորհուրդ և անմիտ բան բռնել, մի հիմարություն անել, բայց աստված ազատել է ինձ այղ փորձանքից։ Սիրող սրտի համար սիրազուրկ լինելը մի որոնելի կորուստ է։ Հառաջացած վշտահարությունը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ սիրո որոնումն։ Այդ ցավն առողջանալ կարող է միմիայն դարձյալ սիրով։ Եվ որքան անձնատուր էի լինում տխրության, այնքան սաստկանում էր վիշտս․ քնհատություն էր գալիս վրաս և սրտի թրթրռոց։ Պատահում էին և իստերիկական այլ երևույթներ, և ես երկյուղ էի կրում խելացնոր լինելուց։ Մտածեցի, որ լավ բան չէ արածս, զավակներս կարող են մնալ իսպառ անխնամ։ Մեկ լավ ձի առա և սկսեցի պտտվել ամեն կողմ, քեֆի
Մեռավ Վիգենս, մի հատիկ արու զավակս, ծաղիկ հասա¬

կում. նրան հետևեց մայրը, թողնելով երեք մատղաշ զավակ•

ներս որբ և գուրկ մայրական խնամքից։ Այս հանկարծական
հարվածներն ինձ ձգեցին մի տարօրինակ հոգեմաշոլթյան
մեջ։ Ես դառա մի ոչինչ և ամենայն ինչ աչքումս ոչնչացավ։
Մի ամբողջ տարի ձեռքս գրիչ Լթոնեց, մի հասարակ նամակ
անգամ չկարողացա գրել։ ծուլանալով հոգեպես, թուլացա
և ֆիզիկապես։ Տեսնելով, որ էլ ոչ մի բանի պետք չեմ,
մտածեցի մի վանք քաշվել և այնտեղ մթնացնել իմ վերջին
տխուր օրերը։ Այս մասին մի խնդիր տվի, բայց խնդիրս
մերժեցին ինձ համարելով հակառակ կուսակցության մարդ։
^րեցի և Սոլքիաս սրբազանին, որ ինձ իր մոտ տանե, որ ես
կովելոլ, որևէ կուսակցության պատկանելոլ սիրտ չունեմ
այլևս, բայց սա պատասխանելու անգամ արժան չհամարեց։
ուրիշներին էլ, բայց բոլորն էլ զուր անցավ. աստված
չկամեցավ։
Շատ անգամ է պատահել, որ ես ուզեցել եմ մի անխոր¬
հուրդ և անմիտ բան բռնել, մի հիմարություն անել, բայց
աստված ազատել է ինձ այղ փորձանքից*։ Սիրող սրտի հա¬
մար սիրազուրկ լինելը մի որոնելի կորուստ է։ Հառաջացած
վշտահարությունը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ սիրո որոնումն։ Այդ
ցավն աոող ջանալ կարող է միմիայն դարձյալ սիրով։ Եվ
որքան անձնատուր էի լինում տխրության, այնքան սաստկա¬
նում էր վիշտս, քնհատություն էր գալիս վրաս և սրտի թրթր-
ռոց։ Պատահում էին և իստերիկական այլ երևույթներ, և ես
երկյուղ էի կրում խելացնոր լինելուց։ Մտածեցի, որ լավ
բան չէ արածս, զավակներս կարող են մնալ իսպառ անխր-
նամ։ Մեկ լավ ձի առա և սկսեցի պտտվել ամեն կողմ, քեֆի
499
499