«Էջ:Վահան Թոթովենց, Երկեր (Vahan Totovents, Works).djvu/356»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
No edit summary
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 7. Տող 7.
— Դուն ըլ կարդալ գրել չես գիտեր, դո՞ւն ըլ էշ ես, քա՛։
— Դուն ըլ կարդալ գրել չես գիտեր, դո՞ւն ըլ էշ ես, քա՛։


Փալանճի Գիրգորը լռեց։
Փալանճի Գրիգորը լռեց։


Եվ Թորիկը շարունակեց դպրոցը, մինչև պարոն Աշուրն ինքը վերջնագիր տվեց, թե Թորիկն այնքան դասարան չի փոխել, որ այժմ փոքրերի հետ դասընկեր է դարձել և այլևս չի կարող պահել դպրոցում։
Եվ Թորիկը շարունակեց դպրոցը, մինչև պարոն Աշուրն ինքը վերջնագիր տվեց, թե Թորիկն այնքան դասարան չի փոխել, որ այժմ փոքրերի հետ դասընկեր է դարձել և այլևս չի կարող պահել դպրոցում։


— Կհիշե՞ս, կնիկ, հարն ըլ քիչ մը դանխաֆա<ref>Բթամիտ, տխմար։</ref> էր,— ասաց Փալանճի Գիրգորը։
— Կհիշե՞ս, կնիկ, հարն ըլ քիչ մը դանխաֆա<ref>Բթամիտ, տխմար։</ref> էր,— ասաց Փալանճի Գրիգորը։


— Մեռած մարդու վրա չեն հաչեր,— կշտամբեց Թուրվանտա Քորոն։
— Մեռած մարդու վրա չեն հաչեր,— կշտամբեց Թուրվանտա Քորոն։


Ի վերջո Փալանճի Գիրգորն առաջարկեց. 
Ի վերջո Փալանճի Գրիգորն առաջարկեց. 


— Տանիմ իմ խանութ, թող իմ արհեստս սորվի, մարդ դառնա ընծի պես։
— Տանիմ իմ խանութ, թող իմ արհեստս սորվի, մարդ դառնա ընծի պես։
Տող 23. Տող 23.


<center>'''Զ'''</center>
<center>'''Զ'''</center>
Առաջին օրը Փալանճի Գիրգորը խանութում Թորիկի գլխին երկար-բարակ խրատ կարդաց.
Առաջին օրը Փալանճի Գրիգորը խանութում Թորիկի գլխին երկար-բարակ խրատ կարդաց.


— Թորիկ, յավրում, արհեստին մենծ ու պզտիկը չի կա, ամեն արհեստ իրեն արժեքն ունի, ինչու որ ամեն արհեստ մարդս աղքատութենե կազատե, ուրիշին կարոտ չըներ, փալանճիությունն ըլ արհեստ է և շատ աղեկ արհեստ է, հըլե հարցուր թե ինչո՞ւ։
— Թորիկ, յավրում, արհեստին մենծ ու պզտիկը չի կա, ամեն արհեստ իրեն արժեքն ունի, ինչու որ ամեն արհեստ մարդս աղքատութենե կազատե, ուրիշին կարոտ չըներ, փալանճիությունն ըլ արհեստ է և շատ աղեկ արհեստ է, հըլե հարցուր թե ինչո՞ւ։


— Ինչո՞ւ, Գիրգոր աղա։
— Ինչո՞ւ, Գրիգոր աղա։


— Ինչու որ գործդ մարդու հետ չէ, իշու հետ է։ Ինչո՞ւ
— Ինչու որ գործդ մարդու հետ չէ, իշու հետ է։ Ինչո՞ւ