|
|
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ |
| - | Սրբագրված
| + | Հաստատված |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). |
| Տող 1. |
Տող 1. |
|
⚫ |
— Ուրեմն, սիրելի բարեկամ, այդ դուք եք, դո՛ւք... |
|
մանի քարը՝, որ ոչ ոքի չի ասում, թե ո՞վ է յուր տակ պառկած։<br> |
|
|
|
|
|
— Ս՜ս․․․ կամաց խոսեցեք, ի սեր աստծո, — զգուշացրեցի ես։<br> |
|
|
⚫ |
— Այո՛, ինչո՞ւ ծածկեմ լավ բարեկամից... Բայց, խնդրում եմ՝ թող ոչ ոք այլևս չիմանա այդ։ |
| ⚫ |
— Ուրեմն, սիրելի բարեկամ, այդ դուք եք, դո՛ւք... <br> |
|
|
|
|
| ⚫ |
— Այո՛, ինչո՞ւ ծածկեմ լավ բարեկամից... Բայց, խնդրում եմ՝ թող ոչ ոք այլևս չիմանա այդ։ <br> |
|
|
— Բայց ախր դուք․․․ ներողություն...<br> |
|
— Բայց ախր դուք․․․ ներողություն... |
|
|
|
|
Ինձ թվում էր, թե նա կամենում էր ասել՝ «ախր դուք այնքան մտավոր պատրաստություն չունեք». բայց իմ աչքերի խիստ հայացքը զգաստացրեց նրան, ուստի խոսքը փոխելով հարցրեց. |
|
Ինձ թվում էր, թե նա կամենում էր ասել՝ «ախր դուք այնքան մտավոր պատրաստություն չունեք». բայց իմ աչքերի խիստ հայացքը զգաստացրեց նրան, ուստի խոսքը փոխելով հարցրեց. |
|
|
|
|
— Բայց ախր այդ ի՞նչ անուն է, որ ընտրել եք։<br> |
|
— Բայց ախր այդ ի՞նչ անուն է, որ ընտրել եք։ |
| ⚫ |
— Հովսեփ Ավետիսյան— Կարապետյան Օհանյանցի գլխատառերը միացրեք դա կլինի՞... <br> |
|
|
|
|
| ⚫ |
Ճաճուռյանը մի փոքր մտածեց և ապա հանկարծ բացականչեց։ <br> |
|
|
⚫ |
— Հովսեփ Ավետիսյան— Կարապետյան Օհանյանցի գլխատառերը միացրեք դա կլինի՞... |
| ⚫ |
|
|
|
|
|
| ⚫ |
Բայց հենց այդ բառն էր, որ կարողացավ արտասանել և ապա ամոթից շառագունվեց, որովհետև զգաց, որ մեծ անքաղաքավարություն է արել կասկած հայտնելով իմ մտավոր պատրաստության մասին։ <br> |
|
|
⚫ |
Ճաճուռյանը մի փոքր մտածեց և ապա հանկարծ բացականչեց։ |
| ⚫ |
— Ներողություն, սիրելի պարոն Հակօ, եթե ես վիրավորեցի ձեզ,— ասաց նա անկեղծ զղջումով։ <br> |
|
|
|
|
| ⚫ |
''Հակօ'' անունս առաջին անգամ լսելով կենդանի բարբառով խոսողից, այնպիսի մի քաղցր հաճույք զգացի, որ իսկույն էլ ասացի Ճաճուռյանին կատարյալ ներողամտությամբ. <br> |
|
|
⚫ |
|
| ⚫ |
- Անհոգ կացեք, բարեկամ, այսուհետև այլևս ես սրտիս չեմ առնիլ ոչ մի վիրավորանք։ Մի անգամ, որ հրապարակախոսությունն ընտրել եմ իմ գործունեության ասպարեզ, ես պիտի աշխատեմ սովորել համբերություն։ Ես պատրաստ պիտի լինիմ թե՛ վիրավորանքի և թե՛ հալածանքի, այդ դեպքում, անշուշտ, ինձ կմխիթարեն և կոգեվորեն մեծ հրապարակախոսների օրինակները։ <br> |
|
|
|
|
|
⚫ |
Բայց հենց այդ բառն էր, որ կարողացավ արտասանել և ապա ամոթից շառագունվեց, որովհետև զգաց, որ մեծ անքաղաքավարություն է արել կասկած հայտնելով իմ մտավոր պատրաստության մասին։ |
|
|
|
|
⚫ |
— Ներողություն, սիրելի պարոն Հակօ, եթե ես վիրավորեցի ձեզ,— ասաց նա անկեղծ զղջումով։ |
|
|
|
|
⚫ |
Հ ա կ օ անունս առաջին անգամ լսելով կենդանի բարբառով խոսողից, այնպիսի մի քաղցր հաճույք զգացի, որ իսկույն էլ ասացի Ճաճուռյանին կատարյալ ներողամտությամբ. |
|
|
|
|
⚫ |
— Անհոգ կացեք, բարեկամ, այսուհետև այլևս ես սրտիս չեմ առնիլ ոչ մի վիրավորանք։ Մի անգամ, որ հրապարակախոսությունն ընտրել եմ իմ գործունեության ասպարեզ, ես պիտի աշխատեմ սովորել համբերություն։ Ես պատրաստ պիտի լինիմ թե՛ վիրավորանքի և թե՛ հալածանքի, այդ դեպքում, անշուշտ, ինձ կմխիթարեն և կոգեվորեն մեծ հրապարակախոսների օրինակները։ |
|
|
|
|
— Անշուշտ, անշուշտ,— պատասխանեց Ճաճուռյանը խորին ակնածությամբ։ |
|
— Անշուշտ, անշուշտ,— պատասխանեց Ճաճուռյանը խորին ակնածությամբ։ |
