«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/153»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Հաստատված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Այժմ իմ պարտքն է նրա մասին այլևս վատ ոչինչ չգրել։ Մինչև անգամ բախալ Համբարձումը, որի մասին գրած էի, թե փտած կամ խակ միրգ է ծախում և խոլերայի տարածման նպաստում, սովորություն է արել ամեն կյուրակե ինձ նվերներ ղրկելու, երբեմն լավ ծիրան, երբեմն բեդանա թութ, յուր ժամանակին խաղող, դեղձ, թուզ, ընտիր սեխ և այլն։ Մի անգամ բարեկամներիցս մեկը կատակով հարցրել էր, թե «Համբարձում ապեր, ինչո՞ւ Հակօյին նվերներ ես ուղարկում, իսկ ինձ ոչ» նա պատասխանել էր. |
|||
— Հակօյի բանն ուրիշ ա, շուն ենք կապում... |
— Հակօյի բանն ուրիշ ա, շուն ենք կապում... |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Բայց ճշմարիտն ասած, զայրույթս զսպել չեմ կարողանում երբ նման վիրավորանքներ ստանում եմ ինտելիգենտ մարդուց։ Օրինակ, անցյալները խոսում էր ինձ հետ մի հեռու ազգականս, որ, գլուխը մեռած համալսարանական է և միևնույն ժամանակ, չէ ամաչում իրեն պահպանողական անվանելու։ Գրգռված ա'յն հաջողությունից, որ «հատուկ թղթակիցներ» ունինք և այն հարգանքից, որ մենք վայելում ենք գավառում, նա հետևյալ անհեթեթ համեմատությունն արավ. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | — Դուք շատ նման եք,— ասաց,— այն պատմական յասաուլ-բաշիներին, որոնք ապրում էին տխրահռչակ մովրովների ժամանակ։ Ձեր թե' ունեցած հաջողությունը և թե՛ վայելած հարգանքը նույնն է, ինչ որ ունեին կամ վայելում էին նրանք։ Ամեն մի դեպք, կամ հանցանք, որ կատարվում էր ժողովրդի մեջ, ամենից առաջ ծառայում էր այդ յասաուլ-բաշիների օգտին։ Նրանք ունեին սուր հոտառություն և գիտեին, թե ո՞ր դեպքից կարելի է որոշ օգուտ քաղել և ո՞րից՝ ոչ։ Այդ պատճառով անցքի տեղն ամենից առաջ հասնում էին նրանք, իբրև կարգապահության հսկող պաշտոնյաներ։ Եթե հանցավորը մի երեքանոց, կամ հնգանոց սլլացնում էր |
||
յասաուլ֊բաշի Նավասարդի ձեռքը, այն ժամանակ կատար |
|||
| ⚫ | Բայց ճշմարիտն ասած, զայրույթս զսպել չեմ կարողանում երբ նման վիրավորանքներ ստանում եմ ինտելիգենտ մարդուց։ Օրինակ, անցյալները խոսում էր ինձ հետ մի հեռու ազգականս, որ, գլուխը մեռած համալսարանական է և միևնույն ժամանակ, չէ ամաչում իրեն պահպանողական անվանելու։ Գրգռված ա'յն հաջողությունից, որ «հատուկ թղթակիցներ» ունինք և այն հարգանքից, որ մենք վայելում ենք գավառում, նա հետևյալ անհեթեթ համեմատությունն արավ. |
||
| ⚫ | — Դուք շատ նման եք,— ասաց,— այն պատմական յասաուլ-բաշիներին, որոնք ապրում էին տխրահռչակ մովրովների ժամանակ։ Ձեր թե' ունեցած հաջողությունը և թե՛ վայելած հարգանքը նույնն է, ինչ որ ունեին կամ վայելում էին նրանք։ Ամեն մի դեպք, կամ հանցանք, որ կատարվում էր ժողովրդի մեջ, ամենից առաջ ծառայում էր այդ յասաուլ-բաշիների օգտին։ Նրանք ունեին սուր հոտառություն և գիտեին, թե ո՞ր դեպքից կարելի է որոշ օգուտ քաղել և ո՞րից՝ ոչ։ Այդ պատճառով անցքի տեղն ամենից առաջ հասնում էին նրանք, իբրև կարգապահության հսկող պաշտոնյաներ։ Եթե հանցավորը մի երեքանոց, կամ հնգանոց սլլացնում էր յասաուլ-բաշի Նավասարդի ձեռքը, այն ժամանակ կատարված իրողությունը կամ ծածկվում էր բոլորովին, կամ ներկայացվում էր իբրև մի անմեղ իրողություն։ |
||