«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/201»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Որովհետև |
Որովհետև երիտասարդը շտապելու ոչինչ չուներ, ուստի չհակառակվեց։ Պատվիրելով, որ պաշարի կապոցը տանեն կայարան (որից ինքը իբրև մասնավոր կառքով եկող, հեռու |
||
էր իջած), ինքն ևս յուր քայլերն ուղղեց դեպի այն մենավոր տունը՝ որ հովանավոր պատշգամ և շուրջը ծառերի ստվեր ունենալով, արևի այդ տաք ժամանակը դեպ իրեն էր քաշում խոնջ ուղևորին։ |
|||
չհակառակվեք։ Պատվիրելով, որ պաշարի կապոքր տանեն |
|||
կայարան (որիք ինքը իրրև մասնավոր կառքով եկող, հեռու |
|||
⚫ | |||
էր իջած), ինքն ևս յուր քայլերն ուղղեք դեպի այն մենավոր |
|||
աունր' որ հովանավոր պատշգամ և շուրջր ծառերի ստվեր |
|||
⚫ | |||
ունենալով, արևի այդ տաք ժամանակը դեպ իրեն էր քաշում |
|||
խոնջ ուղևորին։ |
|||
— Ինչո՛՛ւ չէ, համեցեք,— պատասխանեց վերակացուն մաքուր հայերենով։ |
|||
⚫ | |||
երբ Կամ սա րյանը մոտեքավ սանդուղներինI |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
տեղ,— հարքրեք նա ռուսերեն։ |
|||
— |
— Այո՛, պարոն, զտարյուն հայ,— պատասխանեց ժպտալով վերակացուն, որ միջահասակ, բարեդեմ և ըստ երևույթին, բարեխառն բնավորությամբ մի անձն էր։ |
||
մաքուր հայերենով։ |
|||
— Օրվա այս ժամին որքան անհաճո է թաց ճանապարհը, նույնքան հաճելի է ձեր այս պատշգամը, ուր ոչ միայն հովանի, այլև հանգստանալու լավ բազմոց ունիք... Այս ասելով |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
— Այո՛, պարոն, զտարյուն հտյ,— պատասխանեց ժըպ֊ |
|||
տալով վերակացուն, որ միջահասակ, բարեդեմ և ըստ երե¬ |
|||
⚫ | |||
վույթին, բարեխառն բնավորությամբ մի անձն էր։ |
|||
— Օրվա այս ժամին որքան անհաճո է թաց ճանապարհը, |
|||
նույնքան հաճելի է ձեր այս պատշգամը, ուր ոչ միայն հո¬ |
|||
վանի, այլև հանգստանալու լավ բազմոց ունիք... Այս ասելով |
|||
Կամ սա րյանը մոտեցավ վերակացուին և ոդջունելով նրան, |
|||
⚫ | |||
ծայրին։ |
|||
⚫ | |||
րակացուն, մի կողմ դնելով լրագիրը։ |
|||
— Կարծեմ ավելի հեռու։ |
— Կարծեմ ավելի հեռու։ |
||
— Ավելի հեռո*ւ։ |
— Ավելի հեռո*ւ։ |
||
— էջվում է թե' այո՛։ |
|||
— Ինչպե՛՛ս թե թվում է, դուք չե՛՛ք որոշած թե ո՛ւր եք |
— Թվում է թե' այո՛։ |
||
— Ինչպե՛՛ս թե թվում է, դուք չե՛՛ք որոշած թե ո՛ւր եք գնում։ |
|||
դնում։ |
|||
— |
— Համարյա թե՝ չեմ որոշած։ |
||
—Հասկանում եմ, ուրեմն ճանապարհորդում եք, առանց |
|||
որոշ դիտավորության։ |
— Հասկանում եմ, ուրեմն ճանապարհորդում եք, առանց որոշ դիտավորության։ |
||
— ՉԷ, որոշ դիտավորություն ունիմ։ |
|||
՜— ներեցեք, որ հետաքրքրվում եմ,., եթե որոշ դիտա- |
|||
203 |
|||
— Ներեցեք, որ հետաքրքրվում եմ,., եթե որոշ դիտավորություն ունիք, ուրեմն պետք է որ գիտենաք թե ո՛ւր և ինչի համար եք գնում։ |