«Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 2.djvu/46»–ի խմբագրումների տարբերություն
→Չսրբագրված: Նոր էջ «հա յրենակցացս պարոն էմինայ քաղցր Էր աեսանել ղրան ա и իր ա կան քննութենէ (ոչ վասն ազգին առ հասարակ,...»: |
No edit summary |
||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
հայրենակցացս պարոն Էմինայ քաղցր էր տեսանել զբանասիրական քննութենէ (ոչ վասն ազգին առ հասարակ, այլ հայագիտաց), զի ամենայն որ գիտուն է դպրութեան Հայոց, ջան դիցէ լուսափայլ կացուցանել զխնդիրս, զմթութիւնս վերաբերեալս առ լեզու մեր և առ գրականութիւն, այլ պատուելի հեղինակդ, զարմանամք թե ուստի առեալ զբանսդ յերես 5, ասէ. «որոց գոյութիւն (ազգային երգոց)» առ մեզ, չգիտեմ |
|||
հա յրենակցացս պարոն էմինայ քաղցր Էր աեսանել ղրան ա и իր ա կան |
|||
քննութենէ (ոչ վասն ազգին առ հասարակ, այլ հայագիտաց), զի ամե¬ |
|||
նայն որ գիտուն է դպրութեան Հայոց, ջան գիցէ լուսափայլ կացուցանել |
|||
զխնդիրս, զմթութիւնս վերաբերեալս առ լեզու մեր և առ գրականութիլն, |
|||
այլ պա տո լելի հ եղին ակդ, զարմանամք թէ Ուստի առեալ զբանսդ յերես |
|||
5, ասէ. (քորոց գոյութիւն (ազգային երգոցJ առ մեզ, չգիտեմ էր վասն, |
|||
միակամ յամենեցունց ժխտի))։ |
|||
«Այդ կարծիք' ներելի ի շրթունս օտարաց, անթողլի է մերայոց, որք |
|||
ինքնակամ հրաժարին ի հայրենի ժա ռան գութ են է» հետևեցոլցանէ յերեսս |
|||
93— 94... «ի մի ժողովել... համարձակեցայ... զհիմն ի վեր տապալեալն |
|||
զարմանակերտ շինուած Երգոյն վիպասանաց, նման մանկանն Վարդգէ- |
|||
ujl, որ անդ ուրեմն ի հնոլմն |
|||
Հատուած գնացեալ... |
|||
ի Տուհաց գաւաոկնչ |
|||
զ-P ա и ա ղ գետով, |
|||
Եկեալ նըստեալ |
|||
զՇրէշ բըլրով |
|||
ղԱրտիմէդ քաղաքալ, |
|||
զ-P ասա ղ գետով։ |
|||
կռել կոփել զդոան |
|||
Երուանդայ արքայի»: |
|||
Յառաջ քան զքննութիւն պատուական հեղինակիդ և մերայինք և |
|||
օտարք ասացեալ են ի շարադրութիւնս իլրեանց գնախնական երգոց և |
|||
դեռ ի մէջ բերեալ ղբուն երգս ի ծերունւոյն Խորնոյ, և ո՞յք էին արդեօք |
|||
ժխտողք երգոցս և հրաժարողք ինքնակամ ի հայրենի ժառանգութենէ, |
|||
որպէս ասէ պարոն էմին, զի առիթ ետուն նմա գոլն գործել որդիական |
|||
սիրով հնոցն մերոց... ի մի ժողովել, երես 93—94։ Մեզ թուի այգմ գէթ |
|||
երևա կա յոլթիլն լինել, կամ թէ այլ ինչ գոնէ յայտնի միայն պատուական |
|||
հեղինակին։ |
|||
Ոչ ուրանամք բնասիրութիւն նորա, զորոյ ապացոյց կարեմք ի մէջ |
|||
բերել զՅովհաննէս կաթողիկոս և զԹոլղթն Ղազարայ Փարպեցւոյ առ Վա- |
|||
^ան Մամիկռնեանց տէր, զորս տպեաց ի Մոսկվա յամի 1853, յօգոլտ |
|||
հնասիրաց և ի ծանօթութիւն հայեր էն ագիտաց հանդերձ յ ա ռաջա բան ու- |
|||
թեամբք գհեղին ակացն և զհ ե ղին ա կութ ե անցն և խոստովան լէնիմք |
|||
<Հ1 անրնթէ~^> գորա զննութիւն տպագրոլթեամթ հին հեղինակաց, այլ |
|||
գադարեաց ի բանս զսլատմութենէ գրականութեանս մերոյ, յառաջեսցուք |
|||
անգրէն ի կարգ բանին, զոր կոչեաց հարևանցի հայեցաղոլթիւն մեր ի |
|||
պատմ ութիւնն դրա կան ոլթե ան ։ |
|||
46 |