«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/407»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
փաղաքուշ խոսքերը, խոր ու խելացի մտքերը, ու սիրտը բացվում է, լցվում է անհուն ուրախությունով։ |
փաղաքուշ խոսքերը, խոր ու խելացի մտքերը, ու սիրտը բացվում է, լցվում է անհուն ուրախությունով։ |
||
Էն օրվանից կանաչ այգում լինեին, մութն անտառում թե պալատում, ամեն օր զրույց էին անում իրար հետ։ Աղջիկը հենց հարցնում է. |
|||
— |
— Էստե՞ղ ես, արդյոք, իմ սիրելի տեր։ |
||
— |
— Էստեղ եմ, իմ աննման տիրուհի, ես քո հլու ծառան, քո հավատարիմ ընկերը,— պատասխանում է անտառի տերը, անճոռնի հրեշը։ |
||
Ու աղջիկը էլ չի վախենում նրա վայրենի, սարսափելի ձենից, ու զրույց են անում, զրույց են անում |
Ու աղջիկը էլ չի վախենում նրա վայրենի, սարսափելի ձենից, ու զրույց են անում, զրույց են անում անվե՜րջ, անվե՜րջ... |
||
Շատ ժամանակ է անց կենում էսպես, թե քիչ՝ աղջիկը սրտով ցանկանում է մի անգամ էլ իր աչքով տեսնի անտառի տիրոջը՝ անճոռնի հրեշին ու սկսում է խնդրել, աղաչել, որ իրեն երևա։ |
Շատ ժամանակ է անց կենում էսպես, թե քիչ՝ աղջիկը սրտով ցանկանում է մի անգամ էլ իր աչքով տեսնի անտառի տիրոջը՝ անճոռնի հրեշին ու սկսում է խնդրել, աղաչել, որ իրեն երևա։ |
||
| Տող 13. | Տող 13. | ||
— Չէ՛, իմ աննմա՛ն գեղեցկուհի, էգ մի՛ խնդրիր ինձանից, որ ես քեզ երևամ ու իմ զզվելի դեմքը, իմ այլանդակ մարմինը քեզ ցույց տամ։ Ինձ աչքով տեսնես թե չէ՝ կատես, աչքից կգցես, քեզանից հեռու կքշես, իսկ ես, որ քեզանից հեռանամ, կարոտից կմեռնեմ։ |
— Չէ՛, իմ աննմա՛ն գեղեցկուհի, էգ մի՛ խնդրիր ինձանից, որ ես քեզ երևամ ու իմ զզվելի դեմքը, իմ այլանդակ մարմինը քեզ ցույց տամ։ Ինձ աչքով տեսնես թե չէ՝ կատես, աչքից կգցես, քեզանից հեռու կքշես, իսկ ես, որ քեզանից հեռանամ, կարոտից կմեռնեմ։ |
||
Էսպես է պատասխանում անտառի տերը՝ անճոռնի հրեշը ու չի կամենում երևա։ Բայց աղջիկը համառում է իր ասածի վրա, երդվում է, թե աշխարհքում ոչ մի հրեշից իսկի էլ չի վախենում և որ նրան, իր բարի տիրոջը, չի ատիլ երբեք։ |
|||
— Դե լավ,— ասում է հրեշը,— որ էդպես է, կկատարեմ քո ցանկությունը, թեև հաստատ գիտեմ, որ դրանով պետք է իմ երջանկությունը խորտակեմ ու անմուրազ մեռնեմ։ Իրիկվա աղջամուղջին, երբ արևը կմտնի անտառի ետևը, արի այգին ու ինձ կանչիր, ասա՛. «Հայտնվի՛ր ինձ, իմ հավատարի՛մ ընկեր»։ Եվ եթե կտեսնես, որ էլ չես կարող ինձ մոտ մնալ, ես էլ չեմ ուզիլ քեզ գերության մեջ պահեմ, քո ննջարանում, բարձիդ |
— Դե լավ,— ասում է հրեշը,— որ էդպես է, կկատարեմ քո ցանկությունը, թեև հաստատ գիտեմ, որ դրանով պետք է իմ երջանկությունը խորտակեմ ու անմուրազ մեռնեմ։ Իրիկվա աղջամուղջին, երբ արևը կմտնի անտառի ետևը, արի այգին ու ինձ կանչիր, ասա՛. «Հայտնվի՛ր ինձ, իմ հավատարի՛մ ընկեր»։ Եվ եթե կտեսնես, որ էլ չես կարող ինձ մոտ մնալ, ես էլ չեմ ուզիլ քեզ գերության մեջ պահեմ, քո ննջարանում, բարձիդ տակին է իմ ոսկի մատանին։ Դիր աջ ճկութդ, իսկույն դուրս կգաս քո հոր տանը ու երբեք էլ ոչ մի բան չես լսիլ ինձանից։ |
||
Իրիկունը, աղջամուղջին, արևը անտառի ետևը |
Իրիկունը, աղջամուղջին, արևը անտառի ետևը ծածկվում է |
||
| Ստորագիր (չի ներառվում) | Ստորագիր (չի ներառվում) | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
<references/></div> |
|||
<div align="right">401 |
|||