«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/141»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+Դուք էլ քընեցեք, սևորա՜կ աչքեր,
-Դուք էլ քրնեցեք, սևորա՜ կ աչքեր, Ցերեկս անցել է, գիշեր է, գիշեր...»
+Ցերեկըս անցել է, գիշեր է, գիշեր․․․»
-— Ոչինչ, կոկիկ է։ Խոսելով անկեղծ՝
-Դուք վատ չեք գըրում, սլա րոն բանաստեղծ Ամեն մի տողում տասն են վանկերը, Բայց ինձ աղքատ են թրվում հանդերը։ Հապա մի տրվեք, ուղղեմ ես հիմա, Տեսեք՝ թե որքան սահուն դուրս կրգա։ 210 Ուղղում եմ ես միշտ մեր ս/ոետներին, էսսլես եմ պոետ շինել բոլորին։
+― Ոչինչ, կոկիկ է։ Խոսելով անկեղծ՝
-«Սևորա կ աչքեր, սևորա կ աչքեր. Հալածում եք ինձ դուք ինչպես քակքեր...»
+Դուք վատ չեք գըրում, պա՛րոն բանաստեղծ.
-Ես իսկույն ինչպես հալ ածված քաջքից՝ Փախա խրմբագրից ու իրեն աչքից, Երգերրս ուղիղ տարա տրպարան. Դուրս եկավ էսպես մի նոր երգարան։
+Ամեն տողում տասն են վանկերը,
-Այնժամ մ բարակող մի թունդ պուբլիցիստ Հայտնի քրննադատ, բազմագետ ու խիստ, 220 Աաստիկ վրրդովված, անաչառ հոգով Ծաղրի առավ ինձ իրեն «ակնարկով»։
+Բայց ինձ աղքատ են թըվում հանգերը։
-— Ես դեմ եմ, ասավ, բանաստեղծության, Զրղվեցնում է ինձ էդ երգի Մուսան։
+Հապա մի տըվեք, ուղղեմ ես հիմա,
-Ո՛չ մրտքեր են պետք, ո չ ձիրք և. ոչ խելք,— Բառեր ու հանգեր — և ահա քեզ երգ։ Հենց նոր դուրս եկած էս խակ տբղան էլ Գրլխից էս տեսակ բաներ է հանել։ Ուրի շ բան էին հին պոետներր... նրրանք էլ մեռան, տարան հետները 230 Տ ա ղան դ ու երգեր, ամե ն, ամեն բան
+Տեսեք՝ թե որքան սահուն դուրս կըգա։
-Մրտավ նբրանց հետ խավար գերեզման... Դարձավ անապատ... էլ ո՛վ է մ՛ընում... էլ ուրիշ պոետ մենք չենք րնգունոլմ...
+Ուղղում եմ ես միշտ մեր պոետներին,
+Էսպես եմ պոետ շինել բոլորին։
+«Սևորա՜կ աչքեր, սևորա՜կ աչքեր,
+Հալածում եք դուք ինձ ինչպես քաջքեր․․․»
+Ես իսկույն ինչպես հալածված քաջքից՝
+Փախա խըմբագրից ու իրեն աչքից,
+Երգերըս ուղիղ տարա տըպարան.
+Դուրս եկավ եսպես մի նոր երգարան։
+Այնժամ մըտրակող մի թունդ պուբլիցիստ,
+Հայտնի քըննադատ, բազմագետ ու խիստ,
+Սաստիկ վըրդովված, անաչառ հոգով
+Ծաղրի առավ ինձ իրեն «ակնարկով»։
+― Ես դեմ եմ, ասավ, բանաստեղծության,
+Զըզվեցնում է ինձ էդ երգի Մուսան։
+Ո՜չ մըտքեր են պետք, ո՜չ ձիրք և ոչ խելք,―
+Բառեր ու հանգեր - և ահա քեզ երգ։
+Հենց նոր դուրս եկած էս խակ տըղան էլ
+Գըլխից էս տեսակ բաներ է հանել։
+Ուրի՜շ բան էին հին պոետները․․․
+Նըրանք էլ մեռան, տարան հետները
+Տաղանդ ու երգեր. ամե՜ն, ամեն բան
+Մըտավ նըրանց հետ խավար գերեզման․․․
+Դարձավ անապատ․․․ էլ ո՞վ է մընում․․․
+Էլ ուրիշ պոետ մենք չենք ընդունում․․․
@@ Ստորագիր (չի ներառվում) / Ստորագիր (չի ներառվում) @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+<references/>