«Էջ:Gabriel Sundukian, Collected works, vol. 4 (Գաբրիել Սունդուկյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/159»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
No edit summary
 
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Պետերբուրգ, 188-ի ապրիլի 26-ին
Պետերբուրգ, 188-ի ապրիլի 26-ին


{{Աջաթև|Սիրելի մայրիկ ջան.}}
Սիրելի մայրիկ ջան.


Սիրով ձեռքդ համբուրելով բարևներս եմ հղում քեզ, ինչպես նաև իմ սիրելի Հռիփսիմեի և Միքայելի աչքերը համբուրելով բարևներս եմ ուղարկում: Այնուհետև, մայրիկ ջան սիրով բարևեք մեծ հայրիկին: Անցյալ գիշեր երազումս տեսա մեր պարտեզի մոտ, աստիճանների վրա էր նստած, ցածից երրորդ թե չորրորդ աստիճանի վրա և ես էլ կողքին նստեցի և քանի դեռ չէի նստել, իբր թե ինչ-որ բարձր տեղից իջել էի ձեզ մոտ:Այս բարձրունքը մեր բակումն էր, թե այդ բարձր տեղը ուրիշ տեղումն էր գտնվում և նրա հետ միասին նաև մեր բակն էր` հաստատ չգիտեմ: Ինչևէ, այս բարձրունքի վրա մի տուն էր և ես այն տնից դուրս եկա և այնտեղից իջա ձեզ մոտ, բայց այն բարձրունքը գեղեցիկ կերպով կանաչապատ էր ու ցածում մեծ ծառեր էին կանգնած և ուրիշ շատ բաներ էլ կային,չեմ հիշում: Դուք բոլորդ պարտեզի մոտ նստած էիք և թվում է, թե ինչ որ բաներ էիք կարում: Մեծ հայրիկը, ինչպես ասացի, նստած էր և ես այնտեղից որ գալիս էի, ինձ հետ Մարկուլովը, որ դասընթացն ավարտեց, իբր թե դարձյալ կարմիր օձիքով սերթուկ ուներ հագին և ես չգիտեմ նրան ասացի բարիգուն,թե չէ, և Դուք ինչ-որ բաներ սկսեցիք, թե ինչու չասացիր և ես մեծ հայրիկի մոտ, որ պատրաստվում էի նստել` ֆարսերեն ասացի, որ դուք ճիշտ չեք ասում: Մեծ հայրիկը այս բանի վրա ծիծաղեց, հետո Դուք Մարկուլովների մասին սկսեցիք խոսել և կարծեմ ինչ-որ Գուրգեն-բեգի անունը խառնեցիք... «Հավիտյանս հավիտենից ամեն»:
Սիրով ձեռքդ համբուրելով բարևներս եմ հղում քեզ, ինչպես նաև իմ սիրելի Հռիփսիմեի և Միքայելի աչքերը համբուրելով բարևներս եմ ուղարկում: Այնուհետև, մայրիկ ջան սիրով բարևեք մեծ հայրիկին: Անցյալ գիշեր երազումս տեսա մեր պարտեզի մոտ, աստիճանների վրա էր նստած, ցածից երրորդ թե չորրորդ աստիճանի վրա և ես էլ կողքին նստեցի և քանի դեռ չէի նստել, իբր թե ինչ-որ բարձր տեղից իջել էի ձեզ մոտ:Այս բարձրունքը մեր բակումն էր, թե այդ բարձր տեղը ուրիշ տեղումն էր գտնվում և նրա հետ միասին նաև մեր բակն էր` հաստատ չգիտեմ: Ինչևէ, այս բարձրունքի վրա մի տուն էր և ես այն տնից դուրս եկա և այնտեղից իջա ձեզ մոտ, բայց այն բարձրունքը գեղեցիկ կերպով կանաչապատ էր ու ցածում մեծ ծառեր էին կանգնած և ուրիշ շատ բաներ էլ կային,չեմ հիշում: Դուք բոլորդ պարտեզի մոտ նստած էիք և թվում է, թե ինչ որ բաներ էիք կարում: Մեծ հայրիկը, ինչպես ասացի, նստած էր և ես այնտեղից որ գալիս էի, ինձ հետ Մարկուլովը, որ դասընթացն ավարտեց, իբր թե դարձյալ կարմիր օձիքով սերթուկ ուներ հագին և ես չգիտեմ նրան ասացի բարիգուն,թե չէ, և Դուք ինչ-որ բաներ սկսեցիք, թե ինչու չասացիր և ես մեծ հայրիկի մոտ, որ պատրաստվում էի նստել` ֆարսերեն ասացի, որ դուք ճիշտ չեք ասում: Մեծ հայրիկը այս բանի վրա ծիծաղեց, հետո Դուք Մարկուլովների մասին սկսեցիք խոսել և կարծեմ ինչ-որ Գուրգեն-բեգի անունը խառնեցիք... «Հավիտյանս հավիտենից ամեն»: