«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/90»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
No edit summary
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Ահա Սերաստիո պարիսպները կը տատանին և պիտի տապալին վերջապես, ես ալ փոխանակ անոր ավերակացը տակ ջախջախելու, քանի որ թշնամին կյանքս շնորհելեն զատ վարձք ալ կը խոստանա ինձ, ուրեմն անոր գիրկը կը դիմեմ և զայն կը գտնեմ ինձ ապաստանարան,,, Թող վայե և ողբա հայրենիք, հայրենիք' որ բոլոր տիեզերաց աղետիքը պատճառն Է... Հիմա հարկ Է որ զորքերս համոզեմ... Թայք ապահով եմ, որ անոնք ալ ինձ պիտի հետեվին, վասնզի Հայ են և ես իրենց հայրենասիրությունը փորձեցի արդեն... բայց եթե չը համոզվին ամենքր մեկ
Ահա Սեբաստիո պարիսպները կը տատանին և պիտի տապալին վերջապես, ես ալ փոխանակ անոր ավերակացը տակ ջախջախելու, քանի որ թշնամին կյանքս շնորհելեն զատ վարձք ալ կը խոստանա ինձ, ուրեմն անոր գիրկը կը դիմեմ և զայն կը գտնեմ ինձ ապաստանարան... Թող վայե և ողբա հայրենիք, հայրենիք՝ որ բոլոր տիեզերաց աղետիքը պատճառն Է... Հիմա հարկ Է որ զորքերս համոզեմ... Բայց ապահով եմ, որ անոնք ալ ինձ պիտի հետեվին, վասնզի Հայ են և ես իրենց հայրենասիրությունը փորձեցի արդեն... Բայց եթե չը համոզվին ամենքը մեկտեղ և ալեկոծի գունդս, «ես զձեզ փորձեցի» ըսելով մինակ թշնամվույն կողմը կանցնիմ... Բայց շուտ ընեմ, վասնզի հիմա արևը կը ծագի... (փողը կը հնչեցնե)։
տեղ և ալեկոծի գանգս «ես զձեզ փորձեցի» րսելով մի
նակ թշնամվույն կոզմր կանցնիմ... Թայց ջուտ րնեմ, վասնզի հիմա արևր կր ծագի... (փողը կը Տնչեցէե);ԶՈՐԱԿԱՆՔ.— (հանկարծ ցատկելով) Ի՞նշ կա, զորապետ, ի՜նչ
կա...


ԶՈՐԱԿԱՆՔ.— (հանկարծ ցատկելով) Ի՞նչ կա, զորապետ, ի՞նչ կա...
ՎԱՉԵԱհա արշալույսը կսկսի ծագիլ և քիչ մր ետքը Սե րաստիո պարիսպները սարսել. դուք քնացաք, րայց ես անքուն ձեր վրա հսկեցի, գիշերվան աղջամուղջը խորհուրդներ հղացավ մտացս մեջ... Եսճ որ այսչափ ատեն սոսկայի պատերազմներն խրոխտ ճակատով վերադարձա,

կր հետևի՞ք ինծի։
ՎԱՉԵ․— Ահա արշալույսը կսկսի ծագիլ և քիչ մը ետքը Սեբաստիո պարիսպները սարսել. դուք քնացաք, բայց ես անքուն ձեր վրա հսկեցի, գիշերվան աղջամուղջը խորհուրդներ հղացավ մտացս մեջ... Ես՝ որ այսչափ ատեն սոսկալի պատերազմներե խրոխտ ճակատով վերադարձա, կը հետևի՞ք ինծի։
ԱՄԵՆՀՀ Միշ ю Քհ4Ւ հետ ենք, զորապետ։

ՎԱՉԵ.— Ուրեմն ձեզի հարցում մր ունիմ այսօր... Մեռնի0լ
ԱՄԵՆՔԸ․— Միշտ քեզի հետ ենք, զորապետ։
կուզեք, թե վաղը ապրիլ**. Պատասխա՛ն տվեք։

ԶԵՆՎՈՐ ՄԸ.— Մեռնի0լ ի սեր հայրենյաց...
ՎԱՉԵ.— Ուրեմն ձեզի հարցում մը ունիմ այսօր... Մեռնի՞լ կուզեք, թե վաղը ապրիլ... Պատասխա՛ն տվեք։
ՋՈՈԱԿԱՆԹ.— Այո', մեռնի՜լ ի սեր հայրենյաց...

ՎԱՉԵ*— Իրավունք ունիք, պետք Է մեռնիլ... րայց այն ատեն
ԶԻՆՎՈՐ ՄԸ.— Մեռնի՜լ ի սեր հայրենյաց...
երբ մեր արյամրր հայրենյաց ազատությունր կարենանք

ԶՈՐԱԿԱՆՔ.— Այո՛, մեռնի՜լ ի սեր հայրենյաց...

ՎԱՉԵ․— Իրավունք ունիք, պետք Է մեռնիլ... բայց այն ատեն՝ երբ մեր արյամբը հայրենյաց ազատությունը կարենանք