«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/30»–ի խմբագրումների տարբերություն
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից |
|||
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
քաջալերությո՜ւն... մի՛ դողաք, բազուկնե՛ր, |
|||
պետք է որ Տիրան մեռնի և այս փոսը անոր գերեզմանն |
պետք է որ Տիրան մեռնի և այս փոսը անոր գերեզմանն |
||
ըլլա անկարելի ըլլա ելնել... որպեսզի իմ գաղտնիքս գիտցող չըլլա և բախտիս ալ ընկեր չունենամ։ |
ըլլա, անկարելի ըլլա ելնել... որպեսզի իմ գաղտնիքս գիտցող չըլլա և բախտիս ալ ընկեր չունենամ։ |
||
Տող 10. | Տող 10. | ||
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ |
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Կեցցե՛ս Տիրան... քաջ ես եղեր... |
||
ՏԻՐԱՆ.—+ (Շուշանը գիրկը) Շունչս կտրեցավ... Հոգնեցա... |
ՏԻՐԱՆ.—+ (Շուշանը գիրկը) Շունչս կտրեցավ... Հոգնեցա... |
||
Տող 16. | Տող 16. | ||
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մարա՞ծ է։ |
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մարա՞ծ է։ |
||
ՏԻՐԱՆ.—+ |
ՏԻՐԱՆ.—+ Այո՛։ |
||
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Ինչպե՞ս հաջողեցար։ |
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Ինչպե՞ս հաջողեցար։ |
||
ՏԻՐԱՆ.—+ Երբ ասկե բավական հեռացա` տեսա, որ առջևես |
ՏԻՐԱՆ.—+ Երբ ասկե բավական հեռացա` տեսա, որ առջևես |
||
կերթային, աղեկ մը վերարկուիս մեջ պլլվեցա չը |
կերթային, աղեկ մը վերարկուիս մեջ պլլվեցա չը ճանչցվելու համար․ քիչ մը մոտեցա և տեսա որ Մարիամ, |
||
կինդ, հետերնին կը խոսակցեր։ |
կինդ, հետերնին կը խոսակցեր։ |
||
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մարիա՞մ, կի՞նս... Ի՞նչ |
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մարիա՞մ, կի՞նս... Ի՞նչ կը խոսակցեին... |
||
(սոսկալով): |
(սոսկալով): |
||
Տող 32. | Տող 32. | ||
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մահացո՞ւ Էր հարվածը։ |
ՍՈՒՐՄԱԿ.—+ Մահացո՞ւ Էր հարվածը։ |
||
ՏԻՐԱՆ.—+ Ո՛չ... բայց խորունկ... Հետո Շուշանը գիրկս առած երբ կուգայի՝ տեսա, որ ձեոք մը զիս կը բռներ,«որդի՛ս» կաղաղակեր... Դարձա և տեսա, որ Մարիամն էր, ուժգին կից մը տվի և զայն շնչասպառ գետին փռեցի, որով առանց արգելքի հասա հոս... о՜ն, ուրեմն ի՞նչ պիտի ընենք... շուտ, վտանգ մը չը պատահի։ |
|||
ՏԻՐԱՆ.—+ Ո՛չ... բայց խորունկ... Հետո Շուշանը գիրկս առած |
|||
երբ կուգայի տեսա, որ ձեոք մը զիս կը բռներ,«որ֊ |
|||
դի՛ս» կաղաղակեր... Դարձա և տեսա, որ Մարիամն էր, |
|||
ուժգին կից մը տվի և զայն շնչասպառ գետին փռեցի, |
|||
որով առանց արգելքի հասա հոս... о՜ն, ուրեմն ի՞նչ պի֊ |
|||
տի ընենք,., շուտ, վտանգ մը չը պատահի։ |