«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/379»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Պիես|''ԵԴՈԻԱՐԴ''.+- (շփոթած ոտքի ելնելով) Քույր իմ...

''ՎԱՐԴՈՒՀԻ''.+- Կարծեմ գրությանդ արգելք եղա։

''ԵԴՈՒԱՈԴ''.+- Ընդհակառակն, ժամ մ’է որ կը մտածեի և չէի կրնար գրել... Բայց դու քիչ մը առաջ հոս մոտեցած էիր, այնպես չէ՞:

''ՎԱՐԴՈԻՀԻ''.+- Այո՛։

ԵԴՈՒԱՐբԴ.+- Ուրեմն քու ներկայությունդ և շնչառությունդ է եղեր, որ գոնե այս բառը գրելու խանդը ներշնչեց ինձ։

’գությո՞ւնդ է գրածդ։

''ԵԴՈԻԱՐԴ''.+- Այո՛... դեռ չը կրցի ավարտել։

''ՎԱՐԴՈՒՀԻ''.+- Կը տեսնեմ որ առանձին գրելե շատ կախորժիս... ուրեմն եթե ես մեկնիմ՝ գեշ չըլլար... (կուզե հեռանալ)::

''ԵԴՈԻԱՐԴ''.+- (եռանդով) Քո՛ւյր իմ... (ձեռքեն բռնելով) քու ներկայությունդ պակսած վայրկյաններուն է որ գրելով զբաղիլ կուզեմ, և այն տեսության վայրկյաններուն⁵ մեջ ի՛նչ որ ներշնչես ինձ՝ գրի առնել կը փութամ։

''ՎԱՐԴՈՒՀԻ''.+- (Ժպտելով) Ի՞նչ ըսել կուզես։

''ԵԴՈԻԱՐԴ''.+- Նստե քիչ մ’ալ խոսակցինք։

''ՎԱՐԴՈԻՀԻ''.+- (աթոռ մ’առնելով և քովը նստելով) Խոսակցինք, եղբայր իմ...

''ԵԴՈԻԱՐԴ''.+- Ահա այդպես... (հիացմամբ անոր երեսը կը նայի):

''ՎԱՐԴՈՒՀԻ''.+- Բայց ինչո՞ւ այդպես երեսս կը նայիս։

''ԵԴՈՒՐԴ''.+- (ձեոքը սեղմելով) Քույր իմ... ո՛րչափ գեղեցիկ ես։

''ՎԱՐԴՈՒՀՒ''.+- Զիս կը ծաղրես։

}}