«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/349»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Հաստատված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{Կենտրոն|ԵՐԳ ԽՆՃՈՑԻՑ}}
-խմենք գինին, անուշ գինին կենաց բաժակ,
+{{Poemx||<poem>Խմենք գինին, անուշ գինին կենաց բաժակ,
 Քաշաց բաժին դրավ երկինք, քամենք հատակ.
 Տխուր դիմաց վարդ կը սրսկե կարմիր գինին,
@@ Տող 9. / Տող 9. @@
 Քաշաց բաժին դրավ երկինք, քամենք հատակ.
 Գինին ոգի, սեր կարծարծե մաշած սրտին,
-Մենք զայն խմենք, և թող վերեն հրեշտակք ժպտին:
+Մենք զայն խմենք, և թող վերեն հրեշտակք ժպտին:</poem>|}}
-ԳՈԻՐԳԵՆ.—+ Կարծեմ ա՛լ խմելուն կարգը եկավ, իշխաններ,
+{{Պիես|ԳՈԻՐԳԵՆ.+— Կարծեմ ա՛լ խմելուն կարգը եկավ, իշխաններ,
-եթե կուզեր, ես լեցնեմ ձեր գավաթները. (կսկսի ըոլոր
+եթե կուզեր, ես լեցնեմ ձեր գավաթները. (կսկսի բոլոր գավաթները լեցնել) ամենքնուդ ալ միակերպ, ո՛չ մեկուն շատ և ոչ մյուսին՝ քիչ. Ակոռի գինին է այս, որ բոլոր Ասիո մեջ իր կրակոտ համբավր տարածած է։
-գավաթները լեցնել) ամենքնուդ ալ միակերպ, ո՛չ մե կուն
-շատ և ոչ մյուսինճ քիչ. Ակոռի գինին է այս, որ բոլոր
-Ասիո մեջ իր կրակոտ համբավր տարածած է։
-ԱՄԵՆՔԸ.—+ Խմենք (ամենքը գավաթնին իրար զարնելով կը
-քսմեն) Հայաստանի կենացը (սույն սույն միջոցին նինվորներ
-Որտելմեզ զորապետբ կը բերեն շղթայակապ):
+ԱՄԵՆՔԸ.+— Խմենք (ամենքը գավաթնին իրար զարնելով կը խմեն) Հայաստանի կենացը (սույն սույն միջոցին զինվորներ Որտելմեզ զորապետբ կը բերեն շղթայակապ):
 {{Կենտրոն|Տեսիլ Ը}}
 {{Կենտրոն|ՆՈԻՅՆՔ և ՈՐՏԵԼՄԵԶ}}
+ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Քակեցեք զորապետին շղթաները. որչափ որ Պարսիկները մեր արյունը խմելու և մեր փառքը մարելու անհագ տենչ մը կզգան, Հայերը դարձյալ իրենց Պարսիկ գերվույն շղթաներն անգամ կը քակենք և սուր կրող զորապետը կը պատվեն։
+ՈՐՏԵԼՄԵԶ.+— Պետք չէ` ինձ այդ պատիվը, իմս են այս շղթաները,
-ԲԱԳԱՐԱՏ.—+ Քակեցեք զորապետին շղթաները. որչափ որ
+}}
-Պարսիկները մեր արյունը խմելու և մեր փառքը մարելու
-անհագ տենչ մը կզգան, Հայերը դարձյալ իրենց Պարսիկ
-գերվույն շղթաներն անգամ կը քակենք և սուր կրող զորապետը կը պատվեն։
-ՈՐՏԵԼՄԵԶ.—+ Պետք չէ` ինձ այդ պատիվը, իմս են այս շղթաները,