«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/352»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Պիես|ԲԱԲԳԵՆ.+— Միշտ նույնն եմք Պարս իր դեմ, տե՛ր հայր,

Տ. ՎԱՀՐԱՄ.+— Միշտ նույնն են նաև Պարսիկները մեղի գեմ՝ վատ, նենգավոր և խորամանկ։

ՈՐՏԵԼՄԵՋ.+— ինչ ըրա՞վ քեզ Պարսիկը։

Տ. ՎԱՀՐԱՄ.+— Ինչ ըրա՞վ. ինչ որ ըրավ մինչև այս ալևոր հասակս` ես գիտեմ, և անկեց առաջ ինչ որ ըրավ` Մասյաց ալևոր սարերը գիտեն. Հայն իր վեհ դյուցազներուն որի՞ն վրեժն առավ։

ՈՐՏԵԼՄԵԶ.+— Եվ դեռ չես մտածեր, թե ինչ հայկական զոհեր պիտի մորթվին իմ գերեզմանիս վրա վրեժս քավելու համար։

ՊԱՀՆՈՐԴ.+— Վեհազն տե՛ր, Աղկան՝ Պարսիկ իշխանը կուզե քեզ տեսնել։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Հայոր բարերա՜րը... Թո՛ղ գա (պահնորդը կը մեկնի):

ՈՐՏԵԼՄԶ.+— (մեկուսի) Ի՞նչ կը լսեմ։

Տ. ՎԱՀՐԱՄ.+— Ի՞նչ կը նշանակե արդյոք իր գալուստը։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Արդյոք մեծ վտա՞նգ մը կա, որ կուգա անձամբ իմացնելու մեզի։

ՈՐՏԵԼՄԵԶ.+— (մեկուսի) Մատնիչ մ’Է եղեր նա։

Տ. ՎԱՀՐԱՄ.+— Ահա ինքը (Ագկան իշխանը կերելէ, Որտեղ մեզ շղթայակապ տեսնելով` շանթահար և շփոթած կը մնա, Որտեղ մեզ իր չարագուշակ նայվածքը անոր վրա կը հառե):

}}