«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/345»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Պիես|որ իր սրտին խորը քու մշտնջենավոր մահարձանդ կանգնեց... Կը թքնե մահարձանիդ ամբարիշտ և վատ զինակիցներեդ մեկը. եթե հավիտենականությանդ շըղթայն կոտրեր, կիջնեիր շանթի մը պես այն անօրենին գլխուն և կը ջախջախեիր, այլ ավա՜ ղ, անգութ է հավիտենականության շղթայն... Լռեցե՛ք, հաղթության փողեր և աղոթքի զանգակներ, երբ ես իմ Թաթուլիս վրա կուլամ։

{{Կենտրոն|Տեսիլ Զ

ՆՈԻՅՆ և ԲԱԳԱՐԱՏ}}

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Ուրախ լուր մը, Զարմուհի։

ԶԱՐՄՈՒՀԻ.+— Ի՞նչ լուր, հայր իմ։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Պարսից Որտելմեզ սպարապետը գերի բռնվեցավ։

ԶԱՐՄՈՒՀԻ.+— Ի՞նչպես, հա՛յր իմ։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Անշուշտ զարմանալի կը թվի քեզ:

ԶԱՐՄՈՒՀԻ.+— Շատ հետաքրքրական ըլլալու է պատմությունը։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Բավական։

ԶԱՐՄՈՒՀԻ.+— Տեսնենք, հա՛յր իմ։

ԲԱԳԱՐԱՏ.+— Աղկան իշխանը մագաղաթով մ’իմացուր, թե Պարսիկները խրամատ կը փորեն քաղաքին պարսպացը տակ, անմիջապես պահնորդներու ձեռոք ահագին քարեր

և երկաթե ճանկեր պատրաստել տվի, և սկսան քաղաքացիք Պարսից զորքերը քարերով ջախջախել, քաջ զորավար մ’ալ նույն միջոցին հաջողեցավ երկաթե ճանկով}}