«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/252»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ՍՄԲԱՏ.— Գոնե սառնապատ սաթ մը ըլլալ, ուր շանթը կը
ՍՄԲԱՏ.— Գոնե սառնապատ սար մը ըլլալ, ուր շանթը կը խրի ու կը մարի... ուր ցասկոտ քայլերը կը սահին։

խրի ու կը մարի... ուր ցասկոտ քայլերը կը սահին։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— ճիշտ այդպես։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Ճիշտ այդպես։

ՍՄԲԱՏ.— Լավ ուրեմն... կը սիրեմ անգութը, տեր արքա։
ՍՄԲԱՏ.— Լավ ուրեմն... կը սիրեմ անգութը, տեր արքա։

ԱՐՏԱՇԻՐ.— Ազեկ կընես։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Աղեկ կընես։
ՍՄԲԱՏ․— Ուրեմն դեռ չր խորհինք, տեր արքա... Ձայնի մը

հարված հասցնելու է և նշանի մը' հանճար։
ՍՄԲԱՏ․— Ուրեմն դեռ չը խորհինք, տեր արքա... Ձայնի մը հարված հասցնելու է և նշանի մը` հանճար։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Անհոգ եղիր, Սմբատ, ջատ կը սխալի այն, որ

դեմս ելնե։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Անհոգ եղիր, Սմբատ, շատ կը սխալի այն, որ դեմս ելնե։
ՍՄԲԱՏ.— Հիմար մ' ըլլալու է այն, տեր արքա։

ՍՄԲԱՏ.— Հիմար մ'ըլլալու է այն, տեր արքա։

ԱՐՏԱՇԻՐ.— Եվ պիտի մեռնի։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Եվ պիտի մեռնի։

ՍՄԲԱՏ.— Շանթի մը հարվածով։
ՍՄԲԱՏ.— Շանթի մը հարվածով։

ԱՐՏԱՇԻՐ․— Գրեթե։
ԱՐՏԱՇԻՐ․— Գրեթե։

ՍՄԲԱՏ.— Դեռ կը խորհինք, տեր արքա։
ՍՄԲԱՏ.— Դեռ կը խորհինք, տեր արքա։

ԱՐՏԱՇԻՐ.— Բայց ասկե առաջ դու կը զարնեիր, Սմբատ,
այս անգամ ես պիտի զարնեմ։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Բայց ասկե առաջ դու կը զարնեիր, Սմբատ, այս անգամ ես պիտի զարնեմ։

ՍՄԲԱՏ.— Դու գիտես, տեր արքա, (մեկուսի) ո՛չ, շատ կը
սխալիս, չը պիտի թողում որ խորհիս կյանքդ կամ թագդ
ՍՄԲԱՏ.— Դու գիտես, տեր արքա, (մեկուսի) ո՛չ, շատ կը սխալիս, չը պիտի թողում որ խորհիս կյանքդ կամ թագդ ընտրելու, երկուքն ալ իմս են։

ընտրելու, երկուքն ալ իմս են։
{{Կենտրոն|Տեսիլ Դ}}
Տեւէիք Դ

ԱՐՏԱՇԻՐ (առաւնձին)
{{Կենտրոն|''ԱՐՏԱՇԻՐ (առանձին)''}}
Թշվառակա՜ն... Թակարդն ինկար... ի՞նչ ըրիր թա¬
Թշվառակա՜ն... Թակարդն ինկար... ի՞նչ ըրիր թագուհվույն դիակը... Ուրեմն դու ալ դիակ մը եղիր.․․ Դեռ ինծի դավելու կերթաս... Բայց զգուշացիր, թագի տեղ սուր մը գլխուդ վրա կը շողա... Մութին մեջ գոնե ես պիտի թավալեի, բայց բախտին ջահը ինծի կօգնե...
գուհվույն դիակը... Ուրեմն դու ալ դիակ մը եղիր.․․ Դեռ
ինծի դավելու կերթաս... Բայց զգուշացիր, թագի տեղ
սուր մը գլխուդ վրա կը շողա... Մութին մեջ գոնե ես
պիտի թավալեի, բայց բախտին ջահը ինծի կօգնե․..