«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/204»–ի խմբագրումների տարբերություն

Պիտակ՝ Manual revert
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ւրքայն) Գողգոթան փուշ կը փնտռես,
ՍՄԲԱՏ.— ('''ցած առ արքայն''') Գողգոթան փուշ կը փնտռես, տեր արքա։

ՍՄԲԱՏ*— (ցած աաւ ա
ՇԱՀԱՆԴՈԻԽՏ.— (''մեկուսի'') Աստված իմ, ազատե՛ զիս այս պժգալի նայվածքներեն։
տեր արքա։

ՇԱՀԱՆԳՈԻեՏ.— (մեկածի) Ասաված իմ, աղա ահ' զիս այս
ԱՐՏԱՇԻՐ*— (''ցած, առ Սմբատ'') Ապո՛ւշ, կը կարծես որ խաչին ստորոտը հոմանի Մարիամներ չե՞ն գտնվիր:
պժգայի նայվածքներեն։

ԱՐՏԱՇԻՐ*— (ցաէ, ша Սմբատ) Ապուշ, կը կարծես որ խա¬
ՍՄԲԱՏ.— (''նույնպես'') Բայց բախտը միշտ սուրբ Մարիամներու կը հանդիպեցնե քեզ, տեր արքա:
շին ստորոտը հոմանի ՄարիամնեյՐ) շե*ն գտնվիր$

ՍՄԲԱՏ*— ((աւյ&պես) Բայը րախտը միշտ սուրբ Մարիամ-
ԱՐՏԱՇԻՐ.— (''նույնպես'') Պալատը զայն աղեկ կը մկրտե։
ներու4) կը հանդիպերնե քեզ, տեր արքա:

ԱՐՏԱՇԻՐ*— (նայնսյհս) Պալատը զայն աղեկ կը մկրտե։
ՍՄԲԱՏ.— Ճշմարիտ է, Արտաշրի պալատն անմեղներու քավարան մ'է ի շնորհս պարտականներու. խե՜ղճ եղնիկներ, հսկա եղջյուրներով ասդին անդին կը տատանին ու կը թափառին իրենց թագավորին համար ծաղիկ որսալու։
ՍՄԲԱՏ*— ճշմարիտ է, Արտաշրի պալատն անմեղներու քա֊

վարան մ'է ի շնորհս պարտականներու* խե ղճ եղնիկ֊
ՇԱՀԱՆԴՈԻԽՏ.— (''մեկուսի'') Որչա՜փ կը սոսկամ, աստվա՛ծ իմ:
ներ, հսկա եղջյուրներով աս դին անգին կը տատանին ու

կը թափառին իրենը թագավորին համար ծաղիկ որսա¬
ԱՐՏԱՇԻՐ.— (ցած) է՜հ, ի՞նչ պիտի ընենք, Սմբատ։
լու։

ՇԱՀԱնԴՈԻԽՏ.— (մեկււսփ) Որչա՜փ կը սոսկամ, աստվա'ծ
ՍՄԲԱՏ.— Ծերունի զինվորեն կը վախնամ, տեր արքա, պետք է զայն կերպով մը բանտ նետել... Հետագա պարագաներն ինծի թող։
իմ,

ԱՐՏԱՇԻՐ*— (ցած) է՜հ, ի~նշ պիտի ընենք, Սմբատ։
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Այդ դյուրին է... Բայց շուտ գործադրելու է... վասնզի ես խիստ սիրեցի այս աղջիկը... գուցե ամենեն ավելի։
ՍՄԲԱՏ*— Ծերունի զինվորեն կը վախնամ, տեր արքա,

պետք է զայն կերպով մը բանտ նետել... Հետագա պա¬
ՍՄԲԱՏ.— է՛հ, ի՞նչ, սատանան դարձյալ փորդ մտավ... Երթանք և դեռ կը խորհինք, տեր արքա... բավական է որ աչքովնիս տեսանք գեղեցիկ ըլլալը։
րագաներն ինծի թող։

ԱՐՏԱՇԻՐ*— Այգ գյուրին է... Բայը շուտ գործադրելու է...
ԱՐՏԱՇԻՐ.— Այո՛, երթանք, եթե դեռ հոս կենանք... կը հասկնա՞ս (''ոտքի կելնեն''):
վասնզի ես խիստ սիրեցի այս աղջիկը... գուըե ամենեն
ավելի։
ՍՄԲԱՏ*— է'հ, ի*նշ, սատանան գարձյալ փորդ մտավ...
Երթանք և գեո կը խորհինք, տեր արքա.** րավական է որ
աշքովնիս տեսանք գեզեքիկ ԸԱալը։
ԱՐՏԱՇԻՐ*— Այո՛, երթանք, եթե գեո հոս կենանք.** կը
հասկնա^ и (nmf> կե,նեն):
— 204 —