«Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/210»–ի խմբագրումների տարբերություն

Պիտակ՝ Manual revert
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ՀՐԱՉՅԱ.— Բայց դու չես սթափիր, Շահանգուխտ, եթե ես
ՀՐԱՉՅԱ.— Բայց դու չես սթափիր, Շահանդուխտ, եթե ես վրա չը հասնեի...

վրա չը հասնեի...
ՍՈԻՐՄԱԿ.— Պիտի լռե՞ս վերջապես... Օ՛ն, դո՛ւրս ել այս տեղեն... Ալ բավական եղավ, հանդգնությանդ չափն անցուցիր:
ՍՈԻԲԾԱԿ.— Հիտի լռե~ и վերջապէս... 0*ն, գո՚ւրս ել այս տե*

զեն... Ալ րավական եղավ, հանգգնությանդ չափն անցու*
ՀՐԱՉՅԱ.— Շահանդուխտ, այս մարդը խաչը կը կոխկռտե և ուրիշին պաշտել կուտա, այս մարդը սիրտ չունի և ուրիշներուն սիրտ կը քարոզե, այս մարդը փիլոնին տակ դաշույն ունի և կոչնակին գանգյունին մեջ սպանելույն վերջին հեծեծանքը կը խեղդե... Բարեպաշտ և գեղեցիկ աղջիկները կը սիրես, պարո՛ն երեց, խիստ լավ կընես, եթե այդչափ չը սիրես։
տՒր*

ՀՐԱՉՅԱ.— Շահանգուխտ, այս մարգը խաշը կը կոխկոտե к
ՍՈՒՐՄԱԿ.— (''մեկուսի'') Ո՜վ կատաղությանս... (''բարձր'') Աստվա՜ծ իմ, այս մարդը դիվահար մ'է եղեր, ներե եթե ակամա իրեն դեմ զայրացա։
«ւրիշին պաշտել կուտա, այս մարգը սիրտ չունի և ուրիշ*

ներուն սիրտ կը քարոզէ, այս մարգը փիլոնին տակ դա*
ՀՐԱՉՅԱ.— Այնչափ ապահով եղիր թե ես հիմար չեմ, որչափ որ ապահով ես քու վատ մը ըլլալուդ. Շահանդուխտ, խորշե այս փիլոնեն, որ դիակի պատանք, դագաղի ծածկոց և ոճիրներ քողարկող վարագույր մ'է, այս մարդը եկեղեցին գերեզմանի կը կերպարանափոխե, կը կեղծե, կը
շույն ունի և կոչնակին գանգյունին մեջ и պ ան Ь լուլն վեր֊
խոնարհի, կը սպաննե միմիայն իշխելու համար... Ապառաժ է այս մարդուն սիրտը, միթե կարելի՞ է ապառաժին վրա խաչ տնկել... Նայվածքը գորովալի է, բայց թույն կը թափե, սիրով կը սեղմե ձեռքը, այլ նա կը սառի... Ինչպես օձն իր զոհը անուշահոտության մեջ կը թմրեցնե,
ջին հեծեծանքը կը խեղգե... Բարեպաշտ և գնդեցիկ աղ¬
նույնպես ասոր սփռած անուշահոտությունը աստվածային մրմունջներն են... Եթե սիրելի մը ունի աշխարհի մեջ, այն է արյունարբու փառքը, եթե ատելի մը՝ այն է
ջիկները կը սիրես, պարոն երեց, խիստ լավ կրնես, եթե
այգշափ շը սիրես։
ՍՈՒՐՄԱԿ.— (մեկուսի) վ կատաղությանս... (ршг4г) Աստ*
վա~ծ իմ, այս մարգը գիվահար մ՝ է եզեր, ներե եթե ակա*
մա իրեն գեմ զայրացա։
ՀՐԱՉՅԱ.— Այնշափ ապահով եղիր թե ես հիմար շեմ, որչափ
որ ապահով ես քու վատ մը ըԱալուգ. Շահանդուխտ, խոր֊
ջե այս փիլոնեն, որ գիակի պատանք, դագաղի ծածկոց
և ոճիրներ ք»ղարկոդ վարագույր մ*է, այս մարգը եկեղե*
ցին գերեզմանի կը կերպարանափոխն, կը կեղծե, կը
խոնարհի, կը սպաննե միմիայն իշխելու համար... Ապա*
ոաժ է այս մարդուն սիրտը, միթե կարելի* է ապառաժին
վրա խաշ տնկել... նայվածքր գորովալի է, ր^տյց թույն
կը թափե, սիրով կը սեղմե ձեոքը, այլ նա կը սառի...
Ինչպես օձն իր զոհը անուշահոտության մեջ կը թմրեցնե,
նույնպես ասոր սփոած անուշահոտությունը աստվածա*
յին մրմունջներն են... Եթե սիրելի մը ունի աշխարհի մեջ,
այն է արյունարրու փառքը, եթե ատելի մը՝ այն է ժոզո֊
~ 210 —