«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/122»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-նըրա մոր ողբր... խունկի ծրխի տակ
+Նըրա մոր ողբը... խունկի ծըխի տակ
-Աչքովրս ընկավ ղագաղր ճերմակ,
+Աչքովըս ընկավ դագաղը ճերմակ,
-Ու շուրջըս մըթնեց։ Տեղըս կոբցրբի...
+Ու շուրջըս մըթնեց։ Տեղըս կորցըրի...
+...Մարդից, արևից, աշխարքից հեռի,
-Մարգից, արևից, աշխարքից հեռի, Մի անտակ ձորում, սև ոկխոր ջըրում ՚ՏՕ Տարվում էի ես, խեղդվում, չարչարվում. Բարձր էին ափերն, ողորկ ու դրժար, Մի թուփ չրկար գեթ բռնելու համար, Չրկար կենդանի ձե ն, բստվե ր, նրշա ն, Որ կարենայի կանչել օգնության.,.
+Մի անտակ ձորում, սև ու խոր ջըրում
-V
+{{տող|90}}Տարվում էի ես, խեղդվում, չարչարվում.
-Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, Հա՛, դըվաըթ ՔԸՐՔԻւով Մի ծիծաղ անցավ փողոցի միջով։ Ես ուշքի եկա, աչքըս բաց արի, Տե սա աշխարքր ու լույսն արևի, Տե սա՝ նրւտոտած մարդիկ շրշրնջում,
+Բարձր էին ափերն, ողորկ ու դըժար,
-Անտարբեր թեքված՝ իրար ականջում Խոսում են ուրիշ բաների վրրա, Ու ոմանք ժրսլտո ւմ, մրպաում աշկարա*., Ւսկ կողքիս նրստած ալևոր մի մարդ Խրատում էր ինձ միալար, հանդարտ, — Մի՛ լար, սիրելի ս, երեխա չես ղու, Ինչքան էլ որ լաս — իզուր ես լալու. Քո ձենր երբեք էլ չի լրսիլ նա, Ոչ կրհասկանա, ոչ էլ ետ կբղա։ էսպես կամեցավ աստված, երևի,
+Մի թուփ չըկար գեթ բռնելու համար,
-Որ նըրա օրր շուտով խավարի...
+Չըկար կենդանի ձե՜ն, ըստվե՜ր, նըշա՜ն,
-Մենք հողեղեններս՝ անճար ու չրնչին, Ի նչ ենք աստուծո կամքի առաջին... Բաց է էս ճամփեն ամենքիս համար. Ծեր, երիտասաբղ, մեղավոր, արդար,— Ամե նք, ամենքր, էստեղ ինչ որ կան, էսօր թե էգուց ամենքր կէրթան.
+Որ կարենայի կանչել օգնության...
+<center>V</center>
+Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, զըվաըթ քըրքիջով
+Մի ծիծաղ անցավ փողոցի միջով։
+Ես ուշքի եկա, աչքըս բաց արի,
+Տեսա աշխարքը ու լույսն արևի,
+Տեսա՝ նըստոտած մարդիկ շրշընջում,
+{{տող|100}}Անտարբեր թեքված՝ իրար ականջում
+Խոսում են ուրիշ բաների վըրա,
+Ու ոմանք ժըպտո՜ւմ, ժըպաում աշկարա...
+Իսկ կողքիս նըստած ալևոր մի մարդ
+Խրատում էր ինձ միալար, հանդարտ.
+— Մի՛ լար, սիրելի՛ս, երեխա չես դու,
+Ինչքան էլ որ լաս — իզուր ես լալու.
+Քո ձենը երբեք էլ չի լըսիլ նա,
+Ոչ կըհասկանա, ոչ էլ ետ կըգա։
+Էսպես կամեցավ աստված, երևի,
+{{տող|110}}Որ նըրա օրր շուտով խավարի...
+Մենք հողեղեններս՝ անճար ու չընչին,
+Ի՜նչ ենք աստուծո կամքի առաջին...
+Բաց է էս ճամփեն ամենքիս համար.
+Ծեր, երիտասարդ, մեղավոր, արդար,—
+Ամե՜նք, ամենքը, էստեղ ինչ որ կան,
+Էսօր թե էգուց ամենքը կէրթան.
@@ Ստորագիր (չի ներառվում) / Ստորագիր (չի ներառվում) @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+<references/></div>
+<div align="right">116