«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/128»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+<center>XI</center>
-XI
+Դուրս եկանք դուռը։ նայեցի վերև։
-Ղուրյ եկանք դուռը։ նայեցի վերն։ Վերևն, ինչպես միշտ, փայլում էր արև. Բոլորն աշխարքում կարգին ու հ անդ արտ, Ու ինչպես երեկ՝ էնպես ամեն մարդ... Բայց երկինքն էնքա ն պայծառ էր այնօր, Եվ պայօառությունն էնքա ն էր տրրտում, Տրրտմությունն էնքան խոր, հանդիսավոր, Որ թրվում էր ինձ, թե ջինջ կապույտում՝ Վերջին հըրաժեշտ տալով աշխարհքին՝
+Վերևն, ինչպես միշտ, փայլում էր արև.
-ճախրում էր նրրա հեռացող հոգին... Ու մրտքովս անցավ հանկարծ ակամա, Թե արդյոք նրրա աչքերր անմահ նայո՞ւմ են ներքև, տեսնո՞ւմ են ինձ էլ, Թե ոնց եմ ցավիս տակին կորացել... Եվ կամ ո՞րն է նա. էն շո՞ղն է պայծառ,
+Բոլորն աշխարքում կարգին ու հանդարտ,
-էԼԱէԼա1,թ խաղով, աշխ ույծ ու կայտառ Կորչում Է, մըտնում թուխպ ամպի ետև, Ազատ, երկնաչու Էն ա՞մպն Է թեթև, Թե՞ Էն աղավնին, որ հիմա թըռավ,
+Ու ինչպես երեկ՝ էնպես ամեն մարդ...
-Անփույթ ճախրելով՝ ջինջ օդում կորավ..*
+Բայց երկինքն էնքա՜ն պայծառ էր այնօր,
-XII
+Եվ պայծառությունն էնքա՜ն էր տըրտում,
-Լանդո՜ւգրն մտքեր, ո ւր եք սըլանումջ Ի՞նչ եք որոնում Էն մութ սահմանում։ Ահա մեր կյանքի սահմանը վերջին, Էս սև ու տրխուր թռւմբերր չրնչին... Էո ւռ գերեզմաններ, քանի սըգավոր Ջեր եզերքներին կանգնել են մի օր, էս դատարկ կյանքին, անհաստատ բախտին Անեծքներ տալով բեկվել, հեռացել, Երբ որ սիրածի ղազ աղը մըթին 300 Վիհ են իջեցրել ու դեմքը ծածկել.,.
+Տըրտմությունն էնքան խոր, հանդիսավոր,
+Որ թըվում էր ինձ, թե ջինջ կապույտում՝
+Վերջին հըրաժեշտ տալով աշխարհքին՝
+{{տող|280}}ճախրում էր նըրա հեռացող հոգին...
+Ու մըտքովս անցավ հանկարծ ակամա,
+Թե արդյոք նըրա աչքերը անմահ
+Նայո՞ւմ են ներքև, տեսնո՞ւմ են ինձ էլ,
+Թե ոնց եմ ցավիս տակին կորացել...
+Եվ կամ ո՞րն է նա. էն շո՞ղն է պայծառ,
+Որ զվարթ խաղով, աշխույժ ու կայտառ
+Կորչում է, մըտնում թուխպ ամպի ետև,
+Ազատ, երկնաչու էն ա՞մպն է թեթև,
+Թե՞ էն աղավնին, որ հիմա թըռավ,
+{{տող|290}}Անփույթ ճախրելով՝ ջինջ օդում կորավ...
+<center>XII</center>
+Հանդո՜ւգըն մտքեր, ո՞ւր եք սըլանում։
+Ի՞նչ եք որոնում էն մութ սահմանում։
+Ահա մեր կյանքի սահմանը վերջին,
+Էս սև ու տըխուր թռւմբերը չընչին...
+Լո՜ւռ գերեզմաններ, քանի՜ սըգավոր
+Ձեր եզերքներին կանգնել են մի օր,
+Էս դատարկ կյանքին, անհաստատ բախտին
+Անեծքներ տալով բեկվել, հեռացել,
+Երբ որ սիրածի դագաղը մըթին
+Վիհ են իջեցրել ու դեմքը ծածկել...
@@ Ստորագիր (չի ներառվում) / Ստորագիր (չի ներառվում) @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+<references/>