«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/580»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.

Ծերունին տա պետապ թփի տա կիցը մոտիկանում է ու, շրըխկ, աըշի ետևի թաթը կտրում։ Արշը գոռում է, ո՛նց է գոռում.,– իսկ ծերունին վախից կացինն էլ թող է անում էնտեղ, արջի թաթը կռնատակն1 է գնում ու թե երկու ոտն ուներ, երկուսն էլ փոխ է առնում, փախչում։


Ծերունին տապետապ թփի տակիցը մոտիկանում է ու, շրըխկ, արջի ետևի թաթը կտրում։ Արշը գոռում է, ո՜նց է գոռում... իսկ ծերունին վախից կացինն էլ թող է անում էնտեղ, արջի թաթը կռնատակն է դնում ու թե երկու ոտն ուներ, երկուսն էլ փոխ է առնում, փախչում։
Փախչում է գալիս տուն, արջի թաթը իր պառավին է տալիս ու ինքը բուխարու կողքը կտրում (փեչի), կուչ գալիս, միտք անում, արջի վրա մեղքը գալիս է։ էն ինչ պառավն է՝ աՐԺ թաթի մորթին2 քերթում է, մորթուց էլ բուրգը փետում, կրակը վառում ու միսը դնում վրեն՝ եփթ, ինքն էլ մորթու վրա նստած*՝ բուրդը մանում։


Փախչում է գալիս տուն, արջի թաթը իր պառավին է տալիս ու ինքը բուխարու կողքը կտրում (փեչի), կուչ գալիս, միտք անում, արջի վրա մեղքը գալիս է։ Էն ինչ պառավն է՝ արջի թաթի մորթին քերթում է, մորթուց էլ բուրդը փետում, կրակը վառում ու միսը դնում վրեն՝ եփի, ինքն էլ մորթու վրա նստած՝ բուրդը մանում։
Արջը անտառում ղռում է, ղռում, տեսնում է էլ բան5 չի կարող անեի էլ թաթը չի գտնելու։ Մի փետի ոտն ու մի \iOCl\-AJ\ է շինում ու քարշ գալով թափառում է անտառում։


Արջը անտառում զռում է, զռում, տեսնում է էլ բան չի կարող անել, էլ թաթը չի գտնելու։ Մի փետի ոտն ու մի костыл է շինում ու քարշ գալով թափառում է անտառում։
Գիշերը գալիս է։ Ծերունին վաղուց է քնել, իսկ պառավը նստած է ու նստած, արջի բուրդը մանում է ու սպասում, թե թաթը երբ է եփելու։ Մին էլ հանկարծ լսում է, որ մինը փողոցով ղալիս է, փետով ճռճռացնում է, չրըխկացնում6։ Պառավը լուսածակից մտիկ տվեց ու տեղնուտեղը ահից մարեց, արջն է—չալկին .հենվելով՝ մոտենում է խրճիթին։ Մոտենում է ու ղռում.


Գիշերը գալիս է։ Ծերունին վաղուց է քնել, իսկ պառավը նստած է ու նստած, արջի բուրդը մանում է ու սպասում, թե թաթը երբ է եփելու։ Մին էլ հանկարծ լսում է, որ մինը փողոցով գալիս է, փետով ճռճռացնում է, չրըխկացնում։ Պառավը լուսածակից մտիկ տվեց ու տեղնուտեղը ահից մարեց. արջն է— չալկին հենվելով՝ մոտենում է խրճիթին։ Մոտենում է ու զռում.
ճռճռում եմ, ճռճռում, Լորենու ոտով, Բարդու փետով, Քնած է հողը7,


{{inpoem||<poem>
■ [փեշն] 2 (կաշին) 3 (որ) եփի, (իսկ) 4 նստած* (ոչինչ)9 փետը ճռճռացնում է (չրխկացնել), չալկով թխկացնում, չրխկացնում 7 (աշխարհքը) Չափածո հատվածի 6—12 տողերի 6աիւնական տարբերակը.
Ճռճռում եմ, ճռճռում,

Լորենու ոտով,
6 ա Քնած է ԳՏուոէ!.
Բարդու փետով,

Քնած է հողը,</poem>}}
բ քնած են գյուղերը.

7 քնած գյուղերը, շեները,

8 ա Միայն աաոավ<Լը՝> չի քուն, բ Սա չի միայն քուն,

գ Պառավն Է անքուն, 8 Նստած իմ մորթուն 12 (իմ մըսին մ ընում)
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/>