«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/583»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.

Վեր են կենում, միասին գնում են քաղաքը ման գալու։ Օրը շոգ է լինում։ Մի քիչ որ անց են կենում, շունն ասում է.


Վեր են կենում, միասին գնում են քաղաքը ման գալու։ Օրը շոգ է լինում։ Մի քիչ որ անց են կենում, շունն ասում է.
— Ես հոգնեցի, ուզում եմ մի քիչ հանգստանամ։ Ասում է, ճամփին մեկնվում, քնում։ էդ միշոցին դուրս


— Ես հոգնեցի, ուզում եմ մի քիչ հանգստանամ։
է գալիս մի մարդ, որ կառքով՝ երեք ձի լծած՝ երկու տակառ գինի է տանում։ Ծիտը տեսնում է, որ էս կառապանը չի ուզում ճամփու մի կողմը ծռվի, ուղղակի քշում է քնած շան վրա, ճչում է.


Ասում է, ճամփին մեկնվում, քնում։ Էդ միջոցին դուրս է գալիս մի մարդ, որ կառքով՝ երեք ձի լծած՝ երկու տակառ գինի է տանում։ Ծիտը տեսնում է, որ էս կառապանը չի ուզում ճամփու մի կողմը ծռվի, ուղղակի քշում է քնած շան վրա, ճչում է.
էն կողմը քշիր, ա՛լ կառապան, թե չէ հետո քեղ կհասնի, հա՜...


Էն կողմը քշիր, ա՛յ կառապան, թե չէ հետո քեզ կհասնի, հա՜...
— Քեզանից պետք է ինձ հասնի"... <...>


— Քեզանից պետք է ինձ հասնի՞... <...>
ԹԱՄԱՐ ԹԱԳՈԻՀՈԻ ՎԻՇՏԸ


Ավանդութլունն ասում է, թե մի ժամանակ էն հովիտը, ուր շինած է այսօրվան Գորի քաղաքը, ծածկված էր շրով։ Մեջտեղը/ միայն, որպես կղզի, դուրս էր ցցված ժայռեղեն սարի գլուխը։


<center>ԹԱՄԱՐ ԹԱԳՈՒՀՈՒ ՎԻՇՏԸ</center>
Եվ ահա մի անգամ այդ կողմերը որսի դուրս եկավ Թա֊ մար թագուհին։ Թամար թագուհին շատ էր սիրում բազեի որսը։ Ու բաց թողեց իր սիրած բազեն^ մի ա ղավն ու ետևից։ Աղավնին ճախրեց օղի մեջ ու սլացավ դեպի կղզին, թագուհու բազեն՝ նրա ետևից։ Կորավ աղավնին։ Իսկ բազեն նըս– աեց կղզու ժայռի վրա ու մնաց։ Ձայն տվավ, կանչեց թագուհին, ինչ արավ-չարավ, բազեն մնաց նստած էն ժայռին։


Ավանդութլունն ասում է, թե մի ժամանակ էն հովիտը, ուր շինած է այսօրվան Գորի քաղաքը, ծածկված էր ջրով։ Մեջտեղը միայն, որպես կղզի, դուրս էր ցցված ժայռեղեն սարի գլուխը։
— Ո^վ Կբերի իմ բազեն*. Ոչ ոք ձայն չհանեց։


Եվ ահա մի անգամ այդ կողմերը որսի դուրս եկավ Թամար թագուհին։ Թամար թագուհին շատ էր սիրում բազեի որսը։ Ու բաց թողեց իր սիրած բազեն մի աղավնու ետևից։ Աղավնին ճախրեց օդի մեջ ու սլացավ դեպի կղզին, թագուհու բազեն՝ նրա ետևից։ Կորավ աղավնին։ Իսկ բազեն նստեց կղզու ժայռի վրա ու մնաց։ Ձայն տվավ, կանչեց թագուհին, ինչ արավ-չարավ, բազեն մնաց նստած էն ժայռին։
Ոոլորը լուռ են ու ահով չափում են3 ծփուն ջրերի տարածությունը։


— Ո՞վ կբերի իմ բազեն...
— Մի՞թե մինը չկա– ձեր մեջ, որ ետ բերի իմ բազեն,—; կրկնեց թադուհին։


Ոչ ոք ձայն չհանեց։
1 Որսի Ժամանակ իր սիրած բազեն բաց թողեց։ ՚ իմ բազեն,– Էդիմեց թագուհին իր ասպետներին) 8 քԼուո. նալում են)


Բոլորը լուռ են ու ահով չափում են ծփուն ջրերի տարածությունը։
37 Հով&. ԹօւմաէյաՏ, V ոասար 577

— Մի՞թե մինը չկա ձեր մեջ, որ ետ բերի իմ բազեն,— կրկնեց թագուհին։
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/>