«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 1 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/20»–ի խմբագրումների տարբերություն
→Սրբագրված: Նոր էջ «9 Անվանի վիպագիր-արձակագիր լինելուց թացի, Աղայանը նաև թանա ստեղծ է, գերազանցապես մանկական բանաստե...»: Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից |
|||
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
9 |
|||
<center>9</center> |
|||
Անվանի վիպագիր-արձակագիր լինելուց թացի, Աղայանը նաև թանա |
|||
Անվանի վիպագիր-արձակագիր լինելուց բացի, Աղայանը նաև բանաստեղծ է, գերազանցապես մանկական բանաստեղծ, թեև նրա բանաստեղծական երկերը հետաքրքրությամբ կարդացել ու կարդում են նաև հասակավորները: |
|||
կան երկերը հետաքրքրությամբ կարդացել ու կարդում են նաև հասակավոր |
|||
Առաջին բանաստեղծությունից հետո Աղայանը մի ամբողջ քսանամյակ (1862—1881 թթ.) այլևս ոտանավորներ չգրեց, եթե չհաշվենք, «Արություն և Մանվել»-ում եղած չափածո կտորները: Այդ ժամանակամիջոցում նա հանդես է գալիս որպես արձակագիր, դրան զուգահեռ մեծ եռանդով զբաղվում մանկավարժական բազմակողմանի աշխատանքով ու հրապարակախոսությամբ: Եվ հենց մանկավարժական գործունեության ամենաբեղմնավոր տարիներին, մեծ մանկավարժը խորապես զգաց մանկական գրականության պակասը, հանգեց նոր մանկական գրականություն ստեղծելու անհրաժեշտությանը: |
|||
ները: |
|||
Աոաջին բանաստեղծությունից հետո Աղայանը մի ամբողջ քսանամյա!, |
|||
Աբովյանից սկսած մինչև Պատկանյանը ներառյալ, հայ մանկական գրականությունն ապրել է նախապատրաստական շրջան: Աղայանն է, որ լայնացնում ու խորացնում է հայ մանկական գրականության ճանապարհը դառնալով ամենախոշոր մանկական բանաստեղծը, որի ստեղծագործությամբ կրթվել ու դաստիարակվել են բազմաթիվ սերունդներ: |
|||
(1862—1881 թթ.) այլևս ոտանավորներ չգրեց, եթե չհաշվենք, «Արություն |
|||
Ա Մանվել»֊ում եղած չափածո կտորները: Այդ ժամանակամիջոցում նա հան |
|||
Աղայանի ինքնատիպությունը, որպես բանաստեղծի, այն է, որ նա հմտությամբ միացնում է՝ մանուկների համար անհրաժեշտ ու հետաքրքրական նյութի հաջող ընտրությունը, գրվածքի գեղարվեստական մշակման, արտահայտչական ձևերի մատչելիության ու գրավչության հետ: |
|||
դես է; գալիս որպես արձակագիր, դրան զուգահեռ մեծ եռանդով զբաղվաս |
|||
մանկավարժական բազմակողմանի աշխատանքով ու հրապարակախոսությամբ: |
|||
Աղայան-մանկավարժի դաստիարակչական գաղափարներն ու սկզբունքները և Աղայան-բանաստեղծի ստեղծագործական մտահղացումները այստեղ հանդես են գալիս ներդաշնակ միասնությամբ: Նրա բանաստեղծություններն իրենց գրավիչ պատկերավորությամբ և հուզականությամբ՝ մանուկներին գեղարվեստական հաճույք պատճառելով, նրանց մեջ գործուն հետաքրքրություն են զարթեցնում կյանքի ու բնության նկատմամբ, միաժամանակ և իմացական, կրթսկան-դաստիարակչական նշանակություն ունեն: |
|||
Եվ հենց մանկավարժական գործունեության ամենաբեղմնավոր տարիներին, |
|||
մեծ մանկավարժը խորապես զգաց մանկական գրականության պակասը, հան |
|||
1882 թվականին լույս տեսավ Աղայանի բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ հետևյալ բնորոշ վերնագրով. «Սրինգ-հովվական, երգեր, ոտանավորներ և առակներ, '''ընթերցասեր մանուկների համար՝ տանը և ուսումնարանումը'''»: |
|||
դեց Նոր մանկական գրականություն ստեղծելու անհրաժեշտությանը: |
|||
Աբովյանից սկսած մինչև Պատկանյանը ներառյալ, հայ մանկական գքսւ |
|||
Խ. Աբովյանն ու Ռ. Պատկանյանն իրենց մանկական ստեղծագործությունների համար իբրև ընթերցողներ նկատի են ունեցել գերազանցապես դպրոցականներին: Իսկ Աղայանը նրանց հետ միասին նկատի է ունեցել նան նախադպրոցականներին: |
|||
կանությունն ապրել է նախապատրաստական շրջան: Աղայանն է, որ լալ |
|||
նացնում ու խորացնում Է հայ մանկական գրականության ճանապարհը |
|||
Բնությունն իր ալլևայլ երևույթներով և բնության հետ սերտորեն կապված գյուղացիական կյանքը, գյուղի աշխատանքային առօրյան,— ահա Աղայանի մանկական բանաստեղծությունների հիմնական նյութը: |
|||
դառնալով ամենախոշոր մանկական բանաստեղծը, որի ստեղծագործությամբ |
|||
կրթվել ու դաստիարակվել են բազմաթիվ սերունդներ: |
|||
⚫ | |||
Աղայանի ինքնատիպությունը, որպես բանաստեղծի, այն է, որ էսս |
|||
հմտությամբ միացնում է' մանուկների համար անհրաժեշտ ու հետաքրքրական |
|||
նյութի հաջող ընտրությունը, գրվածքի գեղարվեստական մշակման, արտս՛ |
|||
հայտչական ձևերի մատչելիության ու գրավչության հետ: |
|||
Աղայան-մանկավարժի դաստիարակչական գաղափարներն ու սկզբունք |
|||
նևրը և Աղայան-բանաստեղծի ստեղծագործական մտահղացումները ալ՛՛ |
|||
տեղ հանդես են գալիս ներդաշնակ միասնությամբ: Նրա բանաստեղծության |
|||
ներն իրենց գրավիչ պատկերավորությամբ և հուզականությամբ՝ մանուկների! |
|||
գեղարվեստական հաճույք պատճառելով, նրանց մեջ գործուն հետաքրքրա |
|||
թյուն են զարթեցնում կ|անքի ու բնության նկատմամբ, միաժամանակ ն |
|||
իմացական, կրթսկան-դաստիարակչական նշանակություն ունեն: |
|||
1882 թվականին լույս տեսավ Աղայանի բանաստեղծությունների աոաջին |
|||
ժողովածուն' հետև|ալ բնորոշ վերնագրով. «Սրինգ-հովվական, երգեր, ոտա |
|||
նավորներ և առակներ, ընթերցասեր մանուկների համար' տանը և ուսումեա |
|||
րանումը»: |
|||
Խ. Աբովյանն ու Ռ. Պատկանյանն իրենց մանկական ստեղծագործու |
|||
թյունների համար իբրև ընթերցողներ նկատի են ունեցել գերազանցապես |
|||
դպրոցականներին: Իսկ Աղայանը նրանց հետ միասին նկատի կ ունեցել նան |
|||
նախադպրոցականներին: |
|||
Բնությունն իր ալլևայլ երևույթներով և բնության հետ սերտորեն կապ |
|||
ված գյուղացիական կյանքը, գյուղի աշխատանքային առօրյան,— ահա Ադա |
|||
յանի մանկական բանաստեղծությունների հիմնական նյութը: |
|||
⚫ | |||
նախադպրոցական երեխաների համար խաղը ինքնաճանաչության, ինքնու |
|||
XXI |