«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 1 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/242»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հերիքնազն այս նախատոնեքին ներկա չէր։Ծաղկաքաղից տուն հասավ թե չէ՝ Հերիքնազի ջանն սկսեց կոտրատվել և ծնոտքին իրար զարկվելով իմացրին նրան, որ այս է ահա դող ասած բանը, որ ունեցած չէր երբեք։ Արդեն տասնութ տարեկան էր Հերիքնազը, բայց դեռևս ոչ մի անգամ հիվանդացած չէր։Երկու տարեկան ժամանակ էր ծաղիկն ու կրմրուկը հանել և այն էլ շատ թեթև, և չեր էլ հիշում ինքը։Իսկ այժմ ընկել էր դողի անգութ ճանկերը, որ բավական դողացնելուց հետո, ձգեց մի անտանելի տաքության մեջ և Հերքնազն սկսեց դելը տալ։

-Ասա տեսնեմ ի՞նչ ունես ասելու,-ասաց մարիամը։