«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 1 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/30»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-նվիրվածությամբ է ծառայել իր մայր ժողվրդին և մեծ գործ է կատարել, մանվանդ մանուկ սերնդի կրթության ու դաստիարակության ասպարեզում։Շահումյանն ասում է, որ «Աղայանն իր կյանքում փնտրել է միշտ տությանը և ցանկացել է օգտակար լինի ժողովրդի համար »ըստ որում և «կարողացել է հայկական ճահիճում»(այսինքն հայ իրականության մեջ գերշխող հետադեմ միջավարյում -Ա․ Ա․ ) երկար տարիներ պահպանել իր բարոյական  մաքրությունը և գաղափարականությունը»։
+նվիրվածությամբ է ծառայել իր մայր ժողովրդին և մեծ գործ է կատարել, մանավանդ մանուկ սերնդի կրթության ու դաստիարակության ասպարեզում: Շահումյանն ասում է, որ «Աղայանն իր կյանքում փնտրել է միշտ ճշմարտությունը և ցանկացել է օգտակար լինել ժողովրդի համար», ըստ որում և «կարողացել է հայկական ճահիճում (այսինքն՝ հայ իրականության մեջ գերիշխող հետադեմ միջավայրում—Ա. Ա.) երկար տարիներ պահպանել իր բարոյական մաքրությունը և գաղափարականությունը»:
- Շահումյանը շատ բարձր է գնահատում  Աղայանիին, որպես գրողի«օրինակելի մանկավարժի», որպես «մաքուր, բարոյական կայանքով» ազնիվ քաղաքացու, որը լավ օրինակ է եղել իր ընկերների և աշակերտների համար» և ամենքի մեջ,ում հետ շփել է, զարթեցրել է ամենալավ  զգացումներ, ներշնչել ամենազնիվ ձգտումներ»։
-հեղափողական  երտասդության անունից ադպես «պատվելով սիրելի հոբելյարին», Շահումյանն իր ոգեշունչ խոսքը վերջացնում է սրտագին բնութագրական կեցցեներով, ըստ արժավույն գնահատելով  ազնիվ դեմոկրատ գրողի ու մանկավարժի ժողվորդներ  գործնեություները:
-«Կեցցե նա ով իր կյանքիում փնտրել է միշտ ճշմարտությունը և ցանկացել է օգտակար լինել ժողվրդի համար:
-Կեցցե նա, զգալ է տվել մեզ հայրենի  քաղցրությունը, գեղեցկությունը և հասկացրել է մեզ՝ ժողովրդի զավակ լինելով, թե որտե՛ղ են թքնըված մեր տաղանդները, մեր ստեղծագործական ուժերր:Կեցցե՛ նա, ով եղել է միաժամանակ և՛ զինվոր հայ ժողովրդի համար, և՛ վերքեր ստացել ծերուկ հասակում:Կեցցե՛ մեզ երիտասարդնեիս, մինչև անգամ իր սխալներով, անհաջողություններով, դեպի կյանք, դեպի գործ տրամադրող Ղազարոս Աղայանը»:Երիտասարդ մարքսիստ հեղափոխականի այս «կեցցեներում»ճիշտ կերապով բնութագրված է Աղայանի ամբողջ
+Շահումյանը շատ բարձր է գնահատում Աղայանին, որպես գրողի և «օրինակելի մանկավարժի», որպես «մաքուր, բարոյական կյանքով» ազնիվ քաղաքացու, որը լավ օրինակ է եղել իր ընկերների և աշակերտների համար» և ամենքի մեջ, ում հետ շփվել է, զարթեցրել է ամենալավ զգացմունքներ, ներշնչել ամենաազնիվ ձգտումներ»:
+Հեղափոխական երիտասարդության անունից այդպես «պատվելով սիրելի հոբելյարին», Շահումյանն իր ոգնշունչ խոսքը վերջացնում է սրտագին բնութագրական կեցցեներով, ըստ արժանվույն գնահատելով ազնիվ դեմոկրատ գրողի ու մանկավարժի ժողովրդանվեր գործունեությունը:
+«Կեցցե՛ նա, ով իր կյանքում փնտրել է միշտ ճշմարտությունը և ցանկացել է օգտակար լինել ժողովրդի համար:
+Կեցցե՛ նա, ով զգալ է տվել մեզ հայերենի քաղցրությունը, գեղեցկությունը և հասկացրել է մեզ՝ ժողովրդի զավակ լինելով, թե որտե՛ղ են թաքնված մեր տաղանդները, մեր ստեղծագործական ուժերը:
+Կեցցե՛ նա, ով եղել է միաժամանակ և՛ զինվոր հայ ժողովրդի համար, և՛ վերքեր է ստացել ծերուկ հասակում:
+Կեցցե՛ մեզ երիտասարդներիս, մինչև անգամ իր սխալներով, անհաջողություններով, դեպի կյանք, դեպի գործ տրամադրող Ղազարոս Աղայանը»<ref>''Ստ․ Շահումյան — Երկեր, հ․ 1 էջ 40։''</ref>։
+Երիտասարդ մարքսիստ հեղափոխականի այս «կեցցեներում» ճիշտ կերպով բնութագրված է Աղայանի ամբողջ գործունեությունն ու հասարակական-բարոյական դեմքը, որպես ազնիվ դեմոկրատի, որ ժողովրդի ծոցից էր դուրս եկել և իր ամբողջ գործունեությամբ անձնվիրաբար ծառայեց ժողովրդին:
-<!-- նվիրվածությամբ է ծառայել իր մայր ժողովրդին և մեծ գործ կ կատարել,
-մանավանդ մանուկ սերնդի կրթության ու դաստիարակության ասպարեզում:
-Շահում|անն ասում է, որ «Աղայանն իր կյանքում փետրել է միշտ ճշմար¬
-տությունը U ցանկացել է օգտակար լինել ժողովրդի համար», ըստ որում և
-«կարողացել է հայկական ճահիճում (այսինքն' հսդ իրականության մեջ գերիշ¬
-խող հետադեմ միջավայրում—Ա. Ա.) երկար տարիներ պահպանել իր բա¬
-րոյական մաքրությունը և գաղափարականությունը»:
-Շահումյանը շատ բարձր է; գնահատում Աղայանին, որպես գրողի և
-«օրինակելի մանկավարժի», որպես «մաքուր, բարոյական կյանքով» ազնիվ
-քաղաքացու, որը լավ օրինակ I; եղել իր ընկերների և աշակերտների համար»
-և ամենքի մեջ, ում հետ շփվել է, զարթեցրել Է ամենալավ զգացմունքներ,
-ներշնչել ամենաազնիվ ձգտումներ»:
-Հեղափոխական երիտասարդության անունից այդպես «պատվելով սիրելի
-հոբելյարին», Շահում|անն իր ոգնշունչ խոսքը վերջացնում է սրտագին բնու¬
-թագրական կեցցեներով, ըստ արժանվույն գնահատելով ազնիվ դեմոկրատ
-գրողի ու մանկավարժի ժողովրդանվեր գործունեությունը:
-«Կեցցե' նա, ով իր կյանքում փնտրել է միշտ ճշմարտությունը և ցանկա¬
-յի է օգտակար լինել ժողովրդի համար:
-Կեցցե' նա, ով զգալ Է տվել մեզ հայերենի քաղցրությունը, գեղեցկու¬
-թյունը և հասկացրել է մեզ՝ ժողովրդի զավակ լինելով, թե որտե'ղ են թաքնը-
-ված մեր տաղանդները, մեր ստեղծագործական ուժերը:
-Կեցցե' նա, ով եղել է միաժամանակ և' զինվոր հայ ժողովրդի համար,
-և' վերքեր է ստացել ծերուկ հասակում:
-Կեցցե' մեզ երիտասարդներիս, մինչև անգամ իր սխալներով, անհաջողու¬
-թյուններով, դեպի կյանք, դեպի գործ տրամադրող Ղազարոս Աղայանը»
-Երիտասարդ մարքսիստ հեղափոխականի այս «կեցցեներում* ճիշտ կեր¬
-պով բնու|»ագրված է Ս.ղայանի ամբողջ գործունեությունն ու հասայ^ակական-
-բարոյական դեմքը, որպես ազնիվ դեմոկրատի, որ ժողովրդի ծոցից էր
-դուրս եկել և իր ամբողջ գործունեությամբ անձնվիրաբար ծառայեց ժողո-
-վըրդին:
-I Սա. Շսւհումյան Երկեր, հ. 1, էջ 40*
--->