«Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 1 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/55»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
այս խոսքերը։ Էլ ընթրիք անել չկարողացավ, ուրախությունը հացի տեղ բռներ, բայց վերահաս գիշերը տարի դարձավ Արությունի համար, նրա քունը երկինք փախավ։
այս խոսքերը։ Էլ ընթրիք անել չկարողացավ, ուրախությունը հացի տեղ բռնեց, բայց վերահաս գիշերը տարի դարձավ Արությունի համար, նրա քունը երկինք փախավ։


Վերջապես լուսացավ, տեր Պետրոսը հեծավ ձին, Արությունին էլ առավ գավակը և մի քաղցր խոսակցությունով վարժապետ ու աշակերտ ճանապարհ ընկան դեպի Թիֆլիս:
Վերջապես լուսացավ, տեր Պետրոսը հեծավ ձին, Արությունին էլ առավ գավակը և մի քաղցր խոսակցությունով վարժապետ ու աշակերտ ճանապարհ ընկան դեպի Թիֆլիս:


—Տերտե՝ր... (Բան է ուզում հարցնել Արությունը)։
— Տերտե՛ր... (Բան է ուզում հարցնել Արությունը)։


—Ի՞նչ է, որդի... լանդո ւ֊ լանդո ւ մի' անիլ, թամքը կծռես, ձիու մեջքին կդիպչի:
— Ի՞նչ է, որդի... լանդու-լանդու մի՛ անիլ, թամքը կծռես, ձիու մեջքին կդիպչի:


—ՉԷ', ես շիտակ եմ նստած։
— Չէ՛, ես շիտակ եմ նստած։


—Ինչ էիր ուզում ասել։
— Ի՞նչ էիր ուզում ասել։


—Էն օրը Դարզանց Օսեփը մի բան հարցրեց, չիմացա պատասխան էի տվել, շատ ամաչեցի։
— Էն օրը Դարզանց Օսեփը մի բան հարցրեց, չիմացա թե պատասխան էի տվել, շատ ամաչեցի։


—Ինչ հարցրեց.
— Ի՞նչ հարցրեց.


—Հարցրեց, թե «դժոխքումը քանի հոդի կան», ասացի' չգիտեմ...
— Հարցրեց, թե «դժոխքումը քանի հոգի կան», ասացի՝ չգիտեմ...


—Էդ ի՞նչ բան է, որ չես գիտացել. մի թե ես չեմ ասել քեզ։
— Էդ ի՞նչ բան է, որ չես գիտացել. մի՞թե ես չեմ ասել քեզ։


—Ոչ դու ինձ չես ասել, և ոչ էլ կարդացել եմ։
— Ո՛չ, դու ինձ չես ասել, և ոչ էլ կարդացել եմ։


—Էդ ես էլ չեմ կարդացել, որդի, ամեն բան որ գրեին, ոչ թուղթ հերիք կաներ, ոչ թանաք։ Ականջ արա, ես քեզ ասեմ։ Երբ որ Բրիստոս Հոգվովն ի դժոխս իջավ, բոլոր հոդիքն ազատեց, միայն թողեց չորսը,— Կայենին, Հուդային, Սողոմոնին ու Անակին։ Գրիգոր Լուսավորիչը որ ձեռքը Բրիստոսին տված' դժոխքի դռնովը դուրս էր գալիս, ետ մտիկ տվավ։ Քրի ստոս իմացավ, որ Գրիգորն իր հոր համար է մտիկ տալիս,— հը , ասաց, մեղքդ է գալիս. թող քո խաթրու դժոխքի սյունը ականջիցր հանեն, աչքումս դնեն։ Էնպես էլ արին, նա մնաց էնտեղ, Գրիգոր Լուսավորիչը չկարաց իր հորն աղատել դժոխքիցը։ Բայց Սողոմոնն իր իմաստությունը դժոխքումն էլ բանեցրեց։ Երբ որ տեսավ, թե Բրիստոսր նրան թողեց էնտեղ, սկսեց գլուխը քաշ գցած ետ ու առաջ անցուդարձ անել դժոխ֊ քումր սաստիկ բարկացած... Սատանեքը, որ Բրիստոսի ներս մտնելիս փախել էին, նրա գնալուց հետո էլ ետ թափվեցան դժոխքը, դրանք որ Սողոմոնին տեսան, մնացին զարմացածՏ թե սա ինչո՞ւ է մնացել այստեղ, բարի բանի համար չի լինիլ
— Էդ ես էլ չեմ կարդացել, որդի, ամեն բան որ գրեին, ոչ թուղթ հերիք կաներ, ոչ թանաք։ Ականջ արա, ես քեզ ասեմ։ Երբ որ Քրիստոս Հոգվովն ի դժոխս իջավ, բոլոր հոգիքն ազատեց, միայն թողեց չորսը,— Կայենին, Հուդային, Սողոմոնին ու Անակին։ Գրիգոր Լուսավորիչը որ ձեռքը Քրիստոսին տված՝ դժոխքի դռնովը դուրս էր գալիս, ետ մտիկ տվավ։ Քրիստոս իմացավ, որ Գրիգորն իր հոր համար է մտիկ տալիս,— հը՞, ասաց, մեղքդ է գալի՞ս. թող քո խաթրու դժոխքի սյունը ականջիցը հանեն, աչքումս դնեն։ Էնպես էլ արին, նա մնաց էնտեղ, Գրիգոր Լուսավորիչը չկարաց իր հորն ազատել դժոխքիցը։ Բայց Սողոմոնն իր իմաստությունը դժոխքումն էլ բանեցրեց։ Երբ որ տեսավ, թե Քրիստոսը նրան թողեց էնտեղ, սկսեց գլուխը քաշ գցած ետ ու առաջ անցուդարձ անել դժոխքումը սաստիկ բարկացած... Սատանեքը, որ Քրիստոսի ներս մտնելիս փախել էին, նրա գնալուց հետո էլ ետ թափվեցան դժոխքը, դրանք որ Սողոմոնին տեսան, մնացին զարմացած, թե սա ինչո՞ւ է մնացել այստեղ, բարի բանի համար չի լինիլ,