«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/97»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx||<poem>
XI
<center>XI</center>
Պըտուլւո է տալիս վիճակը նորից՝ Քուշուշքը գբլխին ծաղիկ ծաղկամեր, Թընդում «շան գյուլում)) մատաղ սրրտերից, Հետր գրվղրվում էն ծաղկոտ սարեր։
Պըտույտ է տալիս վիճակը նորից՝
290 Ա յ թուխ մազավոր աղջիկ,
Քուշուշքը գըլխին ծաղիկ ծաղկամեր,
Ա՛յ սարի սովոր աղջիկ, Ջիգյարին գյուլլա դիպչի Ով որ քեզ սիրի, աղջիկ։
Թընդում «ջան գյուլում» մատաղ սըրտերից,
— Ո Հ, ի նչ սև վիճակ քեզ բաժին րնկավ, Սևաբա՛խտ քուրիկ, նազելի Անուշ.
Հետը գըվգըվում էն ծաղկոտ սարեր։
Քոլ ձեոր կոտրի, ով որ Հանեցիր... Ու ողջ մրնացին մ ոլորված, ապուշ։

— Սուտ բան է, քուրի կ, դու մի՛ Հավատար Լոկ պատաՀական մի չար խոսք է սա. 300 Սիրտրղ մի՛ կոտրի սուտ բանի Համար, Քու խաղրդ խաղա՛, ջան գյուլում ասա։
{{տող|290}}Ա՛յ թուխ մազավոր աղջիկ,
— Ա՛խ, չէ՛, ես գիտեմ, որ ես բախտ չո ւնեմ. Ես երբե ք, երբե ք բախտ չեմ ունեցել...
Ա՛յ սարի սովոր աղջիկ,
Ես միշտ էլ էսպես անբախտ կրլինեմ. Մանուկ օրից են դեռ ինձ անիծել... Ասում են՝ մի օր, ես օրորոցում, Մի պառավ դարվիշ մեր դուռն է գալի, Իր խաղն ասում է ու բաժին ուզում, Իմ նանր նրբան բաժին չի տա/ի. 310 — Կորի՛, ասում է, կորի՛ մեր դրոնից, Երեխաս ճաքեց, Հեռացի ր, գբնա ... Ու դարվիշն էնտեղ անիծում է ինձ, Թե՝ դրբա օրր լացով անց կենա.,. Ա՜խ, էն դարվիշի անեծքին անգութ Ու էս վիճակին տեղյակ է աստված.
Ջիգյարին գյուլլա դիպչի
Ով որ քեզ սիրի, աղջիկ։

— Ո՜հ, ի՜նչ սև վիճակ քեզ բաժին ընկավ,
Սևաբա՛խտ քուրիկ, նազելի Անուշ.
Քու ձեռը կոտրի, ով որ հանեցիր...
Ու ողջ մընացին մոլորված, ապուշ։

— Սուտ բան է, քուրի՛կ, դու մի՛ հավատար
Լոկ պատահական մի չար խոսք է սա.
{{տող|300}}Սիրտըդ մի՛ կոտրի սուտ բանի համար,
Քու խաղըդ խաղա՛, ջան գյուլում ասա։

— Ա՜խ, չէ՛, ես գիտեմ, որ ես բախտ չունեմ.
Ես երբե՜ք, երբե՜ք բախտ չեմ ունեցել...
Ես միշտ էլ էսպես անբախտ կըլինեմ.
Մանուկ օրից են դեռ ինձ անիծել...
Ասում են՝ մի օր, ես օրորոցում,
Մի պառավ դարվիշ մեր դուռն է գալի,
Իր խաղն ասում է ու բաժին ուզում,
Իմ նանը նըրան բաժին չի տալի.
{{տող|310}}— Կորի՛, ասում է, կորի՛ մեր դըռնից,
Երեխաս ճաքեց, հեռացի՛ր, գընա՛...
Ու դարվիշն էնտեղ անիծում է ինձ,
Թե՝ դըրա օրր լացով անց կենա...
Ա՜խ, էն դարվիշի անեծքին անգութ
Ու էս վիճակին տեղյակ է աստված.
</poem>}}
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/></div>
<div align="right">91