«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/119»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ԲԱՅՐՈՆ
ՇԻԼԻՈՆԻ ԿԱԼԱՆԱՎՈՐԸ

ՍՈՆԵՏ ՇԻԼԻՈՆԻՆ
{{poemx||<poem>
Ո՜վ ազատություն, շունչ հավերժական, Բանտերումն ես դու շըքհզ ճաճանչում, Այնտե՜ղ, ուր սիրտը՝՛ քեզ բրնակարան Եվ քո սերըն է միայն ճանաչում։
<center>Շ Ի Լ Ի Ո ՆԻ Կ Ա Լ Ա Ն Ա Վ Ո Ր Ը</center>
Եվ երբ որդիքըդ զարկած շըղթայի* Անլույս բանտերում նահատակվելով, Փառավորում են երկիրն հայրենի, Ծավալվում ես դու հողմի թևերով։
<center>ՍՈՆԵՏ ՇԻԼԻՈՆԻՆ</center>
Շիչիո՚ն, քո բանտը սըրբավայր է միշտ, 10 Եվ քո տըխրալի հատակը՝ սեղան.
Ո՜վ ազատություն, շունչ հավերժական,
Բոնիվարն այնտեղ տանշվեց բազմավիշտ, Թողեց հետքերը քարերի վրրան։
Բանտերումն ես դու շըքեղ ճաճանչում,
Եվ թող միշտ մոնտն նըրանք անքյնշում, Որ բըռնոլթյոլնից աստվա՛ծ են կանչում։
Այնտե՜ղ, ուր սիրտը՝ քեզ բընակարան
ք
Եվ քո սերըն է միայն ճանաչում։
Գորշ են մազերրս, բայց ոչ տարիքից,

ՈԼ Կ մԻ գիւ*ր
Եվ երբ որդիքըդ զարկած շըղթայի,
Անլույս բանտերում նահատակվելով,
Փառավորում են երկիրն հայրենի,
Ծավալվում ես դու հողմի թևերով։

Շիլիո՛ն, քո բանտը սըրբավայր է միշտ,
{{տող|10}}Եվ քո տըխրալի հատակը՝ սեղան.
Բոնիվարն այնտեղ տանջվեց բազմավիշտ,
Թողեց հետքերը քարերի վըրան։

Եվ թող միշտ մնան նըրանք անջընջում,
Որ բըռնությունից աստվա՜ծ են կանչում։

<center>1</center>
Գորշ են մազերըս, բայց ոչ տարիքից,
Ոչ էլ մի գիշեր
</poem>}}
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/>