«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/126»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{poemx||<poem>
-Լըցնոլմ էր կյանքով իմ սիրտը նորից*
+Լըցնում էր կյանքով իմ սիրտը նորից։
-Բայց ո՞վ էր ինքը, իմ հյուրը երգիչ. Արդյոք երկընքի ազատ բնակի՞չ, Բ՝ե՞ իր վանդակից հենց նոր ազատվել, եկել էր իմիս վերևը նըստել... Չըգիտեմ, բայց ես՝ քաշած գերություն Չէի ցանկալ քեզ, սիրունիկ թըռչուն։ Սակայն թերևս թըոչնի կերպ առած Մի այցելու էր դրրախտից թըռած... 220 Այս միտքը այնժամ, թող ներե ինձ Տեր, Պատճաոեց անչափ խինդ ու արցունքներէ Մրտածում Էի, թե նա իմ կարոտ Եղբոր հոգին Էր, եկել Էր ինձ մոտ... Բայց հանկարծ թըռավ, և ես իմացա, Որ մի հողեղեն արարած Էր նա. Մի՞թե կարող Էր եզբայրրս թըռչել, Ինձ կըրկին մենակ թողնել այն բանտում, Ինչպես պատանում փաթաթած մեռել, Ինչպես մի սև ամպ պայծառ կապույտում է
+    Բայց ո՞վ էր ինքը, իմ հյուրը երգիչ.
-IX
+Արդյոք երկընքի ազատ բնակի՞չ,
-Փոխվեց վիճակրս այն ժամանակից, Պահապաններրս դարձան կարեկից։ Չըգիտեմ ինչու մեղմացան նըրանք, Օր սովոր Էին տեսնել չարչարանք,— Բայց այսպես եղավ։ Ոչ ոք իմ կըտրած Շրղթան չըկապեց ոլ մընաց միշտ բաց։ Եվ շրշում Էի իմ բանտում ազատ Ողշ երկարությամբ, մի պատից մի պատ։
+Թե՞ իր վանդակից հենց նոր ազատվել,
-Բայց երբ թըւէոլմ Էր՝՝ անըզգույշ քայլով Կոխեցի նըրանց հանգիստը տըխուր,
+Եկել էր իմիս վերևը նըստել...
-Դողդողում Էի սաստիկ հևալով
+Չըգիտեմ, բայց ես՝ քաշած գերություն
-Ու սիրտըս ցավից ճբմլում Էր ամուր։
+Չէի ցանկալ քեզ, սիրունիկ թըռչո՛ւն։
+Սակայն թերևս թըռչնի կերպ առած
+Մի այցելու էր դըրախտից թըռած...
+{{տող|220}}Այս միտքը այնժամ, թող ներե ինձ Տեր,
+Պատճառեց անչափ խինդ ու արցունքներ։
+Մըտածում էի, թե նա իմ կարոտ
+Եղբոր հոգին էր, եկել էր ինձ մոտ...
+Բայց հանկարծ թըռավ, և ես իմացա,
+Որ մի հողեղեն արարած էր նա.
+Մի՞թե կարող էր եղբայրըս թըռչել,
+Ինձ կըրկին մենակ թողնել այն բանտում,
+Ինչպես պատանում փաթաթած մեռել,
+Ինչպես մի սև ամպ պայծառ կապույտում։
+<center>IX</center>
+    {{տող|230}}Փոխվեց վիճակըս այն ժամանակից,
+Պահապաններըս դարձան կարեկից։
+Չըգիտեմ ինչու մեղմացան նըրանք,
+Որ սովոր էին տեսնել չարչարանք,—
+Բայց այսպես եղավ։ Ոչ ոք իմ կըտրած
+Շըղթան չըկապեց ու մընաց միշտ բաց։
+Եվ շրջում էի իմ բանտում ազատ
+Ողջ երկարությամբ, մի պատից մի պատ։
+    Բայց երբ թըվում էր՝ անըզգույշ քայլով
+Կոխեցի նըրանց հանգիստը տըխուր,
+{{տող|240}}Դողդողում էի սաստիկ հևալով
+Ու սիրտըս ցավից ճըմլում էր ամուր։
+</poem>}}
@@ Ստորագիր (չի ներառվում) / Ստորագիր (չի ներառվում) @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+<references/>