«Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/66»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
No edit summary
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
<poem>
— «Տե ր»,— հառաչում է մռայլ Կայենը, երկինք նայելով մարած աչքերով. "Տե՛ր»,— հայցում է չար Իսկարովտացին՝
— «Տե՜ր»,— հառաչում է մռայլ Կայենը,
Երկինք նայելով մարած աչքերով․
«Տե՜ր»,— հայցում է չար Իսկարովտացին՝
Աչքերը հողից չըբարձրացնելով։


Վերը, ամպի մեջ, լույս լերան վրա
Ալրէ՚րր հողից չլ,բարձրացնելով,
Տերն, ընկողմանած, կարդում է մի գիրք
Վառ աստղերով է այդ գիրքը գրված,
Մի էջն է նրա— Ծիր-Կաթինն անհուն։


Կանգնած է վերը Հրեշտակապետն՝
Վերը, ամպի մեջ, լույս լերան վրա Տերն, ընկողմանած, կարդում Է մի գիրք Վառ աս յ։ ղեր ո ՛Է Է այգ գիրքը գրված, Մի Էջն Է նրա- Ծիր֊Կաթինն անհուն,
Ըսպիտակ ձեռքում— կայծակների խուրձ,
Ուղևորներին ասում է նա խիստ․


«Հեռացե՛ք,— աստված ձեզ չի՛ ընդունի։»
Կանգնած Է վերը Հրեշտակապետն՝ Ըսպիտակ ձեռքում— կայծակների խուրձ, Ուղևորներին ասում Է նա խիստ.

«Հեռացե՛ք,— աստված ձեզ չի" ընդունի։»

«Միքայե՛լ))— տխուր հայցում Է Կայենն. Մե՛ծ Է հանցանքս աշխարհի հանդեպ՝


«Միքայե՛լ»— տխուր հայցում Է Կայենն․
Մե՜ծ է հանցանքս աշխարհի հանդեպ՝
Ե՛ս ծնեցի կյանքն ըսպանողին․
Ե՛ս եմ հայրն ըստոր, անիծյալ Մահի։»
Ե՛ս եմ հայրն ըստոր, անիծյալ Մահի։»


«Միքայե՛լ))— տխուր ասում Է Հուդան. Քանզի մատնեցի գարշելի Մահին
«Միքայե՛լ»— տխուր ասում է Հուդան․
Գիտեմ՝ Կայենից հանցապա՛րտ եմ ես,

Քանզի մատնեցի գարշելի Մահին
Եվ աղերսում են նրանք երկուսով.
Լույսի պես պայծառ սիրտը աստուծո։»


Եվ աղերսում են նրանք երկուսով․
— Միքայե՛լ,— տերը մեզ մի խո՛սք միայն, Թող մի խոսք ասի, թող խղճա լոկ մեզ-ՉԷ՞ որ ներումն մենք լենք աղերսում։»
— Միքայե՛լ,— տերը մեզ մի խո՛սք միայն,
Թող մի խոսք ասի, թող խղճա լոկ մեզ—
ՉԷ՞ որ ներումն մենք չ
ենք աղերսում։»</poem>