«Համլետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 3000.
ԹԱԳԱՎՈՐ
Այո, իրավ է։
Պետք չէ ոչ մի վայր ապաստան լիներ մարդասպանության, և պետք է վրեժը սահման չունենար։ Բայց, բարի Լաերտ, եթե ուզում ես անել այդ բանը, քաշվիր սենյակդ։ Համլետը դարձին կտեղեկանա, որ դու եկել ես։ Մենք մարդ կուղարկենք, որ քո շնորհքը գովեն նրա մոտ և այն ֆրանսիացու տված ներբողին երկպատիկ փայլ տան և այնպես անեն, որ ձեզ ի վերջո իրար դեմ հանեն և գրավ բռնեն ձեր գլխի վրա։ Նա՝ բոլորովին անփույթ լինելով, բնությամբ ազնիվ, և բարձր ամեն խարդավանանքից, չի զննի երբեք խաղի սրերը:
Այնպես որ դյուրով կամ նույնիսկ մի քիչ ճարպիկ շարժումով մի սուր կջոկես, որ բութ չլինի, և մարզանքի մեջ հորդ վրեժը այդպես կհանես։
Այդպես էլ կանեմ հենց այդ մտքով
Իմ սրի ծայրին մի յուղ կքսեմ:
Մի շառլատանից մի յուղ եմ գնել այնպես մահացու,
Որ բավական է դանակի ծայրը մեջը թաթախել
Եվ մի քիչ ծակել, ու արյուն դուրս գա, ոչ մի սպեղանի,
Բաղադրած բոլոր լուսնյակի լույսով քաղված խոտերից,
Դրանք բուժելու զորություն ունեն, չի փրկի մահից,
Եթե մի մարդու մորթը նրանով մի քիչ սկրդեն.
Այդ թույնից մի քիչ կքսեմ սրիս,
Որ եթե նրան մի թեթև վերք տամ, իր մահը լինի:
ԹԱԳԱՎՈՐ
Լավ թող այդ մասին հետո մտածենք և մի լավ կշռենք,
Թե ժամանակի և միջոցների ինչ պատեհություն
Կծառայի մեզ, մեր ծրագրի մեջ: Եթե դա վրիպի
Եվ մեր սարքածը վատ գործադրումից երևան ելնի,
Ավելի լավ էր չփորձեինք: Այդ պատճառով էլ
Մեր նախագիծը պետք է մի թիկունք, երկորդ ունենա,
Որ եթե մեկը բովի մեջ պայթի, մյուսը դիմանա:
Կաց թող մտածեմ:
Մենք ձեր երկուսի վրա գրազ կբռնենք:
Գտա:
Երբ դուք շարժումից տաքացած լինեք և լավ ծարավեք,
Եվ պետք է շատ թունդ հարձակում գործեք, որ այդպես լինի,
Եվ Համլետն ուզի ծարավն անցկացնել,
Ես նրա համար այնպիսի մի բան պատրաստել կտամ,
Որ իր շրթունքին դիպցնի թե չէ,
Եթե դիպվածով քո թունոտ սրից ազատված լինի,
Դա կապահովի մեր նպատակը:
Բայց կաց, ինչ ձայն է:
Գալիս է թագուհին:
Ինչ կա թագուհիս:
ԹԱԳՈՒՀԻ
Մի ցավ դիպչում է մյուսի կրունկին, այնչափ որ շատ են։
Քույրդ խեղդվեց, Լաե՚րտ...
ԼԱԵՐՏ
Խեղդվեց, օ՚, ո՞ւր։
ԹԱԳՈՒՀԻ
Մի ուռենի կա, որ մի գետակի ափին է բուսել
Եվ ցոլացնում է արծաթ սաղարթը բյուրեղ ջրի մեջ։
Քույրդ այնտեղ եկավ խիստ տարօրինակ պսակներ ձեռքին
Հրանունկներից, մարգարտիկներից և եղինջներից
Եվ այն կարմրագույն երկար տունկերից,
Որոնց անվայել անուն են տալիս լիրբ հովիվները,
Իսկ մեր ամոթխած աղջկերքն ասում են «մեռած մարդու մատ»։
Այնտեղ, երբ որ նա փորձեց բարձրանալ մի կոր ճյուղի վրա
Իր պսակները կախ տալու համար,
Դավաճան մի ոստ կոտրվեց հանկարծ,
Եվ նրա կանաչ ծաղկեփնջերը և ինքն էլ հետը
Ընկան արտասվող այն գետակի մեջ։
Իր հագուստները փռվելով իսկույն ջրի երեսին
Մի րոպե նրան ծովահարսի պես վերև բռնեցին,
Իսկ այդ ժամանակ նա հին երգերից բաներ էր երգում
Որպես մի էակ վտանգին անգետ
Կամ մի արարած, որ այղ տարրի մեջ բնածին լիներ։
Բայց դա չէր կարող շատ երկար տևել,
Եվ զգեստները ջրից ծանրւսցած խեղճ տարաբախտին
Քաշեցին ներքև իր անուշ երգից դեպի տղմուտ մահ։
ԼԱԵՐՏ
Խեղդվե՞ց ուրեմն։
ԹԱԳՈՒՀԻ
Ա՜հ, խեղդվեց, խեղդվեց,
ԼԱԵՐՏ
Շատ ջուր ստացար դու, խե՛ղճ Օֆելյա։ Պետք է ուրեմն զսպեմ արցունքս։ Բայց մենք այսպես ենք,և բնությունը, ինչ էլ որ ամոթն ասելու լինի, իր սովոթույթից չի ուզում շեղվել։ Երբ սրանք գնան, ոչինչ կանացի չի մնա իմ մեջ։ Մնաք բարով, տեր։ Բոցեղեն խոսքեր ունեմ ասելու, որ կվառվեին, եթե այս հիմար արտասուքներս չհանգցնեին։
Գնում է։
ԹԱԳԱՎՈՐ
Եկ գնանք, Գերտրուդ, հետևենք սրան,
Որչափ ջանք արի մինչև մեղմեցի իր բարկությունը,
Այժմ վախում եմ նորից բորբոքվի։ Հետևենք իրեն։
Գնում են։
ԱՐԱՐՎԱԾ ՀԻՆԳԵՐՈՐԴ
 
ՏԵՍԱՐԱՆ ԱՌԱՋԻՆ
 
Գերեզմանատուն: Գալիս են երկու գերեզմանափոր բրիչներով։
 
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Միթե ես կնիկը, որ իր կամքովն է էն աշխարհը գնացել, պետք Է քրիստոնեի ծեսով թաղվի։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Հա ատում եմ քեզ։ Դե՜, շուտ արա, գերեզմանը պատրաստիր, մեռելների վերատեսուչը արդեն վճիռ Է կայացրել, պետք է եկեղեցական թաղում լինի։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ինչպե՞ս, ասել է ինքնապաշտպանվելիս է խեղդվել։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Երևի տեսել են, որ հենց Էդպես Է։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ոչ, ինքնահարձակվելիս եղած կլինի, ուրիշ կերպ չի կարելի։ Բանն Էլ հենց Էդ Է, եթե ես իմանալով գնում եմ ինձ ջուրը գցում, դա լինում Է «մի արարք» և ամեն արարք երեք ճյուղ ունի՝ գործել, անել և կատարել։ Ասել Է թե նա իմանալով Է ինքն իրան ջուրը գցել։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Չեղավ, ի՛նձ լսիր, քավո՛ր գերեզմանափոր...
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Խնդրեմ, ահա ջուրն Էնտեղ Է, լավ։ Մեկ մարդ Էլ կանգնել Է Էստեղ, լավ։ Թե Էս մարդը գնա ընկնի Էն ջրի մեջ, ասել է, կամա թե ակամա գնացել Է։ Լավ։ Հիմա ուշ դարձրու։ Բայց եթե ջուրը գա նրան խեղդի, ասել Է նա ինքն իրան չի խեղդել, ուրեմն, ով որ ինքը չի եղել իր մեռնելու պատճառը, նա չի կարճացրել իր կյանքը։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Բայց օրենքն Էդպես Է։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Բա ի՞նչ, Էդպես Է որ կա։ Վերատեսչի քննության օրենքը հենց Էդպես Է։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ուզո՞ւմ ես ճշմարիտն ասեմ, եթե Էս կինարմատը ազնվական չլիներ, քրիստոնեի կարգով չէին թաղի նրան։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
ճիշտ ես ասում։ Բանի վատությունն էլ հենց էդ է, որ էս աշխարհքում մեծ մարդկանց ավելի հեշտ են հրաման տալիս, որ իրանք իրանց կախեն կամ ջուրը գցեն, քան թե խեղճ քրիստոնեին։ Հայդե՜, բրիչ։ Աշխարհքի ամենից հին արհեստավորները այգեպաններն են, հոր քանդողները, գերեզման փորողները։ Նրանք Ադամի արհեստն են բանեցնում։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ադամը արհեստավոր էր, ի՞նչ է։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Հապա՞, առաջին մարդն էր, որ գետինը փորեց։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ Մի՞թե։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Բա՜, քրիստոնյա չե՞ս, ի՞նչ է։ Մի՞թե Սուրբ Գիրքը չես հասկանում։ Սուրբ Գիրքն ասում է՝ Ադամ երկիրը փորեց։ Ասել է, թե նա էլ մեր արհեստն ուներ։ Մեկ ուրիշ բան էլ եմ ուզում քեզանից հարցնեմ։ Եթե ճիշտ պատասխան չտաս, խոստովանիր ու...
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ասա տեսնենք։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ո՞վ է նա, որ ավելի ամուր բան է շինում, քանց որմնադիրը, քանց նավագործը և քանց հյուսնը։
Բ. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Կախաղան շինողը, նրա շինածը ավելի է դիմանում, քանց հազար կախվող։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Հա, ես իմ հոգին, խելոք բան ասիր, կախաղանը լավ է գործում։ Բայց ինչպե՞ս է լավ գործում։ Լավ է գործում վատ գործողի համար։ Հիմա դու վատ ես գործում, երբ որ ասում ես, թե կախաղանը եկեղեցուց դիմացկուն է։ Ասել է թե կախաղանը քեզ համար շատ լավ կգործի։ Հայդե՜, նորից մտածի՛ր։
Բ.ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Ո՞վ է նա, որ ավելի ամուր բան է շինում, քանց որմնադիրը, քանց նավագործը և քանց հյուսնը։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Հա, պատասխանը տո՛ւր ու լուծը ե՛տ արա։
Բ.ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Կաց ասեմ։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Դե, ասա։
Բ.ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Խաչը չեմ կարող ասել:
Գալիս են Համլետը և Հորացիոն
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Լավ, լավ դրանից ավելի խելքիդ զոռ մի տա։ Ծույլ էշին ինչքան էլ ծեծես, ավելի շուտ չի գնա: Եթե պատահի, որ քեզանից մեկ էլ այդ բանը հարցնեն, կասես գերեզման փորողը նրա շինած տունը մինչև վերջին դատաստանը կդիմանա։ Գնա էն Յոգանից մի բաժակ օղի բեր ինձ համար:
Բ. գերեզմանափորը գնում է։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ (Փորում է ու երգում)
Երբ որ ես դեռ ջահել էի.
Որչափ սերը քաղցր բան էր,
Բայց տարիքը, տարիքն եկան,
Տեսա բոլորն էլ փուչ բան էր։
ՀԱՄԼԵՏ
Միթե այս մարդը բնավ իր արհեստի գիտակցությունը չունի, որ գերեզման փորելիս էլ երգում է։
ՀՈՐԱՑԻՈ
Սովորությունը այդ բանը նրա համար հեշտ արհեստ է դարձրել։
ՀԱՄԼԵՏ
Այո այդպես է. քիչ գործող ձեռքն է զգայուն լինում։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ (Երգում է)
 
Ծերությունը մունջ քայլերով
Եկավ բռնեց ինձ ճանկերով,
Նետեց այստեղ, կարծես երբեք
Չէի անցել այս աշխարհով։
Մի գանգ Է դուրս նետում։
ՀԱՄԼԵՏ
Այս գանգը մի ժամանակ լեզու ուներ, կարող էր և երգել: Տես այս անպիտանը դեն է շպրտում, կարծես առաջին մարդասպան Կայենի ծնոտը լիներ:
Գուցե սա մի քաղաքապետի գլուխ է եղել, որ այժմ այս ավանակը
խաղալիք է շինել, մի մարդու գանգը, որ Աստծուն էլ կխաբեր: Չի կարող լինել:
ՀՈՐԱՑԻՈ
Ինչո՚ւ չէ, տեր իմ։
ՀԱՄԼԵՏ
Կամ մի պալատականի գանգը, որ կարող էր ասել. «Բարի լույս, հարգելի տեր իմ։ Ի՞նչպես եք, հարգելի տեր իմ»: Կարելի է իշխան այս ինչ է եղել, որ իշխան այն ինչի ձին գովում էր այն մտքով, որ նվեր ստանար։ Չի՞ կարող լինել։
ՀՈՐԱՑԻՈ
Կարող է, տե՛ր իմ։
ՀԱՄԼԵՏ
Այո, ճիշտ այդպես, և հիմա պատկանում է տիկին Որդնուկին՜ կզակը թափած, և մի ժամկոչ իր բրիչն է թրխկացնում նրա գագաթին։ Ահա քեզ մի գեղեցիկ հեղափոխություն, միայն թե պետք է բավակւսն ուշիմ լինել տեսնելու համար։ Եվ մի՞թե այս ոսկորները այնքան էժան են գլուխ եկել, որ հիմա գնդակախաղի ծառայեն։ Ոսկորներս ցավում են, երբ միտք եմ անում։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
 
Մի բրիչ, մի բահ, մի բրիչ, մի բահ,
Մի կտոր սավան պատանքի համար,
Հողումն էլ մի փոս, հողումն էլ մի փոս,
Այստեղ եկողին հենց այդ է հարմար։
Դուրս է ձգում մի ուրիշ գանգ։
ՀԱՄԼԵՏ
Ահա մի ուրիշը։ Մի՞թե սա չի կարող մի փաստաբանի գանգը լինել։ Ո՞ւր են հիմա նրա «ըստ էությանները», բծախնդրությունները, նրա «գործերը», ճարպկությունները։ Ինչո՞ւ է հիմա հանդուրժում, որ այս կոպիտ թշվառականը իր կեղտոտ բրչով զարկի իր գագաթին, և դատ չի բացում «վասն գանահարությանն Հը՜մ, գուցե այս մարդը իր օրով մի մեծ կալվածատեր է եղել իր գրավաթղթերով, վարձաթղթերով, պարտամուրհակներով, փոխանցումներով, երկու երաշխավորներով և ստանալիքներով։
Ա՞յս է արդյոք իր փոխանցումների փոխանցումը և ստանալիքների ստանալիքը, որ նրա փոխանցված գանգը այսպես հողով լցնեն։ Արդյոք իր երաշխավորները, կրկին երաշխավորներն էլ հետը չկարողացան նրա գնած այնքան կալվածներից ուրիշ բան երաշխավորել նրա համար, բացի մի կտոր գետնից հազիվ երկու վարձաթղթի երկայնքի ու լայնքի չափ։ Նրա հենց կալվածաթղթերը հազիվ թե տեղավորվեն այս սնդուկի մեջ, և կալվածատերն էլ սրանից ավելի տեղ չպիտի ունենա, չէ՞։
ՀՈՐԱՑԻՈ
Ոչ, տեր իմ, ոչ մի թիզ ավելի։
ՀԱՄԼԵՏ
Չէ՞ որ մագաղաթը ոչխարի կաշուց են շինում։
ՀՈՐԱՑԻՈ
Այո, տեր իմ, հորթի կաշուց էլ։
ՀԱՄԼեՏ
Ոչխար ու հորթ են նրանք, որ մագաղաթների մեջ ապահովություն են փնտրում։ Ուզում եմ այս մարդու հետ խոսել։ Սա ո՞ւմ գերեզմանն է, այ մարդ։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Իմն է. պարոն։
Երգում է։
«Հողումն Էլ մի փոս, հողումն էլ մի փոս, Այստեղ եկողին հենց այդ Է հարմար»։
ՀԱՄԼԵՏ
Ճիշտ Է, դա քոնն Է, քանի որ դու ես փորել։ Բայց Երբ ասում ես, թե դա քոնն Է, դուրս է գալիս, որ դա սուտ Է։ Գերեզմանը մեռելի համար Է, ոչ թե ողջի, ուրեմն ասածդ սուտ Է։
Ա. ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐ
Այնքան թեթև սուտ Է, որ ինձնից թռչում Է դեպի Ձեզ։
ՀԱՄԼԵՏ
Ինչ մարդու համար ես փորում։
Ա. ԳԵՐԵԶՍԱՆԱՓՈՐ
Մարդու համար չի, պարոն։
 
</poem>
Ստացված է «https://hy.wikisource.org/wiki/Համլետ» էջից