«Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/146»–ի խմբագրումների տարբերություն
աննշան |
|||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Ջեյրան բռնողը օջաղը վառըմ ա, հացը թխըմ ա, ավերը¹ էփըմ ա, ղրաղ ա դնըմ, մին էլ տենըմ ա, ըհը |
Ջեյրան բռնողը օջաղը վառըմ ա, հացը թխըմ ա, ավերը¹ էփըմ ա, ղրաղ ա դնըմ, մին էլ տենըմ ա, ըհը, հրես օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը էկավ: |
||
Գալիս ա, ասըմ ա.— Բարև քե՛զ, ջեյրան բռնող,— ասըմ ա,— |
Գալիս ա, ասըմ ա.— Բարև քե՛զ, ջեյրան բռնող,— ասըմ ա, — սոված եմ, ինձ մի քիչ հաց տու՝ ուտեմ։— Բռնըմ ա էրկու հաց ա տալի, էրկու էլ ավ։ Մինը մի հացի մեչ ա կոլոլըմ, մինը՝ մի հացի, մինը ճխտըմ ա մի պլտուխը, մինն էլ ճխտըմ ա էն մի պլտուխը։ |
||
սոված եմ, ինձ մի քիչ հաց տու՝ ուտեմ։— Բռնըմ ա էրկու հաց ա |
|||
տալի, էրկու էլ ավ։ Մինը մի հացի մեչ ա կոլոլըմ, մինը՝ մի հացի, մինը ճխտըմ ա մի պլտուխը, մինն էլ ճխտըմ ա էն մի պլտուխը։ |
|||
Ասըմ ա.— Ա՛յ տնաշե՛ն, ծանդր կե, էլի կտամ, ի՛նչ ես ըտենց |
Ասըմ ա.— Ա՛յ տնաշե՛ն, ծանդր կե, էլի կտամ, ի՛նչ ես ըտենց ուտըմ: |
||
ուտըմ: |
|||
Օխտը թիզ միրքավորը, մի |
Օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը քաշըմ ա մի սիլլա տալիս ջեյրան բռնողին, թե.— Դու ո՞վ ես, որ ինձ էտ խոսքը ասըմ ես։ |
||
Ջեյրան բռնողի ուշքը էթըմ ա, վեր ընկնըմ։ Օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը էլած-չէլածը հավաքըմ ա, տանըմ։ |
Ջեյրան բռնողի ուշքը էթըմ ա, վեր ընկնըմ։ Օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը էլած-չէլածը հավաքըմ ա, տանըմ։ |
||
Տող 16. | Տող 13. | ||
Ընչար դրա հանգը-հունգը, ախպերտինքը գալիս են, տենըմ են, հլա չի էփե, գլուխն էլ մեծ-մեծ շոր ա փըթաթել։ |
Ընչար դրա հանգը-հունգը, ախպերտինքը գալիս են, տենըմ են, հլա չի էփե, գլուխն էլ մեծ-մեծ շոր ա փըթաթել։ |
||
Նաչար-Օղլին ասըմ ա.— Խի՞ ես ըտենց: |
Նաչար-Օղլին ասըմ ա. — Խի՞ ես ըտենց: |
||
Ասըմ ա.— Գլուխս շատ փիս ցավըմ ա, մեռնըմ եմ։ |
Ասըմ ա.— Գլուխս շատ փիս ցավըմ ա, մեռնըմ եմ։ |
||
— Դե՛հ, — ասըմ ա, — բան չկա, դու ղրաղ նստի, մենք կեփենք — էփըմ են, ուտըմ, քշերը քնըմ, առավոտը լիսանըմ ա, էլի պըտի իրենց գործին էթան, էն օրն էլ սրեն ընկնըմ ա քարափ վեր ունողին: |
|||
պըտի իրենց գործին էթան, էն օրն էլ սրեն ընկնըմ ա քարափ վեր ունողին: |
|||
Քարափ վեր ունողն էլ բերըմ ա օջաղը վառըմ, հաց թխըմ, ավերը էփըմ, պրծնըմ, մին էլ տենըմ ա օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորն էկավ։— Ըհը,— ասըմ ա,— էս էր ջեյրան բռնողի գլխացավը։ |
Քարափ վեր ունողն էլ բերըմ ա օջաղը վառըմ, հաց թխըմ, ավերը էփըմ, պրծնըմ, մին էլ տենըմ ա օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորն էկավ։— Ըհը,— ասըմ ա,— էս էր ջեյրան բռնողի գլխացավը։ |
||
Տող 27. | Տող 23. | ||
Գալիս ա ասըմ ա.— Բա՛րև քեզ, քարափ վեր ունող։ |
Գալիս ա ասըմ ա.— Բա՛րև քեզ, քարափ վեր ունող։ |
||
Ասըմ ա.— Բա՛րով, հազա՜ր բարի էկար, հաց բերեմ, կե՛։ — Բերըմ ա իրեք հաց ա տալի, իրեք էլ ավ տալի: Օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը կես ա անըմ, կեսը ճխտըմ ա մի |
Ասըմ ա.— Բա՛րով, հազա՜ր բարի էկար, հաց բերեմ, կե՛։ — Բերըմ ա իրեք հաց ա տալի, իրեք էլ ավ տալի: Օխտը թիզ միրքավորը, մի թիզ բոյավորը կես ա անըմ, կեսը ճխտըմ ա մի պլտուխը, կեսը ճխտըմ մի պլտուխը։ |
||
Ասըմ ա.— Ա՛յ տնաշեն, ծանդր կե, էլի կըտամ կուտես։ |
Ասըմ ա.— Ա՛յ տնաշեն, ծանդր կե, էլի կըտամ կուտես։ |