«Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/119»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-Դաստախունը կապեց մեչքը, ճիպոտը վե կալավ, տեսավ մի
+Դաստախունը կապեց մեչքը, ճիպոտը վե կալավ, տեսավ մի մատանիք էլ դաստախնի պռնկին ա՝ վե կալավ, դրուց մատը:
-մատանիք էլ դաստախնի պռնկին ա՝ վե կալավ, դրուց մատը:
 — Դե՛ մտի տեղդ:
-Տղեն մտավ տեղը, ճիպոտով տվուց՝ հ'ամեն նան հ'իրա տեղն
+Տղեն մտավ տեղը, ճիպոտով տվուց՝ հ'ամեն բան հ'իրա տեղն առավ:
-առավ:
-Էկավ լիսը բաց էլավ. մարթ էկավ տեհավ, որ գերեզմանի քարը
+Էկավ լիսը բաց էլավ. մարթ էկավ տեհավ, որ գերեզմանի քարը եռացել չի, ոնց որ կար՝ էնենց կա: Նազիրը գնաց թաքավորին ասեց. — Թաքավո՛ր, հ'աշկդ լիս ըլի, ոնց որ թողել ենք ընենց մնացել ա, քար չի եռացել:
-եռացել չի, ոնց որ կար՝ էնենց կա: Նազիրը գնաց թաքավորին
-ասեց,— Թաքավո՛ր, հ'աշկդ լիս ըլի, ոնց որ թողել ենք ընենց մնացել ա, քար չի եռացել:
-Տզեն էկավ թաքավորի կուշտը, թաքավորն ասեց,— Ա՛յ տղա,
+Տղեն էկավ թաքավորի կուշտը, թաքավորն ասեց. — Ա՛յ տղա, ո՞նց ես պահել գերեզմանը:
-ո՞նց ես պահել գերեզմանը:
 — Գնանք թաքուհու հետ, տեհե՛ք:
@@ Տող 18. / Տող 13. @@
 Վե կացան՝ թաքավորը, թաքուհին, նազիրն ու էտ տղեն գնացին գերեզմանը:
-— Թաքավոր, տեհա՚՞ր հ'աշկովդ որ քար չի եռացել, որ աղիդ
+— Թաքավոր, տեհա՚՞ր հ'աշկովդ որ քար չի եռացել. որ տղիդ սաղ-սալամաթ հանեմ տամ քեզ, ինձ ի՞նչ կտաս:
-սաղ-սալամաթ հանեմ տամ քեզ, ինձ ի՞նչ կտաս:
 — Ի՞նչ ուզես կտամ:
-— Դե դուք գնացեք ձեր տունը, ես էս հրոպպըմը հանեմ,
+— Դե դուք գնացեք ձեր տունը, ես էս հրոպպըմը հանեմ, բերեմ:
-բերեմ:
 Թաքավորն ու թաքուհին նազրի հետ գնացին տուն, տղեն հանեց տղին, բիլակը բռնեց, խոսալով բերեց թաքավորի տունը:
@@ Տող 32. / Տող 25. @@
 Հ'ուրախացան: Աշխարքն հ'աշկալիս էկան թաքավորին:
-— Ուղա՛ տամ,— ասեց թաքավորը:
+— Ուզա՛ տամ,— ասեց թաքավորը:
-Տղեն հանեց թասը, ասեց,— էս թասից տասնըմին թաս եմ
+Տղեն հանեց թասը, ասեց. — Էս թասից տասնըմին թաս եմ ուզում: Իմ քառսուն ախպերտինքը սրա հըմար բռնված են:
-ուզում: Իմ քառսոն ախպերտինքը սրա հըմար բռնված են:
-— Ըտուց չունեմ, որթի շան, ախչիկ ուզա՝ տամ, խազնա
+— Ըտուց չունեմ, որթի ջան, ախչիկ ուզա՝ տամ, խազնա ուզա՝ տամ, քաղաք ուզա՝ տամ, մենակ ըտուց չունեմ ինձ:
-ուզա՝ տամ, քաղաք ուզա՝ տամ, մենակ ըտուց չունեմ ինձ:
-Տղեն ձին նի էլավ, ասեց, — Զատ չեմ ուզըմ քեզնից, — ու գնաց:
+Տղեն ձին նի էլավ, ասեց. — Զատ չեմ ուզըմ քեզնից, — ու գնաց:
-Գնաց, գնաց, շատն ու քիչը աստված գիտի, գնաց մի թաքավորի քաղաքի ռաստ էկավ: Ծովի ղրազըմն էր էտ քաղաքը: Նի
+Գնաց, գնաց, շատն ու քիչը աստված գիտի, գնաց մի թաքավորի քաղաքի ռաստ էկավ: Ծովի ղրաղըմն էր էտ քաղաքը: Նի մտավ մի տուն էտ տղեն, տեհավ տան տերը նոթերը շատ կիտած ա:
-մտավ մի տուն էտ տղեն, տեհավ տան տերը նոթերը շատ կիտած ա:
-— Ախպե՛ր, դե ղոնաղ ես էկել՝ հազար բարի ես էկել, որ հաց
+— Ախպե՛ր, դե ղոնաղ ես էկել՝ հազար բարի ես էկել, որ հաց չկա դնեմ հ'առաչդ ուտես, ես ի՞նչ անեմ:
-չկա դնեմ հ'առաչդ ուտես, ես ի՞նչ անեմ:
-— Ինձ հաց շատ ունեմ, ախպեր ջան, քեզ էլ կուտացնեմ, դու
+— Ինձ հաց շատ ունեմ, ախպեր ջան, քեզ էլ կուտացնեմ, դու դարդ մի անիլ:
-դարդ մի անիլ: