«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/154»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{poemx||<poem>
-Եվ հեկեկալով ղրկեց յուր որդուն Սուրենի մայրր, նստացրեց ձիուն. Մի ճիպոտ տվեց, որ քշե յուր ձին, Գյուղաքաղաքում ծանոթների հետ Սուրենր ուրախ նստեց ֆուրգոնին Եվ ճանապարհին խեղճ մալականին իԳլխահան արավվ, սովորեց ?0\ա~ն իիէահլեն տանում էր, կրկնելովվ \՝Օա1-ն։
+Եվ հեկեկալով գրկեց յուր որդուն
-Առաջին գիշերր ճանապարհին Առաջին օրերում դեռ նա տանջվում էր, Նրան կարոտն ամեն իրիկուն Ծանր էր կարոտր մ տնկական հոգու, Կարծես Սուրենին յուր մոտ կանչում էր Մայրական ձայնը ի դեպի տունվ Մայրական ձայնը ամեն իրիկուն։ [Եվյ իրանց երեխանց ուրախ աղմուկը Հասնում էր նրա ականջին. 0 , ինչպես էր ուզում Սուրենր մանուկ 0 , ինչպես էր ուզում աշխույժ մանուկը, Որ դուրս գա մի րոպե <Հ1 անրնթ.՝Հ> ֆուրգոնեն։ Որ դուրս գա մի րոպե նրանց միջեն։ <Հ. . . ,՝Հ> վատեց ֆուրգոնինվ [Եվ կամաց-կամաց սովորեց «№Ա11»~ն]։ Երբոր մոտ եկան նրանք քաղաքին, Զաստավի նախշուն ի փայտի ք տակին, Զաստավխ նախշուն գերանի տակին,
+Սուրենի մայրր, նստացրեց ձիուն,
-^Անցնելուց հետո Սուբեն <Հբ^> ետ նայեց Եվ հե տ ա քրքրված հորը հարցրեց վ
+Մի ճիպոտ տվեց, որ քշե յուր ձին,
-— Որ քաղքից փախչես, գլխիդ կըձդեն <. . •>
+Գյուղաքաղաքում ծանոթների հետ
-Տ
+Սուրենը ուրախ նստեց ֆուրգոնին
+Եվ ճանապարհին խեղճ մալականին
+{{տող|ա}}[Գլխահան արավ], սովորեց гони-ն
+{{տող|բ}}[Զահլեն տանում էր, կրկնելով] гони-ն։
+Առաջին գիշերր ճանապարհին
+Առաջին օրերում դեռ նա տանջվում էր,
+{{տող|ա}}Նրան կարոտն ամեն իրիկուն
+{{տող|բ}}Ծանր էր կարոտր մանկական հոգու,
+Կարծես Սուրենին յուր մոտ կանչում էր
+{{տող|ա}}Մայրական ձայնը [դեպի տուն]
+{{տող|բ}}Մայրական ձայնը ամեն իրիկուն։
+[Եվ] իրանց երեխանց ուրախ աղմուկը
+Հասնում էր նրա ականջին.
+{{տող|ա}}Օ՜, ինչպես էր ուզում Սուրենը մանուկ
+{{տող|բ}}Օ՜, ինչպես էր ուզում աշխույժ մանուկը,
+{{տող|ա}}Որ դուրս գա մի րոպե <անրնթ.> ֆուրգոնեն։
+{{տող|բ}}Որ դուրս գա մի րոպե նրանց միջեն։
+<. . . .> [ատեց ֆուրգոնին]
+[Եվ կամաց-կամաց սովորեց «гони»-ն]։
+Երբոր մոտ եկան նրանք քաղաքին,
+{{տող|ա}}Զաստավի նախշուն [փայտի] տակին,
+{{տող|բ}}Զաստավի նախշուն գերանի տակին,
+[Անցնելուց հետո Սուրեն<ը> ետ նայեց
+Եվ հետաքրքրված հորը հարցրեց]
+— Որ քաղքից փախչես, գլխիդ կըձգեն <. . .>
+</poem>}}
+<div align="left">148